Eustachy Seweryn Sapieha

Eustachy Seweryn Sapieha
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

7 sierpnia 1916
Spusza

Data śmierci

2 marca 2004

Siły zbrojne

Orzełek II RP.svg Wojsko Polskie

Jednostki

2 Pułk Ułanów Grochowskich

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (od 1941)

Książę Eustachy Seweryn Sapieha (ur. 7 sierpnia 1916 w Spuszy koło Grodna, zm. 2 marca 2004 w Nairobi) – zawodowy myśliwy, porucznik kawalerii Wojska Polskiego, historyk rodu Sapiehów.

Życiorys

Był synem Eustachego Kajetana, bratem Jana Andrzeja i Lwa Jerzego i Elżbiety.

Po ukończeniu szkoły średniej w Pszczynie, gdzie był wychowankiem znanego Internatu prof. Wacława Iwanowskiego, 19 września 1934 r. wstąpił do Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Szkolenie zakończył 15 lipca 1935 r. w stopniu plutonowego podchorążego i otrzymał przydział do 2 pułku ułanów grochowskich w Suwałkach. Następnie podjął naukę Wyższej Szkole Handlowej w Antwerpii, a od 1938 tamże w Wyższej Szkole Kolonialnej.

Jako podporucznik kawalerii brał udział w kampanii wrześniowej w szeregach Suwalskiej Brygady Kawalerii. Walczył w bitwie pod Kockiem w barwach 2 pułku ułanów grochowskich. Został odznaczony Krzyżem Walecznych. W latach 1939–1945 przebywał w obozie jenieckim Oflag II C Woldenberg na terenie Niemiec, obecnie Dobiegniew.

W ostatnich tygodniach wojny wraz z bratem Lwem rozpoczął ucieczkę przed wojskami sowieckimi – jako arystokrata i syn sanacyjnego polityka obawiał się uwięzienia. Dotarł do Grabau, gdzie za pomocą grupy polskich jeńców przejął kontrolę nad znajdującymi się tam stadninami, pośród których znajdowały się liczne konie zrabowane z Polski (między innymi ze słynnej stadniny arabów janowskich). Poznał tam i ożenił się z Antoniną Marią Siemieńską. W 1947 wyjechał do Kenii, gdzie zajmował się handlem złomem (głównie demobilem pozostałym po wyjeżdżających wojskach angielskich), następnie poszukiwaniem kamieni szlachetnych, i zawodowym myślistwem. Przez czterdzieści lat zbierał materiały do monografii rodu Sapiehów, wydanej w roku 1995 pod tytułem „Dom Sapieżyński”. Jest także autorem autobiografii „Tak było, czyli niedemokratyczne wspomnienia Eustachego Sapiehy” wydanej w 1999 (wydanie angielskie „The way it was” Nairobi 2006) oraz współautorem (wraz z Pawłem Kardaszem) „Safari. Polowania w Afryce Wschodniej i Południowej”, wydanej w roku 2000.

Pochowany został w Boćkach na Podlasiu.

Linki zewnętrzne

  • Biografia księcia Eustachego Seweryna Sapiehy. promemoria.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-29)].
  • Stanisław Radomyski, Zarys historii Szkoły Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu 1926-1939, Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, Pruszków 1992, ISBN 83-85621-06-7, s. 68.

Media użyte na tej stronie

PL Epolet por.svg
Naramiennik porucznika Wojska Polskiego (1919-39).
Orzełek II RP.svg
Autor: Poznaniak, Licencja: CC BY-SA 2.5
Orzełek Wojsk Lądowych II RP
POL Krzyż Walecznych (1941) BAR.svg
Baretka: Krzyż Walecznych (1941).