Ewa Kowalska

Ewa Kowalska
Data i miejsce urodzenia10 marca 1950
Warszawa
Data i miejsce śmierci6 marca 2017[1]
Warszawa
Specjalność: chemia
Doktorat1 lutego 1979[2]
Habilitacja27 września 2004[2]

Ewa Kowalska (ur. 10 marca 1950 w Warszawie, zm. 6 marca 2017 tamże[3]) – polska chemiczka, pracownik Instytutu Chemii Przemysłowej w Warszawie i doktor habilitowany[1][2].

Biografia

Córka Zdzisława i Leokadii[3]. Była docentem w instytucie chemii przemysłowej im. Ignacego Mościckiego[2], a w 1972 ukończyła studia magisterskie na Politechnice Warszawskiej[2], gdzie 1 lutego 1979 została doktorem w zakresie nauk chemicznych[2]. 27 września 2004 habilitowała się na podstawie rozprawy o technologii chemicznej[2]. Zmarła 6 marca 2017, 14 marca 2017 została pochowana na miejscowym cmentarzu w grobie rodzinnym[1].

Publikacje

  • 2004, Hydrocarbon resin as a new modifier of syndiotactic polystyrene, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Z. Wielgosz[2]
  • 2004, Processing properties of syndiotactic polystyrene versus metallocene catalytic systems and polymerization conditions, Ewa Kowalska, W. Skupiński, Z. Wielgosz, S. Pasynkiewicz | Artykuł[2]
  • 2004, Physical and mechanical properties of composites based on syndiotactic polystyrene, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, W. Skupiński, Z. Wielgosz, S. Pasynkiewicz | Artykuł[2]
  • 2004, Metallocene catalytic systems and polymerization conditions versus processing properties of syndiotactic[2]
  • 2005, Żywice węglowodorowe jako modyfikatory tworzyw termoplastycznych, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Izabella Danuta Legocka | Artykuł[2]
  • 2005, Zastosowanie żywic węglowodorowych jako modyfikatorów tworzyw termoplastycznych, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Izabella Danuta Legocka, M. Żubrowska | Artykuł[2]
  • 2006, Wykorzystanie rozwłóknionych odpadów wielowarstwowych laminowanych kartonów do płynnej żywności jako napełniaczy polietylenu, Polimery, vol. 51, L. Kuczyńska, Zbigniew Andrzej Wielgosz, M. Choroś, E. Kowalska | Artykuł[2]
  • 2006, Recykling odpadów dywanów i wykładzin dywanowych, Polimery, vol. 51, M. Choroś, L. Kuczyńska, Zbigniew Andrzej Wielgosz, E. Kowalska | Artykuł[2]

Przypisy

  1. ↑ a b c dr hab. inż. Ewa Kowalska. wyborcza.pl. [dostęp 2017-03-11].
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Dr hab. Ewa Kowalska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2017-03-11].
  3. ↑ a b Ewa Kowalska. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2020-12-06].