Eva Birnerová

Eva Birnerová

Eva Birnerová (2013)
Państwo	Czechy
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1984 Duchcov
Wzrost	170 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	17 marca 2002
Zakończenie kariery	2018
Trener	Hana Birnerova
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 8 ITF
Najwyżej w rankingu	52 (21 maja 2012)
Australian Open	3R (2007)
Roland Garros	2R (2005)
Wimbledon	3R (2013)
US Open	2R (2006)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	3 WTA, 11 ITF
Najwyżej w rankingu	59 (9 października 2006)
Australian Open	3R (2005)
Roland Garros	3R (2005)
Wimbledon	1R (2004, 2005, 2006, 2012, 2013)
US Open	2R (2004, 2005, 2006, 2012)

Eva Birnerová (ur. 14 sierpnia 1984 w Duchcoviu) – czeska tenisistka, najwyżej sklasyfikowana na 52. miejscu w rankingu singlowym i 59. w rankingu deblowym. Jej trenerem, od października 2005, jest Tim Sommer.

Profesjonalistką jest od 17 marca 2002. Pierwszy raz w pierwszej setce rankingu pojawiła się w styczniu 2004. Finalistka turnieju WTA Tour w Taszkencie (Tashkent Open). W grze podwójnej odniosła trzy zwycięstwa − w 2006 w stolicy Szwecji (w parze z Jarmilą Gajdošovą), w 2011 w Bad Gastein (w parze z Lucie Hradecką) oraz w 2012 w Bogocie (wraz z Aleksandrą Panową). Doszła do finałów w Portorožu (z Émilie Loit), w Sztokholmie (z Marą Santangelo), w Budapeszcie (z Michaëllą Krajicek), w Baku (z Albertą Brianti), w Bogocie (z Aleksandrą Panową) i w Monterrey (z Tamarine Tanasugarn). Reprezentantka kraju w Pucharze Federacji.

Kariera

Kariera juniorska

Birnerová zaczynała swoją karierę juniorską, podczas turniejów w Czechach i Słowacji. Już w pierwszym roku występów, 1998, doszła do trzech finałów: w Popradzie, Luksemburgu i Sozopolu, z czego dwa ostatnie wygrała. W juniorskim Wielkim Szlemie zadebiutowała, podczas Wimbledonu 1999, gdzie przegrała w drugiej rundzie z Tetianą Perebyjnis.

W styczniu 2000 zdobyła brązowy medal Międzynarodowych Mistrzostw Czech. W 1/2 finału została pokonana przez Emę Janaskovą. W październiku, przegrała w ćwierćfinale Nieoficjalnych Mistrzostw Świata 18-latek z Jeleną Janković. W drugiej rundzie wygrała z Dinarą Safiną. W 2001 doszła do trzeciej rundy Wimbledonu i US Open, a także do półfinału mistrzostw Europy juniorek^[1]. W rankingu ITF z 29 października została sklasyfikowana na 1. miejscu w klasyfikacji gry singlowej^[2].

Rok później, podczas Australian Open 2002 doszła do 1/2 finału. Po drodze pokonała Jarmilę Gajdošovą, Tory Zawacki, Zsuzsannę Babos i Sunithę Rao. W meczu o finał została pokonana przez Barborę Strýcovą. W parze ze Strýcovą, doszła również do półfinału gry podwójnej^[3]. Podczas mistrzostw Europy juniorek zdobyła złoty medal, w finale wygrywając z Petrą Cetkovską.

1998–2001

Jako piętnastolatka zadebiutowała w profesjonalnym turnieju w 1998 w Nikozji, gdzie w grze pojedynczej doszła do ćwierćfinału, zaś w deblu (w parze z Annette Zweck) wygrała całą imprezę^[4]. W 1999 zagrała dwukrotnie: w Valašské Meziříčí przegrała w pierwszej rundzie, a w Pradze w trzeciej fazie eliminacji. Rok później, również w Valašské Meziříčí, doszła do 1/4 finału, zaś w innych startach przegrywała w pierwszej rundzie. Pierwsze zwycięstwo w imprezach ITF odniosła w 2001, w Glasgow, po pokonaniu w ćwierćfinale najwyżej rozstawionej Kristie Boogert. W tym samym roku zadebiutowała w turnieju WTA, podczas FORTIS Championships Luxembourg w Luksemburgu.

2002

Sezon rozpoczęła podczas turnieju ITF w Redbridge, kiedy to przegrała w pierwszej rundzie eliminacji. Dwa tygodnie później, zajmując 363 miejsce, zagrała w imprezie w Nowym Delhi. Wygrała cały turniej (drugi w karierze) bez straty seta^[5].

Kolejne triumfy w ITF odniosła w Vaduz i Lenzerheide. W sierpniu, podczas kwalifikacji do US Open, zadebiutowała w Wielkim Szlemie. Po pokonaniu Milagros Sequery 6:7, 6:1, 6:2, przegrała z Anastasiją Rodionową 6:7, 3:6. W następnych występach odpadała w drugich rundach. Sezon zakończyła na 215. miejscu.

2003

Rok 2003 zaczęła od II rundy turnieju ITF we francuskim Belfort, ćwierćfinału w Southampton i Redbridge. W Dinan, po przejściu eliminacji, w pierwszej rundzie wygrała z Sofią Arvidsson. W drugim meczu pokonała Ritę Kuti Kis, zaś w 1/4 finału Nathalie Vierin. W półfinale zwyciężyła, z najwyżej rozstawioną zawodniczką, Jewgieniją Kulikowskają. Końcowe zwycięstwo zapewniła sobie po wygranej z Zuzaną Ondráškovą.

Dwa tygodnie później, zadebiutowała w turnieju WTA, w Bol, przegrywając z Anną-Leną Grönefeld 2:6, 1:6. Pierwszy raz zagrała również w turnieju głównym Wielkiego Szlema, podczas French Open, kiedy jako kwalifikantka przegrała ze Stéphanie Foretz 4:6, 5:7. W następnych występach, od lipca do września, wygrała jeden turniej (w Vittel) i doszła do 1/2 finału w Cuneo.

Październik rozpoczęła od przegranej w trzeciej rundzie eliminacji do imprezy kategorii I w Moskwie z Tiną Pisnik w trzech setach. Wcześniej, w drugim meczu, odniosła pierwsze zwycięstwo nad zawodniczką w pierwszej setki rankingu, Klárą Koukalovą. W kolejnym turnieju WTA, w Dubaju, doszła do ćwierćfinału. Pod koniec roku, wygrała w imprezie ITF w Deauville.

2004

Sezon 2004 rozpoczęła od porażki w pierwszym meczu Australian Open. W rankingu z 24 stycznia 2004 pierwszy raz awansowała do pierwszej setki, na 98. miejsce. Następnie, jako rozstawiona z "jedynką", doszła do półfinału imprezy ITF w Warszawie. Przegrała z Martą Domachowską 7:5, 6:7, 2:6. W marcu, podczas Pacific Life Open, grając jako "lucky loser", przegrała w pierwszej rundzie. Zarówno w Miami, Casablance, jak i w Estoril odpadała w kwalifikacjach.

Podczas French Open i Wimbledonu, po przejściu eliminacji, przegrała w pierwszej rundzie. W kolejnych występach, w imprezach niższej rangi, nie dochodziła dalej niż do drugiej rundy. W Sopocie, jako kwalifikantka, przegrała w walce o ćwierćfinał z Martą Marrero 2:6, 6:7. Po porażce w trzeciej rundzie eliminacji kwalifikacyjnych, nie zdołała awansować do turnieju głównego US Open. Do końca sezonu, startując zarówno w ITF-ach i turniejach WTA, odpadała głównie w pierwszych rundach.

W deblowych turniejach WTA czterokrotnie doszła do 1/4 finału: w Bogocie (w parze z Ľubomírą Kurhajcovą), Hasselt (w parze z Lidią Prusovą), Filderstadt (z Lilią Osterloh) i Linzu (z Ivetą Benešovą). Z tą ostatnią przegrała w drugiej rundzie US Open. W ITF-ach dwa razy grała w finale. Raz wygrała (w Cagnes-sur-Mer), raz przegrała (w Modenie).

2005

Pierwszym turniejem Birnerovej w 2005 była impreza Richard Luton Properties Canberra International, w Canberze, w której przegrała w drugiej rundzie eliminacji. W kwalifikacjach do Australian Open została pokonana w pierwszej rundzie przez Angelę Haynes 1:6, 6:1, 1:6. W I rundzie ITFu w Urtijëi wyeliminowała Tinę Pisnik, żeby w drugiej przegrać z Sybille Bammer. Jako 158 zawodniczka rankingu wystąpiła w Bogocie, gdzie doszła do 1/4 finału. W Acapulco przegrała w decydującej fazie eliminacji.

W Indian Wells pokonaniu Delii Sescioreanu i Julii Schruff w kwalifikacjach i Tamarine Tanasugarn w pierwszej rundzie, przegrała ze Swietłaną Kuzniecową. Blisko trzy miesiące później przeszła eliminacje do French Open. W pierwszej rundzie wygrała z Mariją Kirilenko 2:6, 7:5, 6:3, a w drugiej przegrała z turniejową "dziewiątką" Wierą Zwonariową 6:4, 3:6, 0:6. Mimo porażki w trzeciej rundzie kwalifikacji, zagrała w turnieju głównym Wimbledonu jako "lucky loser". W pierwszej rundzie przegrała z Venus Williams.

Eva Birnerová (z lewej) i Sybille Bammer (z prawej) podczas Australian Open 2007

Kolejnymi turniejami były imprezy ITF w Fano i Cuneo – w obu z nich dochodziła do ćwierćfinału. Zarówno w Modenie, jak i w Sztokholmie przegrywała w pierwszym meczu. Podczas ostatniego w sezonie turnieju na nawierzchni ziemnej, w Budapeszcie odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Maríą Sánchez Lorenzo. Dzięki 111 pozycji w rankingu, podczas US Open wystąpiła od razu w turnieju głównym. Została pokonana w pierwszej rundzie przez Nadię Pietrową, rozstawioną z numerem dziewiątym. W czterech kolejnych występach w imprezach WTA odpadała w kwalifikacjach. W listopadzie wystąpiła w turniejach niższej rangi w Deauville i Poitiers, dwukrotnie przegrywając w 1/4 finału.

2006

W pierwszych występach w 2006, w Sydney i Australian Open, przegrywała w pierwszej rundzie. Kolejno, wygrała ITF w Urtijëi, po pokonaniu Jekatieriny Makarowej, Yvonne Meusburger, Camille Pin, Olgi Błahotowej i Marty Domachowskiej. W Antwerpii przegrała w pierwszej rundzie eliminacji, zaś w Bogocie skreczowała w meczu pierwszej rundy z Marianą Díaz-Olivą.

Podczas imprezy w Indian Wells odpadła w drugiej rundzie kwalifikacji, zaś w ITFie w Orange w 1/4 finału. W kolejnych turniejach, kategorii I i II w Miami, Amelia Island i Charleston, przegrywała w pierwszej rundzie eliminacji. W Cagnes-sur-Mer odniosła zwycięstwo z rozstawioną z "jedynką" Émilie Loit. Podczas Estoril Open została pokonana w pierwszym meczu przez kwalifikantkę, Natalię Gussoni. Zarówno podczas French Open, jak i Wimbledonu przegrywała w drugiej rundzie turnieju głównego^[6][7].

W Budapeszcie, grając jako kwalifikantka, w pierwszej rundzie pokonała Klárę Zakopalovą 6:1, 3:6, 6:1, w drugiej Kaię Kanepi 6:2, 6:4, by w ćwierćfinale przegrać z Martinę Müller 6:7, 6:4, 1:6^[8]. Podobnie było w Sztokholmie, gdzie w walce o 1/2 finału z Sofią Arvidsson skreczowała przy stanie 6:4, 3:6, 0:2^[9].

Pomyślnie przeszła eliminacje do US Open, gdzie później przegrała w drugiej rundzie. Od września do listopada, grając tylko i wyłącznie w turniejach WTA, przegrywała w pierwszej rundzie. W Prerovie i Poitiers, również odpadała po pierwszym meczu. Po raz pierwszy w karierze, zakończyła sezon w pierwszej setce rankingu, na 80. miejscu.

W grze podwójnej, w 2006, odniosła pierwsze zwycięstwo w turniejach WTA. Dokonała tego podczas Nordea Nordic Light Open w Sztokholmie, gdzie grała w parze z Jarmilą Gajdošovą. W finale zwyciężyły z rozstawionymi z "jedynką", Yan Zi i Zheng Jie 0:6, 6:4, 6:2. W parze z Émilie Loit, w Portorožu, doszły także do finału gdzie, z powodu kontuzji Loit, oddały mecz finałowy walkowerem^[10].

Pod koniec lipca, razem ze Stéphanie Foretz, odpadła w półfinale imprezy w Budapeszcie. Podczas US Open, partnerując Anastasiji Jakimawej przegrała w drugiej rundzie z deblem Dinara Safina/Katarina Srebotnik.

2007

Rok 2007 rozpoczęła podczas turnieju w Auckland, gdzie została pokonana przez Émilie Loit w pierwszej rundzie. Tydzień później, na pierwszej fazie eliminacji zakończyła swój występ w Hobart, przegrywając z Yvonne Meusburger. W Australian Open pokonała Martinę Suchą i Julię Schruff, by w III rundzie przegrać z turniejową "dwójką" Amélie Mauresmo^[11]. Po tym turnieju awansowała na najwyższą pozycję w karierze – nr 59^[12].

W kwalifikacjach do turnieju w Paryżu przegrała w drugiej rundzie, zaś w Antwerpii w pierwszej. Podczas Regions Morgan Keegan Championships w Memphis przegrała w pierwszej rundzie z Jarmilą Groth. W Acapulco odpadła w drugiej rundzie po porażce z Melissą Torres Sandoval.

Od marca do lipca, we wszystkich turniejach w których startowała, zarówno podczas French Open, jak i na Wimbledonie, odpadała w pierwszej rundzie. Podczas imprezy ITF w Cuneo odniosła pierwsze zwycięstwo (wygrała z Jekatieriną Makarową). W Palermo pokonała najwyżej rozstawioną tenisistkę, Michaëllę Krajicek, by w drugiej rundzie przegrać z Sarą Errani^[13].

Na nawierzchni ziemnej w Bad Gastein również odpadła w drugiej rundzie. Podczas Nordea Nordic Light Open rozgrywanego w Sztokholmie. Odpadła w drugiej rundzie eliminacji do New Haven (przegrana z Ágnes Szávay) i pierwszym meczu kwalifikacji do US Open (została pokonana przez Wiktorię Kutuzową). Ostatnim występem w tym roku, była druga runda turnieju ITF w Denain.

W grze podwójnej doszła do dwóch półfinałów: w Acapulco, gdy jej partnerką była Barbora Strýcová i podczas Gastein Ladies w Bad Gastein – w parze z Evą Hrdinovą. W turniejach wielkoszlemowych (Australian Open i French Open) przegrywała w pierwszych rundach.

2008–2009

Z powodu kontuzji odniesionej pod koniec 2007 roku, sezon 2008 rozpoczęła dopiero w lipcu podczas turnieju ITF w Zwevegem. Odpadła w drugiej rundzie, po porażce z Sandrą Martinović. W Petange odpadła w drugiej rundzie eliminacji, kreczując w niej z Violette Huck^[14].

W Saint Raphael przegrała w pierwszej rundzie gry pojedynczej, a w deblu, w parze z Lucie Hradecką, zwyciężyła cały turniej. Dzięki "dzikiej karcie" wystartowała w eliminacjach do US Open, gdzie przegrała w pierwszej fazie. Do końca sezonu wystąpiła w trzech ITF-ach, w każdym z nich zostając pokonana w pierwszej rundzie. Sezon 2009 rozpoczęła w turnieju WTA w Strasburgu w grze podwójnej, partnerując Evie Hrdinovej. W pierwszym meczu pokonały parę María Emilia Salerni/Anastasija Jakimawa. W 1/4 finału przegrały z Nathalie Dechy i Marą Santangelo. W kolejnym występie, w Grado, po przejściu eliminacji przegrała w pierwszej rundzie z Cataliną Castaño. W deblu, w parze ze swoją siostrą, Haną, przegrała w półfinale.

Podczas turnieju ITF w Zagrzebiu przegrała w drugiej rundzie z Rossaną De Los Rios^[15]. W turnieju głównym, w Petange, wystąpiła jako kwalifikantka. Doszła do 1/2 finału, gdzie została pokonana przez Jekatierinę Byczkową. W Bad Saulzgau, również po przejściu kwalifikacji, przebrnęła do półfinału. Podczas ITF-u w Trnavie przegrała w ćwierćfinale z najwyżej rozstawioną, Sandrą Záhlavovą.

W Katowicach, po wygraniu dwóch meczów eliminacji (była w nich rozstawiona z "jedynką"), przegrała w pierwszej rundzie. W czasie turnieju w Alphen aan den Rijn dotarła do półfinału (po drodze pokonała Katarzynę Piter). Na ćwierćfinale zakończyła też udział w imprezie w Neapolu – została pokonana przez Margalitę Czachnaszwili. W Joue les Tours, jako rozstawiona z "dwójką", przeszła eliminacje, zaś w turnieju głównym przegrała w pierwszej rundzie. Podczas turnieju w Saint Raphael odpadła w ostatniej rundzie kwalifikacji. W Urtijëi również przegrała w trzeciej rundzie eliminacji. W niemieckim Ismaning, po przegranej w III rundzie eliminacji, do turnieju głównego dostała się jako "lucky loser", w którym pokonała Zuzanę Kucovą i została pokonana w drugiej rundzie przez Barborę Záhlavovą-Strýcovą. Tydzień później, w Opolu, doszła do 1/4 finału.

2010

Sezon 2010 rozpoczęła turniejem w Plantation na Florydzie, odpadając w pierwszej rundzie. Tydzień później, w Lutz, przegrała w I rundzie z Olgą Puczkową. Na początku lutego, w Belfort, również została pokonana w pierwszym meczu. Podczas turnieju Open GDF Suez, w Paryżu, doszła do drugiej rundzie eliminacji, gdzie przegrała z Karoliną Šprem w dwóch setach. Dwa tygodnie później nie przebrnęła eliminacji do imprezy w Biberach. Na początku marca, w Buchen, doszła do 1/2 finału, gdzie pokonała ją Romina Oprandi, najwyżej rozstawiona. W kolejnych występach – w Moskwie i Sankt Petersburgu – przegrywała w pierwszej rundzie.

Podczas pierwszego turnieju na kortach ziemnych w sezonie, w Civitavecchia odpadła w drugiej rundzie, po przegranej z Zuzaną Ondráškovą. Tydzień później, podczas ITF-u w Kairze przegrała w pierwszej rundzie. W Bari odpadła w ćwierćfinale, znów przegrywając z Ondráškovą. Pod koniec kwietnia zagrała w eliminacjach do Porsche Tennis Grand Prix w Stuttgarcie. Przegrała w drugiej rundzie. Do ćwierćfinału doszła w Dżuniji, gdzie przegrała z Nathalie Piquion, późniejszą finalistką. Na przełomie maja i czerwca odpadała w 1/4 finału w turniejach w Czechach – w Brnie i Zlinie – dwukrotnie zostając pokonana przez Ondráškovą.

Podczas eliminacji do turnieju głównego Wimbledonu, doszła do drugiej rundy, gdzie przegrała z Mirjaną Lučić. W kolejnych dwóch turniejach – w Cuneo i w Biarritz – odpadała w trzeciej, ostatniej rundzie eliminacji. W lipcu, w Zwevegem przegrała w drugiej rundzie z Iriną Chromaczową. Tydzień później, w Petange została pokonana w 1/4 finału z rozstawioną z "trójką", Monicą Niculescu. W Hechingen, po przejściu kwalifikacji, doszła do ćwierćfinału, w którym skreczowała w meczu przeciwko Magdzie Linette, późniejszej zwyciężczyni turnieju. W Trnavie odpadła w półfinale. W eliminacjach do US Open odpadła w pierwszej rundzie, po przegranej z Ajlą Tomljanović.'

Tydzień później, w Katowicach, grając jako rozstawiona z numerem drugim, doszła do finału, w którym przegrała z Magdą Linette^[16]. We włoskim Mestre odpadła w półfinale, po przegranej z Lucie Hradecką, turniejową "trójką". Następnie, podczas imprezy w Shrewsbury, z pulą nagród 75 tysięcy dolarów amerykańskich, odniosła ósme zwycięstwo turniejowe w karierze. W finale wygrała z Anne Kremer.

Na początku października, w Dżuniji, przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z "ósemką", Laurą Pous Tio. Podczas turniejów w Joué-lès-Tours i w Saint-Raphaël odpadła w pierwszej rundzie. W Ismaning, będąc rozstawiona z numerem ósmym, doszła do drugiej rundy, w której została pokonana przez Urszulę Radwańską, późniejszą zwyciężczynię turnieju.

2011

Pierwszym turniejem Birnerovej w 2011 był ASB Classic w Auckland, w którym odpadła w eliminacjach. W kwalifikacjach do wielkoszlemowego Australian Open doszła do 2. rundy, gdzie przegrała z Iriną-Camelią Begu. Podczas zawodów w Cali, po pokonaniu Florencii Molinero i najwyżej rozstawionej Arantxy Parry Santonji, odpadła w 1/4 finału.

W pierwszej rundzie Copa Colsanitas Santander w Bogocie pokonała kwalifikantkę, Biancę Botto. W drugim meczu przegrała z późniejszą zwyciężczynią, Lourdes Domínguez Lino. Następnie, odpadła w eliminacjach do turniejów w Acapulco, Monterrey i w Indian Wells. Po przejściu eliminacji do Family Circle Cup w Charleston doszła do 2. rundy, gdzie przegrała z Julią Görges, kreczując przy stanie 6:1, 5:7, 0:2. Birnerova nie wykorzystała pięciu piłek meczowych w drugim secie^[17]. Tydzień później, w Johannesburgu, odpadła w 1. rundzie, przegrywając z Waleriją Sawinych, późniejszą zwyciężczynią.

Mecz drugiej rundy turnieju w Chiasso z Sachą Jones oddała walkowerem. W Cagnes-sur-Mer odpadła w 1. rundzie. W drugiej fazie imprezy w Pradze przegrała z Petrą Cetkovską, która później wygrała cały turniej. Tydzień później odpadła w eliminacjach do French Open. W kwalifikacjach do Wimbledonu, grając jako rozstawiona z "dziewiątką", przegrała w II rundzie. Następnie odpadła w 2. rundzie zawodów w Cuneo.

Podczas Poli-Farbe Budapest Grand Prix w Budapeszcie, po pokonaniu Lucie Hradeckiej w 1. rundzie^[18], w drugiej została pokonana przez Estrellę Cabezę Candelę. W Bad Gastein odpadła w eliminacjach gry pojedynczej. W deblu, w parze z Hradecką, odniosła drugie zwycięstwo turniejowe w karierze. W finale wygrały z Jarmilą Gajdošovą i Julią Görges.

W następnym tygodniu Birnerová wystąpiła w turnieju ITF w Pétange, rozgrywanym na kortach twardych. Doszła do 1/4 finału. Po miesięcznej przerwie wróciła do gry podczas eliminacji do US Open, gdzie odpadła w 2. rundzie. We wrześniu dotarła po raz pierwszy do finału imprezy rangi WTA Tour (w Taszkencie), gdzie przegrała z Ksieniją Pierwak 3:6, 1:6. Jej półfinałowa rywalka – obrończyni tytułu, Ałła Kudriawcewa – skreczowała przy stanie 3:6, 5:3 z powodu kontuzji lewego uda^[19]. Tydzień później, w Seulu nie sprostała Carli Suárez Navarro. W rywalizacji deblistek (w parze z Daniilidu) przegrała w 1/4 finału z parą Natalie Grandin – Vladimíra Uhlířová. Odpadła w eliminacjach gry pojedynczej moskiewskiego Kremlin Cup. W deblu wraz z Zakopalovą przegrały w 1. rundzie z Grandin i Uhlirovą. W imprezie rangi ITF w Barnstaple odpadła w 1. rundzie singla, a w parze z Anne Keothavong wygrały turniej gry podwójnej.

2012

Sezon 2012 Birnerová rozpoczęła turniejem w Auckland, gdzie przegrała w 1. rundzie eliminacji z Sofią Arvidsson. W tej samej fazie odpadła również w Hobart, po przegranej z Martą Domachowską. Podczas Australian Open została pokonana w pierwszej rundzie przez rozstawioną z numerem 26., Anabel Mediną Garrigues. W grze podwójnej, w parze z Albertą Brianti, odpadły w drugiej rundzie.

Na początku lutego odpadła w 2. rundzie turnieju ITF w Cali. Tydzień później, wystąpiła w turnieju Copa BBVA-Colsanitas w Bogocie. W pierwszym meczu gry pojedynczej wygrała z kwalifikantką, Inés Ferrer Suárez, zaś w drugiej rundzie przegrała z Larą Arruabarreną. Partnerując Aleksandrze Panowej wygrała turniej gry podwójnej, pokonując w finale Mandy Minellę i Stefanie Vögele 6:2, 6:2^[20][21]. W następnych turniejach, w Monterrey i w Acapulco odpadała odpowiednio w drugiej i w pierwszej rundzie.

Odpadła w eliminacjach do BNP Paribas Open w Indian Wells. Tydzień później, w pierwszej rundzie turnieju ITF w Nassau, przegrała z Marią Sanchez. W drugiej z imprez rangi Premier Mandatory, w Miami, udało jej się przejść kwalifikacje, ale w pierwszym meczu turnieju głównego została pokonana przez Michaëllę Krajicek. W turnieju deblowym, startując w parze z Klaudią Jans-Ignacik, wygrały z rozstawionymi z "czwórką", Andreą Hlaváčkovą i Lucie Hradecką, a następnie przegrały z parą Makarowa-Zheng.

Po dwóch porażkach w eliminacjach turniejów WTA, wystąpiła w Budapest Grand Prix 2012 w Budapeszcie. W singlu odpadła w kwalifikacjach, jednak w parze z Krajicek, doszły do finału, gdzie przegrały z Janette Husárovą i Magdalénie Rybárikovą. W Pradze dotarła do ćwierćfinału, gdzie nie sprostała Alizé Cornet. Następnie, wystartowała w kwalifikacjach do French Open 2012. Jako rozstawiona z numerem 6., pokonała Jekatierinę Iwanową, Yurikę Semę, Sandrę Zaniewską i tym samym awansowała do drabinki głównej. Tam, w pierwszej rundzie, po blisko 3-godzinnym pojedynku, przegrała z Maríą José Martínez Sánchez^[22].

W czerwcowych turniejach, w tym kwalifikacjach Wimbledonu, przegrała wszystkie mecze. Podczas turnieju w Bielli, podobnie jak w Bukareszcie, doszła do drugiej rundzie. W Biarritz, grając jako rozstawiona z numerem siódmym, doszła do 1/4 finału, gdzie przegrała z Pauline Parmentier. Sierpień to trzy porażki w grze pojedynczej oraz 2. runda US Open 2012 (w parze z Oprandi) i finał Baku Cup (wraz z Brianti) w grze podwójnej. Następnie doszła do półfinału Tashkent Open. W trakcie sezonu gry w turniejach halowych, nie przebrnęła kwalifikacji w Linzu i Luksemburgu, przegrała z Anniką Beck w finale w Ismaning i odpadła w ćwierćfinale w Barnstaple.

2013

Pierwszym występem Birnerovej w sezonie 2013 był udział w kwalifikacjach w Brisbane, gdzie odpadła po przegranej z Akgul Amanmuradovą. Na pierwszej rundzie skończyła grę w turnieju debla. Również po jednym meczu odpadła w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Australian Open, podobnie w deblu, grając w parze z Rominą Oprandi.

Na początku lutego wystąpiła w turnieju rangi WTA Challenger Tour w Cali, gdzie osiągnęła pierwszą rundę singla i półfinał debla. W następnym tygodniu zagrała w Bogocie, gdzie w grze podwójnej, występując razem z Panową, osiągnęła finał, w którym przegrały z parą Tímea Babos–Mandy Minella. W kolejnych turniejach, w tym w Indian Wells i w Miami odpadała w 1. rundzie.

W Monterrey, oprócz pierwszej rundy gry pojedynczej, osiągnęła także finał gry podwójnej. Wspólnie z Tamarine Tanasugarn przegrały tam z Tímeą Babos i Kimiko Date-Krumm^[23]. Passę 9 porażek z rzędu przerwała w eliminacjach Porsche Tennis GP, pokonując Julję Gluszko. Kolejnej wygranej nie odniosła do kwalifikacji French Open, gdzie po wygranych nad Anne Keothavong i Sharon Fichman przegrała w decydującej rundzie z Grace Min.

Na Wimbledonie wygrała trzy mecze kwalifikacyjne. W pierwszym meczu turnieju głównego wygrała z rozstawioną z numerem 26., Varvarą Lepchenko^[24]. W drugim meczu wygrała z Łesią Curenko, a w trzecim przegrała z Monicą Puig. Mecz z Puig został przerwany z powodu ciemności przy stanie 6:4, 2:1 dla Birnerovej^[25]. W grze podwójnej, w parze ze Stefanie Vögele, odpadły w 1. rundzie, po przegranej z Lepchenko i Zheng Saisai^[26].

Puchar Federacji

Birnerová reprezentowała Czechy w rozgrywkach o Puchar Federacji dwukrotnie. Pierwszy raz zagrała, w 2002, podczas spotkania Grupy Światowej przeciwko Chorwacji (przegranym 2:3). Partnerowała wówczas Ivecie Benešovej, w meczu z parą Jelena Kostanić/Iva Majoli. Mecz wygrały Chorwatki 6:1, 6:2. Po raz drugi w reprezentacji wystąpiła rok później, w pojedynku ze Stanami Zjednoczonymi, kiedy to jej partnerką była Dája Bedáňová, zaś rywalkami Serena Williams w parze z siostrą Venus Williams. Amerykanki wygrały zarówno ten mecz 6:0, 6:1, jak i całe spotkanie 5:0^[27].

Życie prywatne

Eva Birnerová zaczęła grać w tenisa w wieku 4 lat, pod okiem jej ojca, Stanislava – byłego tenisisty^[28]. Ma jedną siostrę – Hanę, również grającą w tenisa. Preferuje grę na kortach trawiastych. Mieszka obecnie w Pilźnie. Lubi słuchać muzyki i czytać książki. Jej ulubionym wykonawcą jest Robbie Williams. Jej ulubiona książka to: Love Is Just A Word^[29].

Statystyki

Gra pojedyncza

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Finalistka	1.	17 września 2011	Taszkent	Twarda	Ksienija Pierwak	3:6, 1:6

Gra podwójna

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Finalistka	1.	13 sierpnia 2005	Sztokholm	Twarda	Mara Santangelo	Émilie Loit Katarina Srebotnik	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	1.	12 sierpnia 2006	Sztokholm	Twarda	Jarmila Gajdošová	Yan Zi Zheng Jie	0:6, 6:4, 6:2
Finalistka	2.	23 września 2006	Portorož	Twarda	Émilie Loit	Lucie Hradecká Renata Voráčová	walkower
Zwyciężczyni	2.	17 lipca 2011	Bad Gastein	Ceglana	Lucie Hradecká	Jarmila Gajdošová Julia Görges	4:6, 6:2, 12–10
Zwyciężczyni	3.	18 lutego 2012	Bogota	Ceglana	Aleksandra Panowa	Mandy Minella Stefanie Vögele	6:2, 6:2
Finalistka	3.	5 maja 2012	Budapeszt	Ceglana	Michaëlla Krajicek	Janette Husárová Magdaléna Rybáriková	4:6, 2:6
Finalistka	4.	28 lipca 2012	Baku	Twarda	Alberta Brianti	Iryna Buriaczok Walerija Sołowjowa	3:6, 2:6
Finalistka	5.	23 lutego 2013	Bogota	Ceglana	Aleksandra Panowa	Tímea Babos Mandy Minella	4:6, 3:6
Finalistka	6.	7 kwietnia 2013	Monterrey	Twarda	Tamarine Tanasugarn	Tímea Babos Kimiko Date-Krumm	1:6, 4:6

Osiągnięcia w Wielkim Szlemie w grze pojedynczej

Osiągnięcia w Wielkim Szlemie w grze podwójnej

Partnerka

LB	Ljubomira Baczewa
SB	Sybille Bammer
JB	Julija Bejhelzimer
IB	Iveta Benešová
AB	Alberta Brianti
PC	Petra Cetkovská
AV	Andreea Ehritt-Vanc
AJ	Anastasija Jakimawa
SM	Sania Mirza
RO	Romina Oprandi
MS	Mara Santangelo
SV	Stefanie Vögele
KZ	Klára Zakopalová

Osiągnięcia w Wielkim Szlemie w grze mieszanej

Legenda

     jasnobrązowy: 3R, 2R, 1R, odpadła w turnieju seniorskim w III, II, I rundzie

     zielony: 3Q, 2Q, 1Q, odpadła w turnieju seniorskim w trzeciej, drugiej, pierwszej rundzie kwalifikacji

     biały: –, nie startowała

     różowy: SF, 3R, 2R, 1R, odpadła w turnieju juniorskim w półfinale, III, II rundzie, I rundzie (lata 1999-2002)

Wygrane turnieje rangi ITF

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	23/09/2001	Glasgow	25 000	twarda	Sophie Erre	3:6, 7:5, 6:4
2.	03/03/2002	Nowe Delhi	25 000	twarda	Peng Shuai	6:4, 7:5
3.	23/06/2002	Lenzerheide	25 000	ceglana	Chanelle Scheepers	7:5, 6:4
4.	13/04/2003	Dinan	50 000	ceglana	Zuzana Ondrášková	1:6, 6:2, 6:3
5.	13/07/2003	Vittel	50 000	ceglana	Tacciana Puczak	6:4, 6:4
6.	23/11/2003	Deauville	25 000	ceglana	Camille Pin	6:4, 6:3
7.	05/02/2006	Urtijëi	75 000	dywanowa	Marta Domachowska	4:6, 7:5, 6:2
8.	25/09/2010	Shrewsbury	75 000	twarda	Anne Kremer	7:6(1), 3:6, 6:0

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-30]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-08-30]  (ang.).