Ewa Panejko-Pankiewicz

Ewa Panejko-Pankiewicz
Data urodzenia

28 lipca 1951

Zawód, zajęcie

chemik
alpinistka
himalaistka

Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Małżeństwo

Krzysztof Pankiewicz

Dzieci

syn

Ewa Panejko-Pankiewicz, (ps. Maleństwo, ur. 28 lipca 1951 w Jeleniej Górze[1]) – polska taterniczka, alpinistka i himalaistka, zdobywczyni trzech ośmiotysięczników.

Życiorys

Wychowywała się we Wrocławiu, gdzie ukończyła studia magisterskie na kierunku chemia na Uniwersytecie Wrocławskim[1]. W wieku 16 lat ukończyła kurs grotołaza i do 18 roku życia intensywnie uprawiała speleologię., kiedy to Bogdan Jankowski zainteresował ją wspinaczką skałkową[2]. Wciąż będąc w średniej szkole, a następnie w trakcie studiów zaczęła się intensywnie wspinać w Tatrach, Wspólnie z Markiem Kęsickim przeszła jako pierwsza kobieta Superditetissimę Kazalnicy Mięguszowieckiej a następnie zaliczyła pierwsze zimowe wejście filara Kazalnicy i pierwsze kobiece przejście drogi Heinricha-Chrobaka[3] oraz kilka lat później pierwsze przejście kobiece Kurtykówki na Małym Młynarzu[1].

W połowie lat 70 XX w. zaczęła się wspinać w górach wysokich. W 1975 r. w górach Kaukazu przeszła grań Dżan-Tugan. W 1978 i 1979 wspinała się w Alpach, gdzie wspólnie z Ireną Kęsą przeszły jako pierwsze kobiety drogę Caissna na Torre Trieste i drogę Cordiera na Aiguille des Grands Charmoz z Agnieszką Smólską[3]. W latach 70 i 80 XX w. brała udział w wyprawach w Hindukusz (pierwsze wejście na Lunghoye Sargi), Pamir (szczyt Ismaila Samaniego, dawniej Pik Komunizma) i Andy (wejście pięcioosobowym zespołem kobiecym nową drogą na Cordiliera Blanca Huascaren i nieudana próba wejścia nową drogą na Cerro Torre)[3]. Na tej ostatniej wyprawie zaprzyjaźniła się z Wandą Rutkiewicz, z którą od tej pory tworzyły przez kilka lat zespół zdobywający coraz wyższe góry[1].

W latach 1975-1978 była asystentką na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1978 r, po ślubie z Krzysztofem Pankiewiczem przeniosła się do Łodzi, gdzie pracowała na Wydziale Chemicznym Uniwersytetu Łódzkiego i urodziła swojego syna. W 1986 r. rozstała się Uniwersytetem, zdobyła uprawnienia instruktorki Polskiego Związku Alpinizmu i zaczęła prowadzić kursy wspinaczkowe w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej i w Tatrach. W 1988 r. założyła wspólnie z mężem na ul. Piotrkowskiej 99 w Łodzi sklep firmowy India 99, specjalizujący się w sprzedaży oryginalnej odzieży, biżuterii i ozdób do domu sprowadzanych z Indii i Pakistanu[4]. Jednocześnie jeździła na kolejne wyprawy w góry wysokie, m.in brała udział. w nieudanej, międzynarodowej kobiecej wyprawie na K2, oraz w wprawie na Makalu[1]. W 1990 zdobyła z Wandą Rutkiewicz Gasherbrum I prowadząc atak szczytowy[2]. Razem z Rutkiewicz planowały w latach 1991-1993 jako pierwsze kobiety zdobyć wszystkie ośmiotysięczniki, co nie doszło do skutku ze względu na niemożność znalezienia sponsorów[1]. W 1994 r. na swojej ostatniej wyprawie w Himalaje Ewa Panejko--Pankiewicz zdobyła swój trzeci ośmiotysięcznik Sziszapangmę[1].

W 1995 r. zdiagnozowano u niej nowotwór, który wymagał wycięcia znaczących części przewodu pokarmowego, w wyniku czego Ewa Panejko-Pankiewicz musiała zakończyć karierę wspinaczkową i skupiła się na działalności gospodarczej[1].

Ważniejsze wyprawy i osiągnięcia wspinaczkowe[5]

  • Tatry, początek lat 70 XX w: Superdiretissima Kazalnicy Mięguszowieckiej, „Kurtykówka” na Małym Młynarzu, pierwsze zimowe przejście kanta filaru Kazalnicy.
  • Tatry w latach późniejszych: pierwsze kobiecie przejście drogi Heinricha-Chrobaka z Danutą Wach, pierwsze kobiece zimowe przejście Filara Węgrzynowicza z Ireną Gelner, Wandą Rutkowską i Danutą Wach
  • 1975, Kaukaz, grań Dżan-Tugan
  • 1977, Hindukusz, pierwsze wejście na Lunghoye Sargi (6600 m n.p.m.)
  • 1978, Dolomity, Torre Trieste, droga Casina, pierwsze wejście kobiece
  • 1979, Alpy, rejon Mont-Blanc, droga Cordiera na Aiguille des Grands Charmoz
  • 1982, Karakorum, nieudana próba wejścia na K2 (zakończona na wysokości 6800 m)
  • 1983, Himalaje, drugie wejście na Meru North (6400 m)
  • 1984, Pamir, szczyt Ismaila Samaniego, (dawniej Pik Komunizma)
  • 1985, Andy Peruwiańskie, Huascaran North, wytyczenie nowej drogi „Ladies holiday”.
  • 1986, Himalaje, wejście na Makalu z Ewą Szcześniak
  • 1986/1987, Andy Patagońskie, nieudany atak na Cerro Torre wspólnie z Wandą Rutkiewicz
  • 1987/1989, Himalaje, nieudana próba wejścia na Yalun Kang (dotarcie do wysokości 7000 m)
  • 1990, Himalaje, nieudana próba wejścia na Makalu z Wandą Rutkiewicz (dotarcie do wysokości 8200 m)
  • 1990, Karakorum, zdobycie Gaszerbrum I z Wandą Rutkiewicz
  • 1991, Himalaje, nieudana próba zdobycia Kanczendzongi (dotarcie do 7500 m)
  • 1994, Himalaje, Sziszpangma , pierwsze wejście kobiece

Książki i Filmy

Ewa Panejko-Pankiewicz nie napisała sama żadnej książki jednak obszerne wywiady i rozdziały jej poświęcone ukazały się w następujących książkach i filmach[6]:

  • 2017: Mariusz Sepioło, książka „Himalaistki”, rozdział „Maleństwo”, wyd. Znak, ISBN 978-83-240-4977-6
  • 2021: Agata Komosa-Styczeń, książka „Taterniczki. Miejsce kobiet jest na szczycie”, rozdział „Dotyk Skały”, wyd. Prószyński i Media, ISBN 978-83-8234-099-0[7]
  • 1999: Wanda Rutkiewicz, Karnawał pod Torre Cerro, Film Poltel
  • 2008:Krzysztof Wielicki, Panie w Górach, IV cz, serii wydanej na DVD (Film TVN)
  • 2007: Marek Kłosowicz, Wyprawy 1980-1987, Film, TVN
  • 2007: Marek Kłosowicz, Karawa Marzeń, Film, TVN
  • 2011: Marek Kłosowicz, Art of Freedom - Himalaje, Film, Instytut Adama Mickiewicza

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h Maleństwo, [w:] Mariusz Sepioło, Himalaistki : opowieść o kobietach, które pokonują każdą górę, Kraków: Wydawnictwo Znak, 2017, s. 137, ISBN 978-83-240-4977-6, OCLC 1010909599 [dostęp 2022-02-18].
  2. ↑ a b Dotyk Skały, [w:] Agata Komosa-Styczeń, Taterniczki : miejsce kobiet jest na szczycie, Warszawa 2021, s. 98, ISBN 978-83-8234-099-0, OCLC 1264430262 [dostęp 2022-02-18].
  3. ↑ a b c Rozmowa LIVE z Ewą Panejko-Pankiewicz - Jak wyglądały początki..., Kobieta Górom, 13 maja 2021 [dostęp 2022-02-18] (pol.).
  4. ↑ Dane kontaktowe i opinie o Panejko-Pankiewicz Ewa s c Sklep Firmowy India 99, Panejko-Pankiewicz Ewa s.c. Sklep Firmowy India 99 Łódź, Panejko-Pankiewicz Ewa s.c. Sklep Firmowy India 99 Łódź [dostęp 2022-02-18] (pol.).
  5. ↑ Działalność górska ŁKW 1956-2006 - wykaz, Łódzki Klub Wysokogórski, 2007.
  6. ↑ Ewa Panejko-Pankiewicz, filmography, MNTNFILM [dostęp 2022-02-20].
  7. ↑ Subtelne sportsmenki i muskularne wspinaczki. Tatrzańskie podboje kobiet, Onet Kultura, 10 kwietnia 2021 [dostęp 2022-11-07] (pol.).

Linki zewnętrzne