European Rugby Challenge Cup

European Rugby Challenge Cup
Rugby football current event.svg 2021/2022
Dyscyplina

rugby union

Organizator rozgrywek

European Professional Club Rugby

Data założenia

1996

Poprzednia nazwa

European Challenge Cup

Rozgrywki
Liczba drużyn

15+6

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Bourgoin-Jallieu Francja

Obecny zwycięzca

Lyon Francja (2022)

Najwięcej zwycięstw

Harlequins Anglia, Clermont Francja (po 3)

Strona internetowa

European Rugby Challenge Cup – coroczne rozgrywki dla najlepszych europejskich klubów rugby union, niższe rangą od European Rugby Champions Cup, odbywające się od sezonu 1996/1997. Ich organizatorem od 2014 jest European Professional Club Rugby.

Historia

Pierwsze dwie edycje odbyły się pod nazwą European Conference (1996-1998), kolejne trzy jako European Shield (1998–2001), następne 13 jako European Challenge Cup (2001–2014), a od 2014 turniej nosi oficjalną nazwę European Rugby Challenge Cup. Jednakże ze względów sponsorskich nosił w przeszłości także nazwy Parker Pen Shield (2001–2003), Parker Pen Challenge Cup (2003–2005) i Amlin Challenge Cup (2009–2014)[1].

System rozgrywek

Turniej przechodził kilka zmian formatów rozgrywek, pierwszych sześć edycji było rozgrywanych przez 24–32 drużyn systemem grupowym zakończonym fazą play-off. W sezonach 2002/2003 do 2004/2005 zwycięzca był wyłaniany spośród 32 drużyn rozgrywających mecze od początku do końca systemem pucharowym.

Od sezonu 2005/2006 ustalono liczbę drużyn na dwadzieścia, które w pierwszej fazie rozgrywały mecze systemem ligowym podzielone na pięć grup po cztery zespoły. Do fazy play-off awansowali zwycięzcy grup oraz trzy drużyny z drugich miejsc z najlepszym bilansem punktów (w latach 2009–2014 awansowali zwycięzcy grup, a pozostałe miejsca zapełniały drużyny z drugich miejsc w rozgrywkach Pucharu Heinekena). W fazie pucharowej rozgrywane były ćwierćfinały, półfinały i finał (na wszystkich etapach rozstrzygający był jeden mecz)[2].

W 2020 w związku z ograniczeniem liczby uczestników do 14 zmieniono format rozgrywek. W pierwszej fazie nie było podziału na grupy. Drużyny podzielono na dwa koszyki. Każda drużyna w pierwszej fazie miała rozegrać cztery spotkania – po dwa w domu i na wyjeździe, z czterema przeciwnikami z drugiego koszyka pochodzącymi z innych lig. Osiem najlepszych drużyn w tabeli awansowało do fazy pucharowej. Miało dołączyć do nich osiem drużyn z równoległego sezonu European Rugby Champions Cup, które w pierwszej fazie swoich rozgrywek zajęły miejsca 5–8 w swoich grupach. W fazie pucharowej rozgrywane były 1/8 finału, ćwierćfinały, półfinały i finał, w każdym po jednym meczu[3].

W 2021 liczba uczestników wzrosła do 15. W związku z tym w pierwszej fazie drużyny podzielono na trzy grupy po pięć zespołów (mecze rozgrywane każdy z każdym, bez rewanżów), a do fazy play-off awansowało 10 najlepszych drużyn. Na tym etapie dołączyło do nich sześć drużyn z równoległego sezonu European Rugby Champions Cup, które w pierwszej fazie swoich rozgrywek zajęły miejsca 9–11 w swoich grupach[4].

Uczestnicy rozgrywek

System kwalifikacji do 2009

Liczba drużyn z każdego państwa uczestnicząca w European Rugby Challenge Cup jest powiązana z systemem eliminacji do European Rugby Champions Cup. Przed 2020 spośród 20 drużyn 18 uczestników rozgrywek były to drużyny z trzech profesjonalnych lig europejskich, które nie uzyskały awansu do Champions Cup: ligi angielskiej Premiership, francuskiej Top 14 oraz międzynarodowej Pro14, w której grają drużyny z Irlandii, Walii, Szkocji, Włoch i Afryki Południowej (przy czym te ostatnie są wyłączone z uczestnictwa w rozgrywkach europejskich takich jak Champions Cup i Challenge Cup). Pozostałe dwa miejsca w rozgrywkach obsadzały dwie najlepsze drużyny z poprzedniego sezonu rozgrywek europejskich Continental Shield, w których uczestniczyły drużyny z krajów europejskich nie biorących udziału w Pucharze Sześciu Narodów oraz z Włoch[5].

W 2020 w związku ze zwiększeniem liczy uczestników European Rugby Champions Cup z 20 do 24 oraz rezygnacją z kwalifikacji zespołów spoza lig Pro14, Top 14 i Premiership liczba uczestników European Rugby Challenge Cup została zmniejszona do 14[6]. W kolejnym sezonie było ich 15[4].

Wyniki finałów

Wyniki dotychczasowych finałów[7]:

SezonZwycięzcaWynikPrzegranyStadionFrekwencja
1996/1997Francja Bourgoin-Jallieu18:9Francja CastresStade de la Méditerranée, Béziers10 000
1997/1998Francja Colomiers43:5Francja AgenStade des Sept Deniers, Tuluza12 500
1998/1999Francja Clermont35:16Francja Bourgoin-JallieuStade de Gerland, Lyon31 986
1999/2000Francja Pau34:21Francja CastresStade des Sept Deniers, Tuluza6000
2000/2001Anglia Harlequins42:33Francja NarbonaMadejski Stadium, Reading11 211
2001/2002Anglia Sale Sharks25:22Walia PontypriddKassam Stadium, Oksford12 000
2002/2003Anglia Wasps48:30Anglia BathMadejski Stadium, Reading18 074
2003/2004Anglia Harlequins27:26Francja ClermontMadejski Stadium, Reading13 123
2004/2005Anglia Sale Sharks27:3Francja PauKassam Stadium, Oksford7230
2005/2006Anglia Gloucester36:34Anglia London IrishTwickenham Stoop, Londyn12 053
2006/2007Francja Clermont22:16Anglia BathTwickenham Stoop, Londyn10 134
2007/2008Anglia Bath24:16Anglia Worcester WarriorsKingsholm Stadium, Gloucester16 157
2008/2009Anglia Northampton Saints15:3Francja Bourgoin-JallieuTwickenham Stoop, Londyn9260
2009/2010Walia Cardiff Blues28:21Francja TulonStade Vélodrome, Marsylia48 990
2010/2011Anglia Harlequins19:18Francja Stade FrançaisCardiff City Stadium, Cardiff12 236
2011/2012Francja Biarritz21:18Francja TulonTwickenham Stoop, Londyn9376
2012/2013 Leinster34:13Francja Stade FrançaisRDS Arena, Dublin20 396
2013/2014Anglia Northampton Saints30:16Anglia BathCardiff Arms Park, Cardiff12 483
2014/2015Anglia Gloucester19:13Szkocja EdynburgTwickenham Stoop, Londyn14 316
2015/2016Francja Montpellier26:19Anglia HarlequinsGrand Stade de Lyon, Lyon28 556
2016/2017Francja Stade Français25:17Anglia GloucesterMurrayfield Stadium, Edynburg24 594
2017/2018Walia Cardiff Blues31:30Anglia GloucesterSan Mamés, Bilbao32 543
2018/2019[8]Francja Clermont36:16Francja La RochelleSt James’ Park, Newcastle upon Tyne28 438
2019/2020[9]Anglia Bristol Bears32:19Francja TulonStade Maurice-David, Aix-en-Provence1000
2020/2021[10]Francja Montpellier18:17Anglia Leicester TigersTwickenham Stadium, Londyn10 000
2021/2022[11]Francja Lyon30:12Francja TulonStade Vélodrome, Marsylia51 431

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Trophy (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-29)].
  2. ↑ Challenge Cup Rules (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-28)].
  3. ↑ Key 2020/21 Heineken Challenge Cup Rules (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2020-10-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-03)].
  4. ↑ a b Rules (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2021-09-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-09-14)].
  5. ↑ Qualification (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2018-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-13)].
  6. ↑ New EPCR tournament formats agreed for 2020/21 season. European Professional Club Rugby, 2020-09-02. [dostęp 2020-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-03)].
  7. ↑ Champions (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2019-01-01].
  8. ↑ Clermont clinch third Challenge Cup with victory over La Rochelle (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2019-05-11].
  9. ↑ Blistering Bristol Bears dominate second half to clinch maiden Challenge Cup crown (ang.). European Professional Club Rugby, 2020-10-16. [dostęp 2020-10-18].
  10. ↑ Montpellier edge out Leicester Tigers to claim second Challenge Cup title (ang.). European Professional Club Rugby, 2021-05-21. [dostęp 2021-05-24].
  11. ↑ Superb Lyon storm to EPCR Challenge Cup triumph (ang.). European Professional Club Rugby, 2022-05-27. [dostęp 2022-06-01].

Media użyte na tej stronie

Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
IRFU flag.svg
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
European Rugby.PNG
Diagram of how qualification for European Club Rugby competitions is obtained.
Rugby football current event.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0
A "current events" clock over a rugby ball icon. Vector version of File:Rugby football current event.png.