Europa da się lubić

Europa da się lubić

Nagranie programu „Europa da się lubić” (odc. 54: Five o’clock)
Nazwa formatu

Union Libre

Rodzaj programu

talk-show

Kraj produkcji

 Polska

Język

polski

Prowadzący

główny:
Monika Richardson (1–7)
wspomagający:
Adam Drzewicki (7)
Mateusz Szymkowiak (7)

Data premiery

16 lutego 2003

Lata emisji

2003–2008, 2019

Pora emisji

sobota 20.05

Liczba odcinków

151 (7 serii)

Czas trwania odcinka

ok. 50 minut (2003–2008)
ok. 60 minut (2019)

Format nadawania

4:3 (2003–2008)
16:9 HDTV (2019)

Produkcja
Produkcja

Media Corporation[1] (2003–2008)
Telewizja Polska (2019)

Reżyseria

Leszek Kumański (odc. 1–89)[2]
Konrad Smuga (od odc. 90)[3]

Stacja telewizyjna

TVP2

Nagrody

2004: Złota Gwiazda Europy

Strona internetowa

Europa da się lubić (w 2019 – Europa da się lubić – 15 lat później) – polski talk-show prowadzony przez Monikę Richardson emitowany na antenie TVP2 od 16 lutego 2003 do 21 czerwca 2008 oraz od 27 kwietnia 2019 do 8 czerwca 2019, oparty na francuskim formacie Union Libre (emitowanym w latach 1998–2002 na kanale France 2).

W 2019 Telewizja Polska podjęła decyzję o nagraniu specjalnej edycji programu z okazji 15-lecia wstąpienia Polski do Unii Europejskiej, natomiast premiera odbyła się 27 kwietnia[4].

Opis programu

Do studia zapraszani byli obcokrajowcy mieszkający w Polsce oraz gość specjalny. Obcokrajowcy wypowiadali się o zwyczajach w swojej ojczyźnie w ramach tematu danego odcinka. Program miał charakter rozrywkowy, zdobył popularność wśród telewidzów TVP2, przyczynił się też do wypromowania kilku celebrytów.

Nazwę programu wymyślił Wojciech Mazurkiewicz[5]. Scenariusz programu inspirowany był widowiskiem Tour de Maryla realizowanym w 2001 dla TVP przez Marylę Rodowicz[6].

Do pierwszej edycji piosenkę tytułową „Europo, witaj nam” do tekstu Jacka Cygana do melodii opartej na utworze „Dla Elizy” Ludwiga van Beethovena nagrał Krzysztof Krawczyk[7], która była wykorzystywana jako motyw przewodni programu przez kolejne sześć sezonów. W siódmej odsłonie posłużono się tym samym utworem (ze zmienionym tekstem), a jego wykonawcą został Marcin Sójka[8].

Spis serii

SeriaSezonOdcinkiPierwszy odcinekOstatni odcinekŚrednia oglądalność
Europa da się lubić
1.wiosna 20031–8 (8)16 lutego 20031 czerwca 2003bd.
2.2003/20049–26 (18)20 września 200324 kwietnia 2004bd.
3.2004/200527–56 (28)12 września 200426 czerwca 20057 mln[9]
4.2005/200657–89 (33)11 września 200518 czerwca 2006bd.
5.2006/200790–116 (27)9 września 200623 czerwca 2007bd.
6.2007/2008117–144 (28)15 września 200721 czerwca 20082,78 mln[9]
Europa da się lubić – 15 lat później
7.wiosna 2019145–151 (7)27 kwietnia 20198 czerwca 20191,50 mln[10]

Uczestnicy programu (alfabetycznie)

Uczestnicy programu
Kevin Aiston
Paolo Cozza
Conrado Moreno
Steffen Möller
Theofilos Wafidis
Dmitrij Strelnikoff
Gabi Gold
Vito Casetti
Marco Bocchino
Jacek Wan

Kevin Aiston

Strażak pochodzący z Wielkiej Brytanii. Urodził się w Londynie 25 maja 1969. W 1991 przyjechał do Polski. Zagrał strażaka Sama w serialu Na dobre i na złe. Wraz ze Steffenem Möllerem otrzymał Telekamerę 2004 w kategorii Rozrywka.

Paolo Cozza

Włoski przedsiębiorca w branży motoryzacyjnej. Urodzony w 1963, z wykształcenia prawnik[11], od 1996 mieszkający w Polsce. Wystąpił w trzeciej edycji programu Taniec z gwiazdami. Do 2008 był bohaterem łącznie 72 odcinków programu, najwięcej spośród wszystkich obcokrajowców[7].

Elisabeth Duda

Aktorka i konferansjerka. Urodziła się w 1979 we Francji. W lipcu 2004 ukończyła studia na Wydziale Aktorskim PWSFTVIT w Łodzi. W 2008 wzięła udział w siódmej edycji Tańca z gwiazdami.

Toni Hyyryläinen

Pochodzi z Finlandii, jest synem Fina i Polki. Żonaty. Wystąpił w reklamie Nordea Bank.

Martina Karlová

Ekonomistka z Czech. Pochodzi z małej miejscowości pod Pilznem. Pracuje w firmie kosmetycznej Sephora[12].

Conrado Moreno

Urodził się w Madrycie w 1981. Studiował stosunki międzynarodowe na Collegium Civitas. Jesienią 2005 uczestniczył w drugiej edycji Tańca z gwiazdami.

Steffen Möller

Niemiecki aktor i kabareciarz. Znany z roli Stefana Müllera w serialu M jak miłość oraz z prowadzenia pierwszej edycji programu TVP2 Załóż się. Wraz z Kevinem Aistonem otrzymał Telekamerę 2004 w kategorii Rozrywka.

Dmitrij Strelnikoff

Rosyjski pisarz, poeta, fotografik, zoolog, podróżnik, dziennikarz, aktor i muzyk.

Steve Terret

Prawnik z Liverpoolu[7]. Ukończył studia doktoranckie, był wykładowcą na Uniwersytecie w Cambridge, następnie został wykładowcą prawa na Uniwersytecie Warszawskim[7]. Żonaty z Katarzyną[7].

Theofilos Wafidis

Grecki kucharz[13] i restaurator[14], szef kuchni sieci restauracji Restauracje Świata[13], członek Kapituły Klubu Szefów Kuchni[13].

Pozostali (według krajów)

 Gruzja:

 Austria:

  • Eric Meierhofer
  • Reinhold Utri

 Białoruś:

  • Elena Isakowa[15] – wokalistka, kompozytorka, projektantka ubioru
  • Natasza Pawłuczenko – projektantka mody

 Bułgaria:

  • Elena Kadiewa-Dobrzańska
  • Teohar Mołow[16]

 Belgia:

  • Jan van der Moren[17]
  • Bart Pszczoła

 Brazylia:

  • Andre Mafra

 Czechy:

  • Gabi Gold – (ur. 1973 w Hawierzowie) – wokalistka
  • Andrea Kobielska – stewardesa
  • Jan Melichar
  • Ivana Bílková

 Dania:

  • Ewa Ciepłoch
  • Henrik Hjortholm
  • Bianca Liberski
  • Roxana Lichtman – projektantka mody

 Egipt:

  • Magda El Bayoumi

 Finlandia:

  • Tarja Järvinen
  • Maria Onniki
  • Sonja Nitecki

 Francja:

 Ghana:

 Hiszpania:

  • Benito León Alonso
  • Cristina Fanego
  • Montse Gras
  • Montserrat Gras Graupera – trener łyżwiarstwa figurowego
  • Joanna Sanchez
  • Juan Antonio Godoy Vares – prawnik

 Holandia:

  • Dick Bank
  • Ingrid Houtappel
  • Tamara Aagten-Margol[15]
  • Frank Meeus

 Japonia:

  • Jacek Wan – dziennikarz

 Kazachstan:

  • Balli Marzec

 Litwa:

  • Olga Ožarenkova
  • Rasa Rimickaitė[17]

 Malta:

  • Mario Cordina – przewodnik turystyczny

 Niemcy:

  • Malina Ebert[18]
  • Bettina Lexow
  • Björgulf Meyer
  • Mateusz Weis-Banaszczyk

 Norwegia:

  • Mario Markoc

 Portugalia:

  • Sonia Cristina Margarida da Costa Rodrigues Espada da Fonseca – inżynier budownictwa

 Rosja:

  • Irina Bogdanowicz[16] – w 1997 ukończyła z wyróżnieniem Konserwatorium Moskiewskie – Wydział Dyrygentury Chóralnej oraz Wydział Pianistyki Akademii Muzycznej w Jekaterynburgu. W 1994 otrzymała pierwszą nagrodę Ogólnorosyjskiego Studenckiego Festiwalu Pianistycznego we Włodimierzu. W 1997 otrzymała dyplom Konkursu Młodych Pianistów im. F. Chopina w Nowym Sadzie w Jugosławii. Od 1999 mieszka w Warszawie. Z Chórem Akademickim UW współpracuje od 1999, początkowo jako asystent dyrygenta. W maju 2002 wygrała konkurs na stanowisko kierownika artystycznego zespołu. Skomponowała muzykę do filmu animowanego pt. „Świteź”.
  • Lena Iwanowa
  • Walentina Jałocha[16]
  • Misza Hairulin – urodzony 10 lutego 1971 w Kuzniecku. Od 1997 występował wraz z zespołem muzycznym w programie TVN Maraton Uśmiechu. Jako kompozytor ma na koncie muzykę do trzech filmów, w tym do Testosteronu Tomasza Koneckiego i Andrzeja Saramonowicza.
  • Anna Penconek[18]
  • Marianna Płakujewa

 Serbia:

  • Dragan Skrobić

 Słowacja:

  • Rudolf Mackovič[16]

 Słowenia:

  • Mojca Tirš

 Stany Zjednoczone:

 Syria:

  • Jasmin Mazloum

 Szwajcaria:

  • Matthias Frank

 Szwecja:

  • Agnetha Brandin
  • Magdalena Godlewska
  • Cecilia Gonning
  • Anna Jorgensen
  • Robert Laskowski
  • Ola Niezwiestny[18]
  • Katarina Stoltz

 Ukraina:

  • Irena Opałko
  • Larysa Zujewycz-Maciejewska
  • Ludmiła Pitylak

 Węgry:

  • Attila Farkas
  • Margith Handl
  • Oliver Hardy
  • Zoltán Károlyi
  • Judith Lencse[19]

 Wielka Brytania:

  • Barbara Dudzik
  • Urszula Gacek
  • Mark Kurpiel

 Włochy:

  • Luca Ali
  • Pier Vanni Allegranza
  • Antonio Angotti[19]
  • Donato Berchicci
  • Marco Bocchino[14] (ur. 1974 w Savonie) – włoski piosenkarz, od 1997 mieszkający w Polsce.
  • Marco Cammi
  • Vito Casetti (ur. 18 czerwca 1969), reporter programu telewizji TVN pt. Dzień dobry TVN.
  • Raffaele Derosa
  • Liliana de Maria – farmaceutka
  • Ermanno Martini[17]
  • Barbara Quirino
  • Stefano Simoni
  • Calogero Sollami
  • Fausto Corticelli

Przypisy

  1. ↑ Opis programu na archiwalnej stronie producenta.
  2. ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 12. ISBN 978-83-245-1571-4.
  3. ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 57. ISBN 978-83-245-1571-4.
  4. ↑ TVP2 reaktywuje show „Europa da się lubić”. Specjalna edycja na 15-lecie wstąpienia Polski do UE. wirtualnemedia.pl, 2019-03-27. [dostęp 2019-03-27]. (pol.).
  5. ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 11. ISBN 978-83-245-1571-4.
  6. ↑ Maryla Rodowicz, Jarosław Szubrycht: Wariatka tańczy. G+J Gruner + Jahr Polska, 2013, s. 62. ISBN 978-83-7778-592-8.
  7. ↑ a b c d e Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 36. ISBN 978-83-245-1571-4.
  8. ↑ Europa da się lubić – 15 lat później: Monika Zamachowska, Conrado Moreno i nowa piosenka, plejada.pl, 27 kwietnia 2019 [dostęp 2019-04-28] (pol.).
  9. ↑ a b Piotr Jagielski: Świetna oglądalność „Europa da się lubić – 15 lat później”. TVP2 liderem. Onet Kultura (online), 14 maja 2019. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
  10. ↑ Michał Kurdupski: 1,5 mln widzów programu „Europa da się lubić – 15 lat później”. TVP2 liderem rynku. Wirtualne Media (online), 11 czerwca 2019. [dostęp 2020-09-21]. (pol.).
  11. ↑ Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 64–65. ISBN 978-83-245-1571-4.
  12. ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 68. ISBN 978-83-245-1571-4.
  13. ↑ a b c Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 70. ISBN 978-83-245-1571-4.
  14. ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 76. ISBN 978-83-245-1571-4.
  15. ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 83. ISBN 978-83-245-1571-4.
  16. ↑ a b c d Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 72. ISBN 978-83-245-1571-4.
  17. ↑ a b c Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 79. ISBN 978-83-245-1571-4.
  18. ↑ a b c Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 71. ISBN 978-83-245-1571-4.
  19. ↑ a b Monika Richardson: Moja Europa da się lubić. Publicat, 2008, s. 75. ISBN 978-83-245-1571-4.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Finland.svg
Flaga Finlandii
Flag of Portugal.svg
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Syria.svg
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the United Kingdom (3-5).svg
The flag of the United Kingdom (3:5 version). This flag is the Union Flag in the 3:5 ratio exclusively used on land. At sea, the correct ratio is 1:2.
Conrado Moreno 1 beax.jpg
Autor: Beax, Licencja: CC-BY-SA-3.0
pl:Conrado Moreno na dniu Otwartym TVP
Europa da się lubić.jpg
(c) Cezary p z polskiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0
Nagranie programu "Europa da się lubić"
Vito Casetti 01 ssj 20041128.jpg
Autor: Paweł Cieśla Staszek_Szybki_Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Vito Casetti
Paolo Cozza 01 ssj 20041128.jpg
Autor: Paweł Cieśla Staszek_Szybki_Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Paolo Cozza
Kevin Aiston 01 ssj 20041128.jpg
Autor: Paweł Cieśla Staszek_Szybki_Jest, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kevin Aiston.
Jacek Wan.JPG
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Jacek Wan - dziennikarz, prezes Polskiego Stowarzyszenia Korespondentów Zagranicznych w Polsce.
Gotowanie.JPG
Autor: TheofilosVafidis, Licencja: CC BY-SA 3.0
TheofilosVafidis, grecko-polski gastronom i osobowość telewizyjna.
Gabi Gold by Foksal.jpg
Autor: unknown, Licencja: CC-BY-SA-3.0