Ewa Gruszczyńska
| ||
| Państwo działania |  Polska | |
| Data urodzenia | 1953 | |
| doktor habilitowana nauk humanistycznych | ||
| Specjalność: lingwistyka stosowana, językoznawstwo porównawcze polsko-szwedzkie, translatologia, językoznawstwo polonistyczne[1] | ||
| Alma Mater | Uniwersytet Warszawski | |
| Doktorat | 17 grudnia 2001[1] – językoznawstwo Uniwersytet w Uppsali | |
| Habilitacja | 26 lutego 2013[1] – językoznawstwo UW | |
| Wykładowczyni | ||
Ewa Danuta Gruszczyńska (ur. 1953) – polska filolożka, językoznawczyni, dr hab. nauk humanistycznych, adiunkt i dyrektor Instytutu Lingwistyki Stosowanej Wydziału Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego[1].
Życiorys
W 1977 ukończyła studia filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim[1]. Studiowała także podyplomowo na Uniwersytecie w Uppsali „Svenska för utländska talande” (1993–1994). 17 grudnia 2001 na Uniwersytecie w Uppsali obroniła pracę doktorską Linguistic Images of Emotions in Translation from Polish into Swedish. 26 lutego 2013 habilitowała się na UW na podstawie pracy zatytułowanej Dawne polskie przekłady prasowe. Informacja, perswazja, manipulacja[1].
W latach 1995–2000 wykładała na Uniwersytecie w Sztokholmie i Uppsali. W 2000 rozpoczęła pracę w Instytucie Dziennikarstwa UW, zaś od 2002 związana z Instytutem Lingwistyki Stosowanej na Wydziale Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Wicedyrektorka Instytutu ds. studenckich (2005–2008), a następnie dyrektorka. Także kierowniczka Pracowni Badań Skandynawistycznych (od 2014)[2].
Jej zainteresowania naukowe obejmują: stan współczesnej polszczyzny, dawny i współczesny polski przekład medialny, dyskurs medialny, polski przekład literacki, językowy obraz emocji z perspektywy kontrastywnej, przekłady szwedzko-polskie i polsko-szwedzkie, lingwistykę korpusową[2].
Członkini Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Polskiego Towarzystwa Lingwistyki Stosowanej, Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego.
