Ewa Chojecka
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
profesor nauk o sztukach pięknych | |
Specjalność: historia sztuki, kultura artystyczna książki, sztuka XIX i XX w. | |
Alma Mater | |
Doktorat | |
Habilitacja | |
Profesura | |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Ewa Sabina Chojecka (ur. 13 kwietnia 1933 w Bielsku) – polska historyk sztuki, prof. zw. dr hab. nauk humanistycznych, członek Komitetu Nauk o Sztuce Wydziału Nauk Społecznych Polskiej Akademii Nauk.
Życiorys
Urodziła się w 1933 roku w Bielsku-Białej, gdzie mieszka do dziś. Ukończyła historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. W 1959 roku uzyskała doktorat (promotor prof. Karol Estreicher jr); w roku 1969 habilitację. W roku 1987 została profesorem nadzwyczajnym, a w roku 1996 profesorem zwyczajnym. W latach 1978–2003 kierowała Zakładem Historii Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, obecnie na emeryturze.
Jest autorką wielu opracowań dotyczących sztuki Górnego Śląska, architektury XIX i XX wieku i grafiki renesansowej, a także współzałożycielką powstałego w 1989 roku Związku Górnośląskiego[1].
Promotor przewodów doktorskich:
- 1991 – Barbara Szczypka-Gwiazda: Natura życia artystycznego woj. śląskiego w okresie międzywojennym 1921–1939.
- 1996 – Irma Kozina: Rezydencje rejencji opolskiej w latach 1850–1914 jako wyraz koncepcji i poglądów kształtujących architekturę czasów historyzmu.
- 1999 – Jerzy Gorzelik: Etapy przemian sztuki barokowej w opactwie cysterskim w Rudach Wielkich k. Raciborza.
Wybrane prace
- Miasto jako dzieło sztuki. Architektura i urbanistyka Bielska-Białej do 1939 roku, Bielsko-Biała 1994.
- Zakład Historii Sztuki Uniwersytetu Ślaskiego, Biuletyn Historii Sztuki R.27:1965, Nr. 3.
- Architektura i urbanistyka Bielska-Białej 1855–1939, Katowice 1987.
- Ratusz w Bielsku-Białej. Dzieło sztuki i pomnik samorządności. 1897-1997, Bielsko-Biała 1997
- Silesia incognita. Architektura kościołów ewangelickich Górnego Śląska 1945-2017. 2020.
Prace pod redakcją Ewy Chojeckiej:
- Z dziejów Sztuki Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego XV-XX wieku, Prace Naukowe Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, Nr 494, Katowice 1982.
- Śląskie dzieła mistrzów architektury i sztuki, Katowice 1987.
- Przestrzeń. Architektura. Malarstwo. Wybrane zagadnienia sztuki górnośląskiej, Katowice 1995.
- Sztuka Górnego Śląska na przecięciu dróg europejskich i regionalnych. Materiały V Seminarium Sztuki Górnośląskiej odbytego w dniach 14-15 listopada 1997 roku w Katowicach, Katowice 1999.
- Sztuka Górnego Śląska od Średniowiecza do końca XX wieku, Muzeum Śląskie, Katowice 2004.
Odznaczenia i nagrody
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Nagroda im. Karola Miarki (1991)[2]
- Nagroda im. ks. Augustina Weltzla „Górnośląski Tacyt” (2006)
- Nagroda im. Georga Dehio (2013)[3]
Przypisy
- ↑ Z historii Związku Górnośląskiego | Związek Górnośląski, zgpiekary.pl [dostęp 2016-10-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-30] .
- ↑ Urząd Marszałkowski Województwa Śląskiego , Wyróżnieni Nagrodą im. Karola Miarki [dostęp 2016-11-01] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-03] .
- ↑ Deutsches Kulturforum östliches Europa, www.kulturforum.info [dostęp 2016-11-01] .
Bibliografia
- Słownik biograficzny Diecezji Katowickiej Kościoła Ewangelickiego
- Prof. Ewa Chojecka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2008-01-25] .
- Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, tom I: A–G (redaktor naukowy Janusz Kapuścik), Warszawa 1998, s. 223–224 (z fotografią)
- Karol Estreicher (młodszy), „Dziennik Wypadków” tom IV, s.362,370,372-374
Media użyte na tej stronie
Autor: Jacek Proszyk, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ewa Chojecka (ur. 1933 w Bielsku) – profesor historii sztuki