Eutymiusz (Szutak)
| Wasyl Szutak | |
| Arcybiskup mukaczewski i użhorodzki | |
| Kraj działania | Ukraina |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 1934 Kopasznewo |
| Data śmierci | 19 stycznia 2000 |
| Miejsce pochówku | Mukaczewo |
| Biskup mukaczewski i użhorodzki | |
| Okres sprawowania | 1989–2000 |
| Wyznanie | prawosławne |
| Kościół | Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego |
| Inkardynacja | Eparchia mukaczewska i użhorodzka |
| Śluby zakonne | 1957 |
| Diakonat | 1962 |
| Prezbiterat | 1964 |
| Sakra biskupia | 28 lipca 1989 |
| Data konsekracji | 28 lipca 1989 |
|---|---|
| Miejscowość | Kijów |
| Miejsce | Sobór św. Włodzimierza |
| Konsekrator | Filaret (Denysenko) |
| Współkonsekratorzy | Nikodem (Rusnak), Antoni (Wakaryk), Makary (Swystun), Warłaam (Iljuszczenko), Ireneusz (Seredni), Sebastian (Pyłypczuk), Nikanor (Juchimiuk), Antoni (Moskalenko) |
Eutymiusz, imię świeckie Wasyl Szutak (ur. w 1934 w Kopasznewie, zm. 19 stycznia 2000) – ukraiński biskup prawosławny.
Urodził się w rodzinie chłopskiej. W 1957 złożył wieczyste śluby mnisze w monasterze Trójcy Świętej w Chuście. W 1963 ukończył seminarium duchowne w Odessie. Wcześniej, w 1962, został wyświęcony na hierodiakona, zaś w 1964 – na hieromnicha. Skierowano go następnie do pracy duszpasterskiej w różnych parafiach eparchii jarosławskiej i rostowskiej. W 1977 otrzymał godność igumena, zaś w 1984 – archimandryty. Od 1980 żył w monasterze Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Czumałewie, pełniąc funkcję spowiednika mnichów. 28 lipca 1989 miała miejsce jego chirotonia na biskupa mukaczewskiego i użhorodzkiego. Ceremonia odbyła się w soborze św. Włodzimierza w Kijowie z udziałem konsekratorów: metropolitów kijowskiego i halickiego Filareta, lwowskiego i drohobyckiego Nikodema, arcybiskupów czernihowskiego i nieżyńskiego Antoniego, iwano-frankowskiego Makarego, wołyńskiego i rówieńskiego Warłaama, charkowskiego i bohoduchowskiego Ireneusza, biskupów kirowohradzkiego i nikołajewskiego Sebastiana, sumskiego i achtyrskiego Nikanora oraz czernowieckiego i bukowińskiego Antoniego. W 1996 został podniesiony do godności arcybiskupiej. Zmarł w 2000.