Ewa Klekot

Ewa Klekot
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1965

doktor nauk humanistycznych
Specjalność: antropologia sztuki, antropologia wizualności, historia sztuki
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski Wydział Historyczny

Doktorat

12 czerwca 2002 – nauki o sztuce
Uniwersytet Warszawski

Nauczycielka akademicka
uczelnia

SWPS Uniwersytet Humanistycznospołeczny z siedzibą w Warszawie; Wydział Projektowania w Warszawie

uczelnia

Uniwersytet Warszawski; Wydział Historyczny; Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej

Odznaczenia
Medal Komisji Edukacji Narodowej

Ewa Agnieszka Klekot (ur. 1965) – polska antropolożka sztuki, tłumaczka, absolwentka archeologii i etnografii. Pracuje jako adiunkt na SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym z siedzibą w Warszawie.

Życiorys

Ewa Klekot jest antropolożką sztuki i tłumaczką; absolwentką archeologii (1988) i etnografii (1990) na Uniwersytecie Warszawskim[1][2]. W 2002 obroniła doktorat w Instytucie Historii Sztuki UW z nauk humanistycznych w zakresie historii sztuki (promotorka – Barbara Dąb-Kalinowska)[3]. Wieloletnia wykładowczyni Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego, od 2011 wykłada w School of Form w Poznaniu[4] oraz SWPS Uniwersytetu Humanistycznospołecznego z siedzibą w Warszawie[1].

Dwukrotna stypendystka Rektora Instytutu Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Warszawskiego w 2006 i 2008[2].

W 1999 przetłumaczyła po raz pierwszy wydaną w Polsce książkę autorstwa amerykańskiej antropolog Ruth Benedict Chryzantema i miecz. Wzory kultury japońskiej.

Zajmuje się antropologicznymi badaniami dziedzictwa i muzeum, a także antropologią dizajnu i sztuki. Interesuje się interdyscyplinarnym łączeniem humanistyki i nauk społecznych z projektowaniem i działaniami artystycznymi. Autorka licznych publikacji naukowych m.in. Sprawczość w fabryce porcelany, w: „Kultura Popularna” (2017), Uwikłanie w nowoczesność: o tożsamości rzeczy zaprojektowanych, w: Z drugiej strony rzeczy. Polski dizajn po roku 1989 (2018), Mētis – wiedza asystemowa, w: „Teksty Drugie”[5]; członkini rady redakcyjnej „Ethnologia Europaea” i redakcji „Zbioru Wiadomości do Antropologii Muzealnej”[6].

Współpracuje z wieloma placówkami wystawienniczymi w Polsce. W latach 2015–2018 pracowała nad opracowaniem wystawy stałej dla Muzeum Warszawy (otwarcie w 2018)[1], obecnie pracuje w Muzeum Warszawy na stanowisku kuratorki Gabinetu Ludwika Gocla i Gabinetu Schielów[7].

Członkini Stowarzyszenia Historyków Sztuki od 1992, od 1996 European Association of Social Anthropologists, od 2007 członkini Rady Programowej Polskiego Instytutu Antropologicznego. Również od 2015 jest przewodniczącą Rady Muzeum Etnograficznego w Krakowie[2], a od 2017 członkinią zarządu International Society for Ethnology and Folklore(ang.)[5].

Kierowała interdyscyplinarnym projektem „Ludzie z fabryki porcelany”[8][9], który budził i cały czas budzi szerokie zainteresowanie. Wspólnie z ceramiczką Olgą Milczyńską zrealizowała wystawę Robić/Rzeczy na Łódź Design Festival w 2019[4].

Otrzymała Medal Komisji Edukacji Narodowej w 2010[2].

Publikacje

  • Kłopoty ze sztuką ludową, Gdańsk 2021, ISBN 978-83-7908-205-6[10]
  • La visite du patrimoine national: entre politique et tourisme, „Ethnologie Francaise” XL, 2010, 2, s.273–284
  • The Seventh Life of Polish Folk Art and Craft, ETNOLOSKA TRIBINA r. 2010, str. 71–85
  • Niepamięć getta, „Konteksty” nr 284–285 (1–2/ 2009), s. 42–44
  • Czy następuje ’antropologizacja’ badań nad sztuką? [w]: Zanikające granice. Antropologizacja nauki i jej dyskursów, str. 217–232, Biblioteka Telgte 2009
  • O urodzie Matki Boskiej: „oswojenie” formy a waloryzacja przedstawień religijnych, „Ikonotheka”, nr 21, r. 2008, s.213–224
  • Sąd smaku, czyli nierówni w społeczeństwie równych: głos w dyskusji o Licheniu, ARCHITEKTURA Nr 7(lipiec) r. 2008, str. 40–42
  • Tożsamość rzeczy, "Kultura Współczesna" nr 3 r. 2008, str. 91–99
  • Przeszłość miasta jako wartość: społeczne tworzenie autentyczności Warszawy i jej zabytków, [w]: Człowiek w mieście: symbioza, adaptacja,konflikt, Warszawa: DW Elipsa 2008, s. 128–134
  • Interpretacja zabytku jako dzieło. Wawel z perspektywy współczesnych zwiedzających, [w:] Wielkie dzieła – wielkie interpretacje. Materiały LV ogólnopolskiej sesji naukowej Stowarzyszenia Historyków Sztuki Warszawa. 17–18 listopada 2006. Pod red. M. Poprzęckiej, Warszawa 2007, s. 263–270
  • Zaproszenie „na grilla”, czyli legenda na dzień św. Wawrzyńca [w]: Gadżety popkultury: społeczne życie przedmiotów, str. 279–298, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, r. 2007
  • Mourning John Paul II in the Streets of Warsaw, "Anthropology Today", vol.23 (2007), no 4, pp. 3–6
  • Warszawa w oczach tubylczego przewodnika, „Op.cit”, nr 37 (4/2007),s. 3–5
  • Wspólne dziedzictwo jako symbol, "Kresy" nr 69–70 (1–2/2007), s.164–167
  • Koty to psy, a świnia jest brudna, bo nie przeżuwa pokarmu i dwoi kopyto, „Op.cit”, nr 35 (2/2007), s.37–39
  • Observations of a Post-East European Member: EASA 2006, "Anthropology Today" vol.23, (2007) no 2, p.26
  • Rzeczywistość. Bez Clifforda Geertza, „Op.cit”, nr 33 (6/2006) s.17
  • Prawda jest tylko ostatnią wersją opowieści, „Op.cit” 1/2006
  • Etnografia rozumiejąca krok po kroku, [w]: Horyzonty antropologii kultury, Warszawa: DiG 2005, s. 91–98
  • Zabytki dziedzictwa narodowego a problem stosunku do przeszłości, "Konteksty" 3–4/2004, s.206–208
  • Święte obrazki, Licheń i sąd smaku, „Konteksty” nr 1–2/2002, s.117–119
  • The Sacred Heart of Jesus: Shaping the Visual Identity of Modern Catholicism in Spain, [w]: Identity in Transformation, Kempny M. i Jawłowska A. ed., Westport 2002
  • Czy podobają się nam nasze kościoły? Ankieta „Znaku”, „Znak” nr 531 (8/99), s.77–81
  • Potrójne życie chusty Weroniki, „Znak” nr 529 (6/99), s.60–63
  • Obraz tego Boga, którego wielbi artysta. O obecności sacrum w sztuce współczesnej, „Ethos” nr 4/1997, s.187–194
  • Dwie strony tej samej monety, „Konteksty” nr 2/1995, s. 30–32
  • Wyobrażenie Twarzy Chrystusa w ikonie karpackiej, „Polska Sztuka Ludowa – Konteksty” nr 2/1992, s. 17–32[2]

Tłumaczenia

  • Antropologia doświadczenia, epilog: Geertz C., red. Turner V., Edward Bruner(ang.), tłum. Ewa Klekot, Agnieszka Szurek, Kraków 2011, ISBN 978-83-233-3036-3[11]
  • Turner V., Edith_Turner_(anthropologist)(ang.), Obraz i pielgrzymka w kulturze chrześcijańskiej, tłum: Ewa Klekot, Kraków 2009, ISBN 978-83-233-2686-1[12]
  • Giddens A., Konsekwencje nowoczesności, tłum. Ewa Klekot, Kraków 2008, ISBN 978-83-233-2544-4[13]
  • Hastrup K., Droga do antropologii. Między doświadczeniem a teorią, Kraków 2008 (z angielskiego)
  • Douglas M., Ukryte znaczenia, Kęty 2007 (z angielskiego)
  • Griaule M., Bóg Wody (z Arnoldem Lebeufem), Kęty 2006 (z francuskiego)
  • Hannerz U., Odkrywanie miasta, Kraków 2006 (z angielskiego)
  • Paul Willis(ang.), Wyobraźnia etnograficzna, Kraków 2005 (z angielskiego)
  • Freedberg D., Potęga wizerunków, Kraków 2005 (z angielskiego)
  • Mathews G., Supermarket kultury, Warszawa 2005 (z angielskiego)
  • McNair B., Seks, demokratyzacja pożądania i media, czyli kultura obnażania, Warszawa 2004 (z angielskiego)
  • Cunliffe B., Starożytni Celtowie, Warszawa 2003 (z angielskiego)
  • Rogers M. F., Barbie jako ikona kultury, Warszawa 2003 (z angielskiego)
  • Richard Rudgley(ang.), Alchemia kultury, Warszawa 2002
  • Dean MacCannell(ang.), Turysta: Nowa teoria klasy próżniaczej, Warszawa 2002 (wspólnie z Anną Wieczorkiewicz)
  • Fraser A., Dzieje Cyganów, Warszawa 2001
  • Mitchell T., Egipt na wystawie świata, Warszawa 2001
  • Bauman Z., Globalizacja, Warszawa 2000
  • Benedict R., Chryzantema i Miecz, Warszawa 1999, ISBN 83-06-02734-5
  • Fuentes C., Pogrzebane Zwierciadło, Łódź 1995[2]

Przypisy

  1. ↑ a b c Georg-August-Universität Göttingen- Öffentlichkeitsarbeit, Klekot, Dr. Ewa – Georg-August-Universität Göttingen, www.uni-goettingen.de [dostęp 2021-09-02] (niem.).
  2. ↑ a b c d e f Ewa Klekot | IEiAK, www.etnologia.uw.edu.pl [dostęp 2021-09-03].
  3. ↑ Dr Ewa Agnieszka Klekot, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-09-02].
  4. ↑ a b Ewa Klekot - School of Form, sof.edu.pl [dostęp 2021-09-03] (pol.).
  5. ↑ a b Paula Kowalcze, Klekot, Ewa, www.swps.pl [dostęp 2021-09-02] (pol.).
  6. ↑ Polska Bibliografia Naukowa, pbn.nauka.gov.pl [dostęp 2021-09-02].
  7. ↑ dr Ewa Klekot, Muzeum Warszawy [dostęp 2021-09-01] (pol.).
  8. ↑ "Ludzie z fabryki porcelany" [galeria], Culture.pl [dostęp 2021-09-10] (pol.).
  9. ↑ Ludzie z fabryki porcelany. People from the porcelain factory, Sklep Fundacji Bęc Zmiana [dostęp 2021-09-10] (pol.).
  10. ↑ Kłopoty ze sztuką ludową, słowo/obraz terytoria [dostęp 2021-09-02] (pol.).
  11. ↑ Antropologia doświadczenia, wuj.pl [dostęp 2021-09-02] (pol.).
  12. ↑ Obraz i pielgrzymka w kulturze chrześcijańskiej, wuj.pl [dostęp 2021-09-02] (pol.).
  13. ↑ Konsekwencje nowoczesności, wuj.pl [dostęp 2021-09-02] (pol.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie