Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego

Wzór karty EKUZ wydanej we Francji

Karta EKUZ wydana w Austrii (rewers)

Rewers karty EKUZ wydanej w Niemczech

Karta EKUZ wydana w Słowenii

Europejska Karta Ubezpieczenia Zdrowotnego (EKUZ) – dokument uprawniający do korzystania ze świadczeń zdrowotnych podczas pobytu w innych państwach członkowskich Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) i Szwajcarii.

W zależności od odwiedzanego państwa i jego zasad opieki zdrowotnej różne świadczenia mogą być płatne, bezpłatne lub płatne częściowo. Karta EKUZ nie zapewnia automatycznie bezpłatnej opieki, a tylko uprawnia do odzyskania niektórych poniesionych kosztów. Po powrocie do kraju należy zgłosić się z rachunkami i wypełnionym wnioskiem o zwrot kosztów (w Polsce – do wojewódzkiego oddziału NFZ^[1]). Niektóre świadczenia nie są objęte refundacją poprzez kartę EKUZ, np. wyjazd za granicę w celu urodzenia tam dziecka^[2]. Karta EKUZ nie zastępuje też ubezpieczenia turystycznego, jednak może czasem obniżyć jego koszt, ponieważ część świadczeń oferowanych przez ubezpieczyciela może zawierać się w ofercie karty EKUZ^[3]. Funkcję EKUZ może pełnić karta ubezpieczenia zdrowotnego.

Historia

EKUZ została wprowadzona 1 czerwca 2004 r. w niektórych państwach Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) i Szwajcarii. W pozostałych państwach, w tym Polsce, EKUZ wydawana jest z datą ważności od 01.01.2006 r. Z dniem 1 stycznia 2006 r. formularze E111 wydawane dla turystów straciły ważność.

Karta zastąpiła poniższe formularze:

• E110 – dla kierowców międzynarodowych
• E111 – dla turystów
• E119 – dla bezrobotnych / poszukujących pracy
• E128 – dla studentów i pracowników z innych państw członkowskich.

W różnych państwach okres ważności jest różny (np. w Wielkiej Brytanii – 5 lat^[3]). W Polsce, karta EKUZ karta ma różny okres ważności – emeryci otrzymują kartę na 5 lat, studenci, renciści, osoby zatrudnione i ich rodziny 1 rok, bezrobotni 2 miesiące^[4].

Dane na karcie

Każde państwo członkowskie wydaje Kartę we własnym języku urzędowym. Wzór karty oraz zestaw danych umieszczonych na niej jest ujednolicony – każda Karta zawsze zawiera następujące informacje:

• imię ubezpieczonego
• nazwisko ubezpieczonego
• data urodzenia ubezpieczonego
• numer identyfikacyjny ubezpieczonego (w Polsce numer PESEL)
• numer identyfikacyjny instytucji, która wydała kartę
• numer karty
• data ważności karty.

Wielka Brytania

Ten artykuł od 2022-01 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

W Wielkiej Brytanii karta EHIC (European Health Insurance Card) wydawana jest na 5 lat, i do jej wydania nie jest wymagane planowanie podróży zagranicznej, zatrudnienie ani poszukiwanie pracy (w przeciwieństwie do polskich warunków wydania karty). Aby otrzymać kartę, należy posiadać numer NHS (National Health Service – numer służący do korzystania ze służby zdrowia) lub numer NI (National Insurance – ubezpieczenie społeczne), mieć ukończone 16 lat i być rezydentem Wielkiej Brytanii. Aplikować o kartę EHIC można przez internet, telefonicznie lub pocztą. Osoby narodowości spoza Unii Europejskiej mogą aplikować tylko poprzez przesłanie dokumentów pocztą. Wydanie karty jest bezpłatne^[3].

Państwa członkowskie

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Leczenie w UE. ubezpieczenie-zdrowotne.com.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-23)].
• EKUZ na stronach NFZ – zawiera wniosek o wydanie karty
• Europejska strona na temat EKUZ
• Irlandzka strona o EKUZ – zawiera szczegóły dotyczące różnych państw