Eutymiusz (Jelijew)
| Jewstafij/Jewstratij Jelijew | |
| Biskup bałachniński | |
.jpg) | |
| Kraj działania | Rosja |
|---|---|
| Data urodzenia | 1846 |
| Data i miejsce śmierci | 1918 Moskwa |
| Biskup bałachniński | |
| Okres sprawowania | 1906–1909 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Rosyjski Kościół Prawosławny |
| Śluby zakonne | 1903 |
| Diakonat | do 1866 |
| Prezbiterat | 5 stycznia 1866 |
| Chirotonia biskupia | 30 listopada 1903 |
| Data konsekracji | 30 listopada 1903 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | Petersburg | ||||
| Miejsce | Sobór Trójcy Świętej | ||||
| Konsekrator | Antoni (Wadkowski) | ||||
| Współkonsekratorzy | Włodzimierz (Bogojawleński), Aleksy (Opocki), Sergiusz (Stragorodski), Tichon (Biełławin), Beniamin (Muratowski), Nikanor (Nadieżdin) | ||||
| |||||
Eutymiusz, imię świeckie Jewstafij lub Jewstratij Płatonowicz Jelijew (ur. 1846 w Gruzji, zm. 1918 w Moskwie) – rosyjski biskup prawosławny, z pochodzenia Gruzin.
Życiorys
Był synem kapłana prawosławnego, protojereja służącego w cerkwi w dzielnicy Awlabari w Tyflisie. Ukończył seminarium duchowne w tym samym mieście, a następnie został zatrudniony w działającej przy nim niższej szkole duchownej. 5 stycznia 1866 został wyświęcony na kapłana i skierowany do służby w cerkwi, w której nadal niósł posługę jego ojciec. W 1873 objął stanowisko asystenta nadzorcy szkoły duchownej w Tyflisie oraz katechety w szkole żeńskiej św. Niny. Siedem lat później powierzono mu również prowadzenie zajęć z katechezy w gimnazjum męski w Tyflisie[1]. W latach 1884–1891 był protojerejem tyfliskiej katedry Sioni. W 1891 zakończył pracę katechety[1].
W 1902 został proboszczem cerkwi Kaszweti. Rok później złożył wieczyste śluby mnisze, po czym został podniesiony do godności archimandryty. Objął urząd przełożonego monasteru Przemienienia Pańskiego w Tyflisie. Kilkanaście dni później w soborze Trójcy Świętej w petersburskiej Ławrze Aleksandra Newskiego miała miejsce jego chirotonia biskupia. Otrzymał tytuł biskupa Alawerdi, wikariusza egzarchy Gruzji. Dwa lata później został biskupem Gori, również wikariuszem Egzarchatu Gruzińskiego[1].
Brał udział w pracach przygotowawczych do planowanego Soboru Lokalnego Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, który ostatecznie nigdy się nie odbył. Z powodu swojego stanowiska w sprawie przyszłości Cerkwi w Gruzji i możliwości powtórnego nadania jej autokefalii, co jego zdaniem nie było koniecznością (a o co ubiegała się większość biskupów gruzińskich), został skierowany do pracy duszpasterskiej w eparchii niżnonowogrodzkiej. Otrzymał tytuł biskupa bałachnińskiego. Trzy lata później na własną prośbę odszedł w stan spoczynku. Został przeniesiony do moskiewskiego Monasteru Zaikonospasskiego, którym zarządzał na prawach przełożonego[1]. W 1913 był przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego w Tyflisie. W latach 1914–1918 kierował natomiast Monasterem Nowospasskim w Moskwie[1]. Prawdopodobnie zmarł w więzieniu politycznym, które w tym samym roku powstało na terenie klasztoru[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e Евфимий (Елиев). [dostęp 2012-12-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-22)].
- ↑ Евфимий (Елиев) Епископ Балахнинский, викарий Нижегородской епархии (1906 — 1909). [dostęp 2015-06-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-26)].
Media użyte na tej stronie