Europejski Instytut Onkologii

Europejski Instytut Onkologii Istituto Europeo di Oncologia
Nazwa angielska	The European Institute of Oncology
Data założenia	1994
Typ szpitala	kliniczny
Państwo	Włochy
Adres	Mediolan
Położenie na mapie Włoch Europejski Instytut Onkologii
45°24′52″N 9°12′28″E/45,414444 9,207778
Strona internetowa

Europejski Instytut Onkologii (ang. The European Institute of Oncology, wł. Istituto Europeo di Oncologia) – znajdujące się w Mediolanie, we Włoszech, centrum medyczne zajmujące się chorobami nowotworowymi. Organizacja non-profit.

Europejski Instytut Onkologii jest szpitalem, centrum badawczym i jednostką dydaktyczną. W zakres działalności centrum wchodzi prewencja nowotworów, ich diagnostyka jak i leczenie, jednoczesne prowadzenie badań naukowych i klinicznych w połączeniu z organizacją i zarządzaniem. Ideą instytutu jest szybkie wdrażanie osiągnięć badań do praktyki lecznicze (znane pod pojęciem medycyny translacyjnej)^[1].

Historia

Europejski Instytut Onkologii został założony przez Umberto Veronesiego, który rozwinął nowy model zdrowia i zaawansowanych badań w dziedzinie onkologii. Działalność instytutu została zainaugurowana w maju 1994^[1].

W 1995 wystartował, w ramach Oddziału Chirurgii Głowy i Szyi, “Program Czarnobyl”, którego celem była ocena, czy dzieci urodzone w Mediolanie w czasie czarnobylskiej awarii elektrowni jądrowej mają częściej występujące zmiany neoplastyczne tarczycy jako skutek ekspozycji na radioaktywną chmurę. 4 tysiące dzieci zostało przebadanych, nie stwierdzono znaczącej różnicy. Także w 1995 Oddział Medycyny Nuklearnej, pierwszy we Włoszech, rozpoczął studia nad radioimmunoterapią, wykorzystującą znakowane radioaktywne przeciwciała, które wiążąc się selektywnie z komórkami nowotworowymi niszczą je za pomocą promieniowania, oszczędzając zdrowe komórki. To był jeden z bardziej innowacyjnych obszarów badawczych instytutu, którego wkładem w świat medycyny była technika zwana awidyna-biotyna, zapewniająca selektywność immunoterapii^[1].

Instytut został uznany jako szpital badawczy i centrum lecznicze (it. IRCCS or “Istituto di Ricovero e Cura a Carattere Scientifico”) decyzją ministerialną w styczniu 1996. W 1996 zostało otwarte Laboratorium Onkologii Eksperymentalnej, gdzie naukowcy, których dużą część stanowili naukowcy ze Stanów Zjednoczonych oraz Europy Północnej, pracują nad próbą identyfikacji zmienionych mechanizmów w komórkach nowotworowych oraz terapiami je modyfikującymi. W tym roku instytut również otrzymał akredytację na świadczenia zdrowotne w ramach włoskiego narodowego systemu zdrowia^[1].

W 1998 została ukazała się pierwsza praca naukowa jednego z zespołów instytutu, opublikowana w prestiżowym tytule naukowym, Nature. Naukowcy opisali tam odkrytą naturalną substancję, kwas retinowy, który blokuje aktywność komórek białaczkowych, przywracając im normalną aktywność^[1].

W 1999 ukazała się w Nature historyczna publikacja dotycząca odkrycia p66, białko genu starzenia. Zwierzęta pozbawione tego genu żyły 30% dłużej^[1][2].

W 2000 w instytucie powstała technika radioterapii śródoperacyjnej (ang. intra-operative radiotherapy), wykorzystująca liniowy akcelerator umożliwiający radioterapię podczas chirurgii raka piersi^[1].

Instytut odpowiada również za rozpoczęcie akcji prewencyjnej raka szyjki macicy z powodu HPV, w roku 2005. Jego działalność doprowadziła do wprowadzenia we Włoszech akcji szczepień przeciw HPV u dziewczynek w wieku 12 lat, stawiając za cel eliminację tego nowotworu w następnej generacji^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona Europejskiego Instytutu Onkologii