European Rugby Champions Cup
Trofeum za zwycięstwo w pucharze | |
2021/2022 | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia | • 1995 (Puchar Heinekena) |
Założyciel | European Rugby Cup |
Poprzednia nazwa | Puchar Heinekena |
Prezes | Simon Halliday |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn | 24 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca | La Rochelle (2022) |
Najwięcej zwycięstw | Tuluza (5) |
Strona internetowa |
European Rugby Champions Cup – najwyższy poziom międzynarodowych klubowych rozgrywek rugby union w Europie. W obecnej formie turniej organizowany jest od 2014 roku, jako kontynuacja istniejącego w latach 1995–2014 Pucharu Heinekena. W rozgrywkach uczestniczą kluby z krajów grających w Pucharze Sześciu Narodów reprezentujących trzy ligi: Top 14, Premiership oraz United Rugby Championship.
Historia
Puchar Heinekena
Rozgrywki zostały zorganizowane z inicjatywy federacji rugby pięciu krajów: Irlandii, Walii, Włoch, Rumunii i Francji, które w tym celu zawiązały organizację European Rugby Cup. W pierwszym sezonie, 1995/1996, wzięło udział 12 drużyn, a zwycięstwo odniósł francuski klub Tuluza. Drużyny rywalizowały początkowo w czterech trzyzespołowych grupach, których zwycięzcy awansowali do półfinałów[1]. W kolejnym sezonie do rozgrywek dołączyły drużyny z Anglii i Szkocji, zabrakło natomiast drużyny rumuńskiej. Liczbę drużyn powiększono do 20 (skład grup zmieniono z 3 na 5 zespołów, a fazę play-off inaugurowano na etapie ćwierćfinałów)[2]. W następnym sezonie w fazie grupowej wprowadzono kołowy system gier (każda para drużyn w grupie rozgrywała mecz i rewanż)[3]. W sezonie 1998/1999 ponownie nie uczestniczyły drużyny z Anglii (liczba drużyn w rozgrywkach zmniejszyła się do 16)[4].
Od sezonu 1999/2000, gdy powróciły do pucharu drużyny angielskie, format rozgrywek ustalił się na dłuższy czas. Brały w nich udział 24 drużyny, po 6 angielskich i francuskich, 10 z Celtic League (Pro12), zaś zasady kwalifikacji 2 pozostałych były zmienne[5]. W pierwszym etapie drużyny były podzielone na 6 czterozespołowych grup, w których mecze rozgrywano systemem kołowym. W fazie play-off rozpoczynającej się od ćwierćfinałów (do których awansowali zwycięzcy grup i dwie najlepsze drużyny z drugich miejsc) decydował pojedynczy mecz[6].
European Rugby Champions Cup
Począwszy od co najmniej 2007 roku pomiędzy federacjami narodowymi a organizatorami krajowych rozgrywek ligowych – angielskiej Premiership i francuskiej Ligue Nationale de Rugby – narastał konflikt[7][8]. Tamtejsze kluby podnosiły zarzuty o złą dystrybucję zysków i niesprawiedliwy system kwalifikacji[7][8][9][10][11][12]. Francuskie kluby kilkakrotnie groziły opuszczeniem rozgrywek[7][10], w 2012 roku zapowiadając stworzenie wraz z Anglikami alternatywnych zawodów po sezonie 2013/2014[10]. W efekcie negocjacji prowadzonych pomiędzy udziałowcami prowadzącej Puchar Heinekena spółki European Rugby Cup Ltd. zawarto porozumienie, na mocy którego jego strony powołały nową instytucję European Professional Club Rugby, a Puchar Heinekena został zastąpiony przez European Rugby Champions Cup. Liczbę uczestniczących w nim zespołów ograniczono do 20, zmieniono także reguły kwalifikacji. Wprowadzono zasadę podziału zysku po 1/3 dla klubów z każdej z lig. Porozumienie zawarto na okres co najmniej ośmiu lat[13].
W rozgrywkach uczestniczyło 20 klubów. Automatyczny awans uzyskiwało 19:
- siedem zespołów z ligi Pro14 (najlepsze kluby z czterech krajów uczestniczących w lidze – Irlandii, Szkocji, Walii i Włoch, oraz trzy kolejne najlepsze kluby)
- sześć najlepszych zespołów z ligi Top 14
- sześć najlepszych zespołów z ligi Premiership
Reguły przyznawania ostatniego, 20 miejsca w rozgrywkach, były zmienne. W sezonie 2017/2018 rywalizację o nie toczyły cztery drużyny (kolejne najlepsze dwie drużyny z Pro14 i po jednej z Top 14 i Premiership)[14].
W fazie grupowej drużyny dzielono na pięć czterozespołowych grup, które grały każdy z każdym po dwa mecze (u siebie i na wyjeździe). Zwycięzcy grup oraz trzy najlepsze drużyny z drugich miejsc awansowały do fazy pucharowej. W niej rozgrywano ćwierćfinały, półfinały i finał (w każdej rundzie po jednym meczu, bez rewanżu)[15].
W 2020 podjęto decyzję o zwiększeniu liczby uczestników do 24 (po ośmiu z każdej ligi) i zmianie formatu[16].
Obecny format rozrywek (2021/2022)
Kwalifikacje
Począwszy od sezonu 2020/2021 w rozgrywkach uczestniczą 24 kluby – po osiem najlepszych klubów z każdej ligi (United Rugby Championship – tu bez uwzględniania zespołów z Południowej Afryki, Top 14 i Premiership). Miejsce ósmej drużyny ze swojej ligi może zająć zwycięzca poprzedniego sezonu European Rugby Challenge Cup, o ile w lidze nie zostanie sklasyfikowany na miejscu dającym mu awans[17].
Turniej
Kluby dzieli się na cztery koszyki w zależności od pozycji bądź etapu, na którym zakończyły rozgrywki w swoich ligach. Zwycięzca poprzedniego sezonu Champions Cup, o ile nie znalazł się w czołowej dwójce ligi, zostaje automatycznie przesunięty do pierwszego koszyka. Drużyny są rozlosowywane do dwóch grup po dwanaście zespołów, po trzy z każdego koszyka (przy czym każda z innej ligi). W fazie grupowej każda drużyna rozgrywa cztery mecze z dwoma przeciwnikami z innych lig (drużyna z 1 koszyka z drużynami z 4 koszyka, drużyna z 2 z drużynami z 3, drużyna z 3 z drużynami z 2 i drużyna z 4 z drużynami z 1). Osiem najlepszych drużyn każdej grupy awansuje do fazy pucharowej, trzy kolejne do 1/8 finału równoległych rozgrywek European Rugby Challenge Cup. Faza pucharowa składa się z rozgrywanego w formie dwumeczu 1/8 finału oraz ćwierćfinałów, półfinałów i finału, w których o rozstrzygnięciu decyduje tylko jedno spotkanie[18].
Nazwa
Od początku istnienia do reorganizacji w 2014 rozgrywki nosiły nazwę Pucharu Heinekena, która pochodziła od głównego sponsora – holenderskiego koncernu Heineken. W 2014 wprowadzono nazwę European Rugby Champions Cup. W 2018 podpisano nową umowę partnerską z Heinekenem i na kolejne cztery sezony rozgrywki przyjęły komercyjną nazwę Heineken Champions Cup[19].
Finały rozgrywek
Lista finałów rozgrywek[20]:
Sezon | Zwycięzca | Wynik | Finalista | Data | Stadion | Publiczność |
---|---|---|---|---|---|---|
Puchar Heinekena | ||||||
1995/1996 | Tuluza | 21:18 | Cardiff | (dts) | 7 stycznia 1996Cardiff Arms Park, Cardiff | 21 800 |
1996/1997 | Brive | 28:9 | Leicester Tigers | (dts) | 25 stycznia 1997Cardiff Arms Park, Cardiff | 41 664 |
1997/1998 | Bath | 19:18 | Brive | (dts) | 31 stycznia 1998Stade Chaban-Delmas, Bordeaux | 36 500 |
1998/1999 | Ulster | 21:6 | Colomiers | (dts) | 30 stycznia 1999Lansdowne Road, Dublin | 49 000 |
1999/2000 | Northampton Saints | 9:8 | Munster | (dts) | 27 maja 2000Twickenham, Londyn | 68 441 |
2000/2001 | Leicester Tigers | 34:30 | Stade Français | (dts) | 19 maja 2001Parc des Princes, Paryż | 44 000 |
2001/2002 | Leicester Tigers | 15:9 | Munster | (dts) | 25 maja 2002Millennium Stadium, Cardiff | 74 000 |
2002/2003 | Tuluza | 22:17 | Perpignan | (dts) | 24 maja 2003Lansdowne Road, Dublin | 28 600 |
2003/2004 | Wasps | 27:20 | Tuluza | (dts) | 20 maja 2004Twickenham, Londyn | 73 057 |
2004/2005 | Tuluza | 18:12 | Stade Français | (dts) | 22 maja 2005Murrayfield, Edynburg | 51 326 |
2005/2006 | Munster | 23:19 | Biarritz | (dts) | 20 maja 2006Millennium Stadium, Cardiff | 74 534 |
2006/2007 | Wasps | 25:9 | Leicester Tigers | (dts) | 20 maja 2007Twickenham, Londyn | 81 076 |
2007/2008 | Munster | 16:13 | Tuluza | (dts) | 24 maja 2008Millennium Stadium, Cardiff | 74 500 |
2008/2009 | Leinster | 19:16 | Leicester Tigers | (dts) | 23 maja 2009Murrayfield, Edynburg | 66 523 |
2009/2010 | Tuluza | 21:19 | Biarritz | (dts) | 22 maja 2010Stade de France, Saint-Denis | 78 962 |
2010/2011 | Leinster | 33:22 | Northampton Saints | (dts) | 21 maja 2011Millennium Stadium, Cardiff | 72 456 |
2011/2012 | Leinster | 42:14 | Ulster | (dts) | 19 maja 2012Twickenham, Londyn | 81 774 |
2012/2013 | Tulon | 16:15 | Clermont | (dts) | 18 maja 2013Aviva Stadium, Dublin | 50 148 |
2013/2014 | Tulon | 23:6 | Saracens | (dts) | 24 maja 2014Millennium Stadium, Cardiff | 67 578 |
European Rugby Champions Cup | ||||||
2014/2015 | Tulon | 24:18 | Clermont | (dts) | 2 maja 2015Twickenham, Londyn | 56 622 |
2015/2016 | Saracens | 21:9 | Racing 92 | (dts) | 14 maja 2016Parc Olympique Lyonnais, Lyon | 58 017 |
2016/2017 | Saracens | 28:17 | Clermont | (dts) | 13 maja 2017Murrayfield, Edynburg | 55 272 |
2017/2018 | Leinster | 15:12 | Racing 92 | (dts) | 12 maja 2018San Mamés, Bilbao | 52 282 |
2018/2019[21] | Saracens | 20:10 | Leinster | (dts) | 11 maja 2019St James’ Park, Newcastle upon Tyne | 51 930 |
2019/2020[22] | Exeter Chiefs | 31:27 | Racing 92 | (dts) | 17 października 2020Ashton Gate, Bristol | |
2020/2021[23] | Tuluza | 22:17 | Stade Rochelais | (dts) | 22 maja 2021Twickenham, Londyn | 10 000 |
2021/2022[24] | La Rochelle | 24:21 | Leinster | (dts) | 28 maja 2022Stade Vélodrome, Marsylia |
Gracze roku
Organizatorzy rozgrywek od 2010 przyznają na zakończenie sezonu tytuł gracza roku. W kolejnych latach otrzymywali go[25]:
- 2010 – Ronan O’Gara (Munster)
- 2011 – Seán O'Brien (Leinster)
- 2012 – Rob Kearney (Leinster)
- 2013 – Jonny Wilkinson (Tulon)
- 2014 – Steffon Armitage (Tulon)
- 2015 – Nick Abendanon (Clermont)
- 2016 – Maro Itoje (Saracens)
- 2017 – Owen Farrell (Saracens)
- 2018 – Leone Nakarawa (Racing 92)
- 2019 – Alex Goode (Saracens)[26]
- 2020 – Sam Simmonds (Exeter Chiefs)[27]
- 2021 – Antoine Dupont (Tuluza)[28]
- 2022 – Josh van der Flier (Leinster)[29]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Toulouse Win Inaugural Tournament (ang.). www.ercrugby.com. [dostęp 2018-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-10-01)].
- ↑ Brive the Champions, www.ercrugby.com [dostęp 2018-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-01] (ang.).
- ↑ Bath Crowned Champions, www.ercrugby.com [dostęp 2018-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-29] (ang.).
- ↑ Irish Eyes Smiling, www.ercrugby.com [dostęp 2018-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-01] (ang.).
- ↑ Qualification Process, www.ercrugby.com [dostęp 2018-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-18] (ang.).
- ↑ Key Tournament Rules, www.ercrugby.com [dostęp 2018-03-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-23] (ang.).
- ↑ a b c Paul Rees , French clubs withdraw threat to down Heineken, guardian.co.uk, 10 stycznia 2007 [dostęp 2017-03-30] (ang.).
- ↑ a b Anglo-French breakaway plan from rugby Heineken Cup not ideal: IRB chief Brett Gosper, „South China Morning Post”, 20 września 2013 [dostęp 2018-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-18] (ang.).
- ↑ Alasdair Reid , Scots approach Welsh proposal with caution, „The Daily Telegraph”, 8 września 2008 [dostęp 2017-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-26] (ang.).
- ↑ a b c Chris Foy , European civil war: English and French clubs pull out of Heineken Cup and pledge to go it alone, „Daily Mail”, 10 września 2013 [dostęp 2018-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-01] (ang.).
- ↑ Sim Thomas , Analysis: Does English TV deal spell end of Heineken Cup?, Wales Online, 14 września 2012 [dostęp 2018-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-04] (ang.).
- ↑ Gerry Thornley , European Cup’s unique sense of occasion wins out despite final flaws, „The Irish Times”, 2 maja 2015 [dostęp 2018-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-03] (ang.).
- ↑ European Rugby statement, www.therugbypaper.co.uk, 10 kwietnia 2014 [dostęp 2017-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-04-13] (ang.).
- ↑ Qualification, European Rugby Champions Cup, www.epcrugby.com [dostęp 2017-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-01-17] (ang.).
- ↑ Champions Cup Rules, www.epcrugby.com [dostęp 2018-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-08] (ang.).
- ↑ New EPCR tournament formats agreed for 2020/21 season. European Professional Club Rugby, 2020-09-02. [dostęp 2020-11-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-03)].
- ↑ Qualification (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2021-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-07-20)].
- ↑ Rules (ang.). European Professional Club Rugby. [dostęp 2021-08-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-08-14)].
- ↑ Heineken returns as Champions Cup title partner, www.epcrugby.com, 4 czerwca 2018 [dostęp 2018-07-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-07-27] (ang.).
- ↑ Champions of Europe, www.epcrugby.com [dostęp 2018-03-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-09-17] (ang.).
- ↑ Saracens lift third Heineken Champions Cup after victory over Leinster. European Professional Club Rugby, 2019-05-11. [dostęp 2019-05-11].
- ↑ Exeter Chiefs secure first Heineken Champions Cup after dramatic success over Racing 92. European Professional Club Rugby, 2020-10-17. [dostęp 2020-10-18].
- ↑ Toulouse claim fifth star after Heineken Champions Cup final success over La Rochelle. European Professional Club Rugby, 2021-05-22. [dostęp 2021-05-22].
- ↑ Retiere the hero as Stade Rochelais lift the Heineken Champions Cup. European Professional Club Rugby, 2021-05-28. [dostęp 2022-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-30)].
- ↑ EPCR European Player of the Year, www.epcrugby.com [dostęp 2018-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-17] (ang.).
- ↑ Goode named EPCR European Player of the Year 2019. European Professional Club Rugby, 2019-05-11. [dostęp 2019-05-11].
- ↑ Sam Simmonds named EPCR European Player of the Year. European Professional Club Rugby, 2020-10-17. [dostęp 2020-10-18].
- ↑ Antoine Dupont named EPCR European Player of the Year. European Professional Club Rugby, 2021-05-22. [dostęp 2021-05-23].
- ↑ Josh van der Flier scoops European Player of the Year award (ang.). European Professional Club Rugby, 2022-05-31. [dostęp 2022-05-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-05-30)].
Media użyte na tej stronie
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
IRFU flag first made public in 1925, comprised of the traditional four provinces of Ireland shields and other older elements, to resolve the issue of what flag to fly for the Ireland rugby team at international rugby games.
Autor:
- Current_event_clock.svg: Anomie
- Ru_ball.svg: Original uploader was Stabilo boss at en.wikipedia
- derivative work: Grandiose (talk)
A "current events" clock over a rugby ball icon. Vector version of File:Rugby football current event.png.
Autor: CortoFrancese, Licencja: CC BY-SA 3.0
The trophy of European Rugby Champions Cup