Europa Demokracja Esperanto

Logo EDE

Europa Demokracja Esperanto (EDE, esperanto Eŭropo Demokratio Esperanto) – ruch polityczny, który chcę zwiększyć zrozumienie, umocnić demokrację i wielojęzyczność w Europie poprzez esperanto.

Francuska sekcja, Europe–Démocratie–Espéranto brała udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004, 2009, 2014 i 2019. Niemieckia sekcja, Europa–Demokratie–Esperanto w 2009 zebrała 5240 podpisów (z minimalnych 4000)[1], dzięki czemu brała udział w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Żadnej innej sekcji nie udało się startować w wyborach.

Cele i Program

Główną myślą ruchu jest "zapewnić Unii Europejskiej potrzebnych narzędzi do ustanowienia demokracji uczestniczącej"[2].

Pomimo wcześniejszej konferencji w 2009, dwie sekcje, niemiecka i francuska miały odrębne, niezależne od siebie programy, które najpierw zostały napisane w danym języku narodowym i dopiero później przetłumaczone na esperanto[3][4].

Organizacje

EDE składa się z pięciu związków:

  • Federacja Europa Demokracja Esperanto, międzynarodowy związek założony 21 grudnia 2003 w Strasburgu[5];
  • EDE-Francja (Europe – Démocratie – Espéranto) - założony w 2003[6];
  • EDE-Niemcy (Europa – Demokratie – Esperanto) - założony w 2004 i zreaktywowany w 2008[6][7];
  • EDE-Węgry (Európa – Demokrácia – Eszperantó) - założony w 2009[8];
  • EDE-Polska (Polskie Stowarzyszenie Europa – Demokracja – Esperanto) - założony jako związek 20 marca 2011 i zarejestrowany sądownie 19 września 2011 jako EDE-PL[9][10];
  • EDE-Bulgario - założony w 2013.

We Francji istnieją też regionalne podorganizacje.

Konferencje

Na Pierwszą Międzynarodową Konferencję EDE przybyło 16 osób z 4 różnych krajów, spotkanie odbywało się od 27 lutego do 1 marca 2009 w Strasburgu. Uczestnicy rozmawiali o programie EDE i przygotowywali się do udziału w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Między innymi rozdawali ulotki w mieście Kehl i zdobywali podpisy[11][12].

Wyniki w wyborach parlamentarnych

W 2004 roku

We Francji[13]:

OkręgLiderGłosyProcent
Île-de-FranceGeorges Kersaudy5 7890,21%
Wschodnia FrancjaBruno Schmitt5 3360,24%
Zachodnia FrancjaDenis-Serge Clopeau4 9260,19%
Południowo-Zachodnia FrancjaThierry Saladin3 6870,15%
Południowo-Wschodnia FrancjaChristian Garino2 5590,09%
Masyw Centralny-CentrumJean-Paul Tonnieau2 1740,15%
Północno-Wschodnia FrancjaBertrand Hugon7880,03%
Razem 25 2590,15%

W 2009 roku

We Francji[14]:

OkręgLiderGłosyProcent
Île-de-FranceElisabeth Barbay5 7890,21%
Wschodnia FrancjaFabien Tschudy5 3360,24%
Zachodnia FrancjaBert Schumann4 9260,19%
Południowo-Zachodnia FrancjaRaymond Faura3 6870,15%
Południowo-Wschodnia FrancjaChristian Garino2 5590,09%
Masyw Centralny-CentrumFarhad Daneshmand2 1740,15%
Północno-Wschodnia FrancjaJacques Borie7880,03%
Terytoria zamorskie FrancjiJacques Etienne1 5370,44%
Razem 28 9450,17%

W Niemczech zdobyli 11.772 głosów, co przenosi się na 0,045%[1].

W 2014 roku

We Francji[15]:

OkręgLiderGłosyProcent
Île-de-FranceLaure Patas d'Illiers4 5310,15%
Wschodnia FrancjaGeneviève Martin4 7120,19%
Zachodnia FrancjaLyse Bordage4 3880,16%
Południowo-Zachodnia FrancjaMonique Juy4 7140,16%
Południowo-Wschodnia FrancjaMonique Arnaud5 8980,18%
Masyw Centralny-CentrumMarcelle Provost3 4040,23%
Północno-Wschodnia FrancjaChristine Pieters5 0230,18%
Terytoria zamorskie FrancjiMonique Fillat9390,33%
Razem 28 9450,17%

W 2019 roku

We Francji[16]:

RegionGłosyProcent
Île-de-France2 1790,06%
Owernia-Rodan-Alpy2 2060,08%
Burgundia-Franche-Comté8560,09%
Bretania1 0330,08%
Region Centralny-Dolina Loary9300,10%
Korsyka940,11%
Grand Est1 5200,08%
Gwadelupa40,01%
Gujana Francuska00,00%
Hauts-de-France1 7360,08%
Reunion360,02%
Martynika1860,47%
Normandia9770,08%
Nowa Akwitania2 3840,11%
Oksytania1 8830,09%
Kraj Loary1 1470,09%
Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże1 3530,08%
Majotta40,02%
Razem18 5280,08%

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. a b Europa - Demokratie - Esperanto, www.u-matthias.de [dostęp 2021-04-02].
  2. Nia programo - Europo Demokratio Esperanto, www.e-d-e.org [dostęp 2021-04-02].
  3. Europo - Demokratio - Esperanto, www.u-matthias.de [dostęp 2021-04-02].
  4. reverko_de_la_politika_programo [EDE-Vikio], www.e-d-e.org [dostęp 2021-04-02].
  5. Federacio - Europo Demokratio Esperanto, www.e-d-e.org [dostęp 2021-04-02].
  6. a b Politika agado por Esperanto, www.u-matthias.de [dostęp 2021-04-02].
  7. de.e-d-e.eu - Europa Demokratie Esperanto - E-D-E in der EU, de.e-d-e.eu [dostęp 2021-04-02].
  8. Európa-Demokrácia-Eszperantó - Mert nincs európai demokrácia nyelvi demokrácia nélkül., www.eszperanto.hu [dostęp 2021-04-02].
  9. PL : Polujo - Europo Demokratio Esperanto, www.e-d-e.org [dostęp 2021-04-02].
  10. Polskie Europa-Demokracja-Esperanto NIP 7661989164 KRS 0000395799 REGON 301923648 | krs-pobierz.pl, krs-pobierz.pl [dostęp 2021-04-02] (pol.).
  11. EDE-Konferenco en Strasburgo - invito [2009-02-27/03-01] - Europo Demokratio Esperanto, www.e-d-e.org [dostęp 2021-04-02].
  12. EDE-Konferenco en Strasburgo - raporto [2009-02-27/03-01] - Europo Demokratio Esperanto, www.e-d-e.org [dostęp 2021-04-02].
  13. Ministère de l'Intérieur, Résultats des élections européennes 2004, www.interieur.gouv.fr [dostęp 2021-04-02] (fr.).
  14. Ministère de l'Intérieur, Résultats des élections européennes 2009, www.interieur.gouv.fr [dostęp 2021-04-02] (fr.).
  15. Ministère de l'Intérieur, Résultats des élections européennes 2014, www.interieur.gouv.fr [dostęp 2021-04-02] (fr.).
  16. Ministère de l'Intérieur, Résultats des élections européennes 2019, www.interieur.gouv.fr [dostęp 2021-04-02] (fr.).

Media użyte na tej stronie

Esperanto Lingvo Internacia.svg
Autor: Przemysław Wierzbowski, Licencja: CC0
Wektoryzowany obraz starej esperanckiej nakleiki z zieloną gwiazdą i tekstem: "Esperanto – Język Międzynarodowy". Pierwotna nazwa esperanta brzmiała właśnie "Lingvo Internacia" – "Język Międzynarodowy".
Logo EDE.png
Logo der Europäischen Föderation EDE (Europa - Demokratie - Esperanto)