Eurofima
| ||
| Państwo |  Szwajcaria | |
| Siedziba | Bazylea | |
| Data założenia | 1956 | |
| Forma prawna | spółka akcyjna | |
Eurofima – spółka celowa utworzona przez przedsiębiorstwa kolejowe Europy Zachodniej na podstawie międzynarodowego porozumienia z 20 listopada 1956 roku z siedzibą w Bazylei w Szwajcarii[1].
Spółka zajmuje się finansowaniem i dostawami taboru kolejowego (w tym standaryzowanego taboru powstałego na własne zamówienie) operatorom na zasadach leasingu[1].
Po upadku żelaznej kurtyny do spółki przystąpiła większość krajów bloku wschodniego[1]. Niektóre, jak np. Węgry, wykorzystały przystąpienie do spółki do zakupu za jej pośrednictwem dużej ilości taboru[1].
Udziałowcy
Według stanu na rok 2017[2]: Kolejność malejąca wg udziałów.
- Niemcy – Deutsche Bahn AG (22,60%)
- Francja – SNCF Mobilités (22,60%)
- Włochy – Ferrovie dello Stato Italiane S.p.A. (13,50%)
- Belgia – SNCB (9,80%)
- Holandia – N.V. Nederlandse Spoorwegen (5,80%)
- Hiszpania – Renfe Operadora (5,22%)
- Szwajcaria – SBB (5,00%)
- Luksemburg – CFL (2,00%)
- Portugalia – CP (2,00%)
- Austria ÖBB-Holding AG (2,00%)
- Grecja – Organismos Sidirodromon Ellados (2,00%)
- Szwecja – Ministerstwo Transportu (2,00%)
- Serbia – Akcionarsko društvo Železnice Srbije (1,08%)
- Czechy – České dráhy a.s. (1,00%)
- Chorwacja – HŽ Putnički prijevoz d.o.o. (0,82%)
- Węgry – MÁV (0,70%)
- Bośnia i Hercegowina – ŽFBH (0,51%)
- Słowacja – Železničná spoločnosť Slovensko (0,50%)
- Słowenia – Slovenske železnice (0,20%)
- Bułgaria – Holding Balgarski Darzhavni Zheleznitsi EAD (0,09%)
- Macedonia Północna – Javno pretprijatie Makedonski Železnici-Infrastruktura (0,09%)
- Czarnogóra – Željeznički Prevoz Crne Gore AD (0,06%)
- Turcja – Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları (0,04%)
- Macedonia – Makedonski Železnici – Transport AD (0,02%)
- Dania – Danske Statsbaner (0,02%)
- Norwegia – Norges Statsbaner (0,02%)
Zobacz też
- Eurofima (wagon)
Przypisy
- ↑ a b c d Juliusz Engelhardt: Kolejowe przewozy regionalne w Polsce – szanse i zagrożenia. Warszawa: 2003, s. 12–13. ISBN 83-7204-309-4.
- ↑ Eurofima > members (ang.). [dostęp 2017-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-22)].
