Ewa Łupikasza
| Państwo działania |  Polska |
|---|---|
| doktor habilitowany nauk o Ziemi | |
| Specjalność: klimatologia, klimatologia synoptyczna[1] | |
| Alma Mater | Uniwersytet Śląski w Katowicach |
| Doktorat | 19 grudnia 2000[1] |
| Habilitacja | 11 marca 2014[1] |
Ewa Bożena Łupikasza – polska geograf, klimatolog, dr hab. nauk o Ziemi, profesor nadzwyczajny i dyrektor Instytutu Nauk o Ziemi Wydziału Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[1].
Życiorys
W 1996 ukończyła studia geograficzne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach[1], 19 grudnia 2000 obroniła pracę doktorską Zmienność rocznego przebiegu opadów w Europie w XX wieku, 11 marca 2014 habilitowała się na podstawie dorobku naukowego i pracy zatytułowanej Typy genetyczne opadów ekstremalnych w Europie oraz ich uwarunkowania synoptyczne (1951-2008)[1][2].
Została zatrudniona na stanowisku adiunkta w Katedrze Klimatologii na Wydziale Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego, oraz profesora nadzwyczajnego i dyrektora w Instytucie Nauk o Ziemi na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach[1].
Piastowała funkcję prodziekana na Wydziale Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego[1].
Publikacje
- 2006: Synoptyczne uwarunkowania dni ekstremalnych pod względem termicznym w Małopolsce[1]
- 2009: Variability of selected extreme meteorological events in Poland[1]
- 2009: Long-term precipitation variability on thunderstorm days in Poland (1951–2000)[1]
- 2011: The influence of atmospheric circulation on the type of precipitation (Kraków, southern Poland)[1]
