Ewa Bugaj
| ||
| Państwo działania |  Polska | |
| doktor habilitowany nauk humanistycznych | ||
| Specjalność: historia sztuki starożytnej, archeologia pradziejowa Europy w epoce żelaza, sztuka starożytnego Rzymu (ancient Roman art) | ||
| Alma Mater | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu | |
| Doktorat | 10 marca 1997 – archeologia UAM | |
| Habilitacja | 5 marca 2019 – archeologia UAM | |
| nauczyciel akademicki | ||
| Uczelnia | Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu | |
| Okres zatrudn. | od 1997 | |
| Wicedyrektor ds. dydaktycznych | ||
| Instytut | Prahistorii UAM | |
| Okres spraw. | 2005–2016 | |
| Następca | Marcin Ignaczak | |
| Strona domowa | ||
Ewa Bugaj – polska archeolożka, doktor habilitowany nauk humanistycznych. Specjalizuje się w historii sztuki starożytnej, archeologii pradziejowej Europy w epoce żelaza oraz sztuce starożytnego Rzymu (ancient Roman art). Profesor uczelniany na Wydziale Archeologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 2005–2016 wicedyrektor ds. dydaktycznych Instytutu Prahistorii UAM[1].
Stopień doktorski uzyskała w 1997 na podstawie pracy pt. Motywy figuralne na ceramice germańskiej (promotorem był dr hab. Tadeusz Makiewicz)[2]. Habilitowała się w 2019 na podstawie oceny dorobku naukowego i cyklu publikacji pt. Problemy interpretacji sztuki w archeologii[3].
Przypisy
- ↑ prof. UAM dr hab. Ewa Bugaj. [dostęp 2020-08-17].
- ↑ Motywy figuralne na ceramice germańskiej w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2020-08-17].
- ↑ Problemy interpretacji sztuki w archeologii w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2020-08-17].
Bibliografia
- Dr hab. Ewa Marcjanna Bugaj, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-08-17].
Identyfikatory zewnętrzne (osoba):
