Ewa Białołęcka

Ewa Białołęcka
Toroj (używany w internecie)
Ilustracja
Ewa Białołęcka
Data i miejsce urodzenia

14 grudnia 1967
Elbląg

Dziedzina sztuki

fantasy

Ewa Białołęcka (ur. 14 grudnia 1967 w Elblągu) – polska pisarka fantasy[1].

Życiorys

Debiutowała w 1993 roku w Feniksie opowiadaniem Wariatka. Pierwszą książkę – zbiór opowiadań Tkacz Iluzji – wydała w 1997 roku. Na jego kanwie powstała później dwutomowa powieść Naznaczeni błękitem otwierająca cykl Kroniki Drugiego Kręgu. Opowiadania publikowała m.in. w Nowej Fantastyce, Fantasy Click, część z nich została przetłumaczona na czeski, rosyjski, angielski i litewski. Ośmiokrotnie nominowana do Nagrody Zajdla – trzy razy za powieści, pięć za opowiadania – statuetkę zdobyła dwukrotnie, za opowiadania Tkacz Iluzji i Błękit maga.

Zawodowo jest związana z wydawnictwami Papierowy Księżyc i Fabryką Słów. Pracuje jako redaktor i tłumacz z języka rosyjskiego. Członkini grupy literackiej Harda Horda.

Hobbystycznie pisywała fanfiction osadzone w świecie Harry’ego Pottera i Sherlocka. Zajmuje się również tworzeniem witraży[2].

Mieszka w Gdańsku.

Nagrody

Twórczość

Kroniki Drugiego Kręgu

  • Tkacz Iluzji (1997), zbiór opowiadań:
    • Tkacz Iluzji
    • Błękit maga
    • Wyspa Szaleńca
    • Jaszczur
    • Drugi krąg
  • Naznaczeni błękitem, tom I (2005; 2010-11), Naznaczeni błękitem (2018) – pierwsza część powieściowej wersji zbioru Tkacz Iluzji[3][4][5]
  • Naznaczeni błękitem, tom II (2005; 2011), Drugi krąg (2018) – druga część powieściowej wersji zbioru Tkacz Iluzji[3][4][5]
  • Kamień na szczycie (2002; 2011)[6][7]
  • Piołun i miód (2003; 2011)[3][8]

Powieści

  • Wiedźma.com.pl (2008; 2 wyd. 2010)[3]

Zbiory opowiadań

  • Róża Selerbergu (2006)[9]
    • Róża Selerbergu.
    • Margerytka.
    • Wąż w lelijach.
    • Diabli wzięli.
    • Trick or flageolet.
    • Smok.
    • Kolekcjoner.
    • Pierścień dla bestii.
    • Profesjonalny zabójca smoków.
    • Zabójcy smoków – następna generacja.

Opowiadania

  • Wariatka (1993, Fenix)
  • Królobójca (1993, Fenix)
  • Jestem Lamia (1994, Fenix)
  • Tkacz Iluzji (1994, Nowa Fantastyka)
  • Profesjonalizm zabójcy smoków (1995, Złoty Smok)
  • Okrąg Pożeraczy Drzew (1995, Nowa Fantastyka)[10]
  • Błękit maga (1997, Nowa Fantastyka)
  • Usta boga (1997, antologia Trzynaście kotów)
  • Niedotykalna (1998, Nowa Fantastyka)
  • Nocny Śpiewak (1999, Nowa Fantastyka)[10]
  • Subijat (2001, fragment powieści – Portal)
  • Smok (2002, Fantasy Click)
  • Kolekcjoner (2002, Fantasy Click)
  • Pierścień dla bestii (2003, Fantasy Click)[10]
  • Szczeniak (2006, antologia Księga smoków)[11]
  • Angelidae (2007, antologia A.D.XIII)
  • Drzwi Do (2007, antologia Księga strachu)[12]
  • Łżer (2009, Nowa Fantastyka)
  • Skok na żywca (2009, antologia Bajki dla dorosłych)
  • Cudowne źródełko, czyli kryminał hydrauliczny (2010, Nowa Fantastyka)
  • Garażowy (2018, antologia Idiota skończony)[13]
  • Papierowe wyspy (2019, Fenix Antologia)[13]
  • Tylko nie w głowę (2019, antologia Harda Horda)
  • Demon w studni (2020, antologia Harde Baśnie)[14]

Przekłady z języka rosyjskiego

  • Profesjonalny zwierzołak. Andriej Bielanin, Galina Czernaja (Fabryka Słów, 2009)[15]
  • Detektyw z Mokrych Psów Galina Czernaja (Science Fiction, 2010)
  • Paradoksy młodszego patriarchy. Eleonora Ratkiewicz (Fabryka Słów, 2010)[16]
  • Tae Ekkejr! Eleonora Ratkiewicz (Fabryka Słów, 2011)[17]
  • Wybór. Aleksandra Ruda (Fabryka Słów, 2012)[18]
  • Lare-i-t'ae Eleonora Ratkiewicz (Fabryka Słów, 2012)[19]
  • Szczurynki Olga Gromyko (2015)[20]
  • Sztylet rodowy Aleksandra Ruda (Papierowy Księżyc 2016)[21]
  • Ziemia niczyja Jan Waletow (Fabryka Słów 2016)[22]
  • Dzieci martwej ziemi Jan Waletow (Fabryka Słów 2017)

Przypisy

  1. ↑ Wirtualna Polska Media S.A, Ewa Białołęcka, ksiazki.wp.pl, 14 kwietnia 2010 [dostęp 2019-01-12] (pol.).
  2. ↑ Żyję książkami i wśród książek - wywiad z Ewą Białołęcką, lubimyczytac.pl [dostęp 2019-01-12] (pol.).
  3. ↑ a b c d Powieść nominowana do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla
  4. ↑ a b Naznaczeni błękitem*. W: Agencja Wydawnicza Runa [on-line]. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-03)].
  5. ↑ a b Naznaczeni błękitem**. W: Agencja Wydawnicza Runa [on-line]. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-08)].
  6. ↑ Kamień na szczycie.. W: Agencja Wydawnicza Runa [on-line]. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-05)].
  7. ↑ Ostatni smok.. W: Agencja Wydawnicza Runa [on-line]. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-26)].
  8. ↑ Piołun i miód.. W: Agencja Wydawnicza Runa [on-line]. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-06)].
  9. ↑ Róża Selerbergu.. W: Agencja Wydawnicza Runa [on-line]. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-10)].
  10. ↑ a b c Opowiadanie nominowana do Nagrody Fandomu Polskiego im. Janusza A. Zajdla
  11. ↑ Księga smoków, Ewa Białołęcka, Warszawa: Agencja Wydawnicza Runa, 2006, ISBN 83-89595-30-3, ISBN 978-83-89595-30-0, OCLC 169927744.
  12. ↑ Ewa Białołęcka, Księga strachu, Warszawa: Agencja Wydawnicza Runa, 2007, ISBN 978-83-89595-39-3, OCLC 233409309.
  13. ↑ a b Ewa Białołęcka, [w:] encyklopediafantastyki.pl [online] [dostęp 2019-02-04].
  14. ↑ Harda Horda, Harde Baśnie, SQN, ISBN 978-83-8210-019-8.
  15. ↑ Andrej Olegovič. Belânin, Profesjonalny zwierzołak, Lublin: Fabryka Słów, 2009, ISBN 978-83-7574-118-6, OCLC 751302480 [dostęp 2022-02-04].
  16. ↑ Èleonora Genrihovna Ratkevič, Paradoksy młodszego patriarchy, Lublin: Fabryka Słów, 2010, ISBN 978-83-7574-233-6, OCLC 750601811 [dostęp 2022-02-04].
  17. ↑ Èleonora Genrihovna Ratkevič, Tae ekkejr!, Lublin: Fabryka Słów, 2011, ISBN 978-83-7574-588-7, OCLC 802600401 [dostęp 2022-02-04].
  18. ↑ Aleksandra Ruda, Wybór., ISBN 978-83-7574-650-1, OCLC 792931301 [dostęp 2022-02-04].
  19. ↑ Èleonora Genrihovna Ratkevič, Lare i t'ae, Lublin: Fabryka Słów, 2012, ISBN 978-83-7574-592-4, OCLC 805335329 [dostęp 2022-02-04].
  20. ↑ Ol'ga Gromyko, Szczurynki : szczurzy żywot w opowiastkach i obrazkach, Słupsk: Wydawnictwo Papierowy Księżyc, 2015, ISBN 978-83-61386-60-5, OCLC 924714822 [dostęp 2022-02-04].
  21. ↑ Aleksandra Ruda, Sztylet rodowy, wyd. Wydanie I, Słupsk: Papierowy Księżyc, 2016, ISBN 978-83-65568-19-9, OCLC 1034651023 [dostęp 2022-02-04].
  22. ↑ Ân Mihajlovič. Valetov, Ziemia niczyja, Lublin: Fabryka Słów, 2016, ISBN 978-83-7964-150-5, OCLC 968545535 [dostęp 2022-02-04].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Laureaci Nagrody im. Janusza A. Zajdla w kategorii opowiadanie
Laureaci Śląkfy w kategorii Twórca Roku

Media użyte na tej stronie

Ewa Białołęcka.jpg
Autor: Oryginalnym przesyłającym był Ausir z polskiej Wikipedii, Licencja: CC-BY-SA-3.0
pl:Ewa Białołęcka na konwencie pl:Zahcon w Toruniu, październik pl:2003. Zdjęcie autorstwa Szymona Sokoła.