European Geostationary Navigation Overlay Service

Logo systemu EGNOS
Rozmieszczenie stacji RIMS, MCC oraz NLES
(Kliknij, aby powiększyć)
Stacja naziemna RIMS w Berlinie (BRN), 2 anteny odbiorcze: BRN B w przodu, BRN A z tyłu

EGNOS (ang. European Geostationary Navigation Overlay Service) – zbudowany przez Europejską Agencję Kosmiczną, Komisję Europejską i Eurocontrol europejski system satelitarny wspomagający (ang. SBAS – Satellite Based Augmentation System) systemy GPS i GLONASS, a w przyszłości Galileo. Najważniejsze zadania to transmisja poprawek różnicowych i informowanie o awariach systemu GPS. System znacznie zwiększa dokładność i wiarygodność pozycji uzyskiwanej z GPS, co ma szczególne znaczenie dla lotnictwa. Odpowiednikami EGNOS w Ameryce Północnej jest WAAS, w Indiach – GAGAN (GPS-Aided Geosynchronous Augmented Navigation System – ma zostać uruchomiony do 2013 roku), a w Japonii – MSAS (Multi-functional Satellite Augmentation System).

Segment kosmiczny składa się z trzech satelitów geostacjonarnych obejmujących zasięgiem całą Europę. Segment naziemny składa się z 40 stacji referencyjnych i retransmitujących oraz 6 stacji kontrolnych i kontrolno-testowych:

  1. 34 stacje pomiarowo-obserwacyjne (Ranging and Integrity Monitoring Stations – RIMS) odczytują depesze nawigacyjne z satelitów GPS (w tym jedna w Warszawie),
  2. 6 stacji transmitujących (Navigation Land Earth Station – NLES) wysyła poprawki do satelitów, które następnie przekazują je do użytkowników,
  3. 4 stacje kontrolne (Mission Control Center – MCC) przetwarzają dane i obliczają poprawki różnicowe,
  4. 2 stacje kontrolno-testowe: DVP (Development Verification Platform) i ASQF (Application Specific Qualification Facility) w Torrejón obok Madrytu oraz PACF (Performance Assessment and Check-out Facility) w Tuluzie.

Budowa systemu zakończyła się w 2006 roku, wraz z oddaniem go do użytku publicznego. 1 października 2009 roku oficjalnie uruchomiono usługę otwartą EGNOS (ang. EGNOS Open Service). W roku 2010 uruchomiono również usługę „bezpieczeństwa życia” (safety-of-life) przeznaczoną do zastosowań, gdzie awarie systemu GPS mogą mieć wpływ na ludzkie życie lub zdrowie (np. w lotnictwie). M.in. informuje o spadku dokładności lub awarii systemu GPS najpóźniej po 6 sekundach. Również w 2010 roku uruchomiono usługę komercyjną, która wyróżnia się zwiększoną dokładnością[1].

Teoretycznie EGNOS powinien zwiększać dokładność wyznaczania pozycji do około 3-4 metrów. Jak wykazały badania przeprowadzone w Centrum Badań Kosmicznych PAN, w Polsce dokładność jest gorsza, gdyż system nie nadaje poprawek dla części satelitów widocznych nad Polską[2]. Sytuację tę ma zmienić zwiększenie liczby satelitów nadających sygnał EGNOS. W ramach dwóch kontraktów Komisji Europejskiej z firmą SES Astra pierwszy zostanie wystrzelony w trzecim kwartale 2011 roku, a drugi – w pierwszym kwartale 2013 roku. Będą one umieszczone na orbitach geostacjonarnych położonych nad południkami 5°E oraz 31,5°E[3].

26 kwietnia 2013 Komisja Europejska opublikowała nową wersję dokumentacji otwartej usługi EGNOS (Open Service Definition Document 2.0)[4]. Nowa dokumentacja jest aktualizacją wersji 1.1 opublikowanej w październiku 2009 r. Zawiera ona zaktualizowany zasięg działania serwisu oraz zaktualizowane dane dotyczące dokładności i dostępności serwisu m.in. na stacji monitorującej (RIMS) w Warszawie. Dokładność wynosi 0,9 m (współrzędne X, Y) oraz 1,4 m (Z) na poziomie prawdopodobieństwa 95% i przy 99,98% dostępności usługi. Dzięki poprawkom wyliczanym na poszczególnych stacjach referencyjnych i retransmitujących poprawki przez satelity geostacjonarne dokładność wyznaczania pozycji powinna wzrosnąć do około 1-3 metrów. W przyszłości swoim zasięgiem system ma objąć, poza Europą zachodnią i środkową również Europę wschodnią oraz południową i północną Afrykę[5].

Przypisy

  1. Ogłoszono pełną operacyjność systemu EGNOS, Geoforum, 1 października 2009 r.
  2. Marta Krywanis, EGNOS: Ku wschodniej Europie, GEODETA nr 11 (174), Warszawa 2009
  3. SES ASTRA rozbuduje EGNOS na wschód, Geoforum, 15 stycznia 2010 r.
  4. New EGNOS Open Service Definition released!, EGNOS Portal, 26 kwietnia 2013 r. (ang.)
  5. EGNOS w całej Polsce, Geoforum, 29 kwietnia 2013 r.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ambox outdated serious.svg
An outdated clock with a serious icon
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of India.svg
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
EGNOS logo.svg
Logo programu EGNOS
EGNOS map.svg
EGNOS ground segment deployment plan
EGNOS RIMS BRN.jpg
Autor: Persimplex, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja naziemna Ranging and Integrity Monitoring Station (RIMS) systemu EGNOS (European Geostationary Navigation Overlay Service) w Berlinie (BRN), 2 anteny odbiorcze: BRN B w przodu, BRN A z tyłu