Ewa Harsdorf

Ten artykuł od 2019-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Ewa Harsdorf (ur. 14 kwietnia 1910 w Zielonej, zm. 12 maja 1999 w Nowym Sączu) – polska malarka, graficzka i organizatorka kulturalna związana z Nowym Sączem^[1]. Harcmistrzyni ZHP, żołnierz konspiracji. W Zielonej przeżyła rewolucję bolszewicką i I wojnę światową. Wraz z rodziną została zmuszona uciekać z Kresów w obawie przed represjami. Matka była nauczycielką w gimnazjum polskim, ojciec referentem ze starostwie polskim. W Nowym Sączu mieszkała od 1920 r. Lekcje rysunku pobierała u Bolesława Barbackiego. Absolwentka Państwowej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Przemysłu Artystycznego w Krakowie. Była nauczycielką wychowania plastycznego w szkołach średnich. Podczas okupacji jako instruktorka harcerska ps. „Słoneczna Dziewczyna” w organizacji „Białego Orła – Resurectio” i ZWZ. Od maja 1940 r. więziona przez 7 tygodni przez Gestapo. Współzałożycielka ZPAP w Nowym Sączu. Od 1955 r. przez 20 lat prowadziła amatorski zespół plastyczny przy Domu Kultury Kolejarza i była scenografem teatru Robotniczego im. B. Barbackiego. Artystka uprawiała malarstwo sztalugowe, techniki kolażu, grafikę oraz polichromię.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wspomnienie o Ewie Harsdorf. [dostęp 2013-03-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-31)].