Ewa Lewańska
| ||
| Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1900 Kruszwica | |
| Data śmierci | 1980 | |
| Dziedzina sztuki | malarstwo | |
| Epoka | pastele, akwarela | |
Ewa Lewańska (ur. 15 grudnia 1900 w Kruszwicy, zm. 1980) – polska malarka i poetka.
Urodziła się jako czwarta córka Pawła Ryczki i Zofii (z domu Szpeka), zamożnego przedwojennego dzierżawcy jeziora Gopło. Jej rodzina prowadziła „dom otwarty” dla gości ze środowiska kultury i sztuki; odwiedzali ich m.in. Jan Kasprowicz, Stanisław Przybyszewski z żoną oraz Ludomir Różycki[1].
Naukę malarstwa pobierała u malarza Bolesława Lewańskiego, późniejszego męża. Z nim zamieszkała nad Gopłem, na Półwyspie Rzępowskim. Po ślubie Lewańska przestała malować, pracę wznowiła po śmierci męża w 1954 roku. Tematem jej twórczości były głównie nadgoplańskie pejzaże, przyroda, martwa natura i detale architektury. Tworzyła w oleju, pastelu, akwareli i temperze[2].
Jest patronką Przedszkola nr 3 w Kruszwicy.
Bibliografia
- Ewa Piechocka. Dom nad Gopłem. „Rocznik Kulturalny Kujaw i Pomorza”. XVI, s. 174–178, 2012. [dostęp 2015-12-15]. [zarchiwizowane z adresu 2015-12-15].