Eurasier
 Eurasier | |
| Inne nazwy | Eurasian, Eurasian Dog |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Wymiary | |
| Wysokość | |
| Masa | |
| Klasyfikacja | |
| FCI | Grupa V, Sekcja 5, |
| ANKC | Grupa 7 (Non-sporting) |
| CKC | Grupa 3 (Working) |
| KC(UK) | Utility |
| NZKC | Non-sporting |
| UKC | Grupa 5 – Northern Breed (wzorzec FCI) |
| Wzorce rasy | |
Eurasier – rasa psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych. Typ lisowaty[1]. Nie podlega próbom pracy[2].
Rys historyczny
Tworzenie rasy datuje się na początek drugiej połowy XX wieku. Celem jej powstania było odtworzenie dawnego psa syberyjskiego. Eurasier stworzony został w wyniku skrzyżowania chow chow z wilczastym szpicem niemieckim i nosił wtedy nazwę wolf-chow. Twórcą rasy był Julius Wipfel, który wykorzystał psy chow chow m.in. z hodowli Charlotte Baldamus. Ze względu na bliskie pokrewieństwo osobników w jej hodowli uzyskiwała ona mocno ujednolicone fenotypowo psy. Wywarło to duży wpływ na nowo powstającą rasę. W późniejszym czasie, po wprowadzeniu do hodowli samojedów Wipfel zaproponował nazwę Eurasier. Oficjalnie została ona przyjęta w 1973 roku.
Wygląd
Szata i umaszczenie
- Sierść – krótka, gęsta
- Maść – ruda, czarna, szara, wilczasta. Niepożądane są białe znaczenia.
- Czarna sierść i jasne znaczenia
Zachowanie i charakter
Łatwy do wychowania, cichy, ale czujny. Jest lojalny i oddany rodzinie.
Przypisy
Bibliografia
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 183. ISBN 83-7073-122-8.
- Hans Räber "Encyklopedia psów rasowych" tom I, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 1999
- Rino Falappi: Czworonożni przyjaciele: rasy, pielęgnacja i hodowla psów. Warszawa: Dom Wydawniczy "Bellona", 2001. ISBN 83-11-09354-7.
Media użyte na tej stronie
