Ewa Pieczyńska

Ewa Pieczyńska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1934
Katowice

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 2020[1]
Warszawa

profesor
Specjalność: ekologia, hydrobiologia[2]
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Uniwersytet

Uniwersytet Warszawski

Okres zatrudn.

od 1955

Odznaczenia
medal imienia Alfreda Lityńskiego
Grób profesor Ewy Pieczyńskiej na cmentarzu Bródnowskim

Ewa Pieczyńska (ur. 19 grudnia 1934 w Katowicach[3], zm. 11 grudnia 2020 w Warszawie[4]) – polska hydrobiolożka i ekolożka związana z Uniwersytetem Warszawskim.

Życiorys

Studia na Wydziale Biologii i Nauk Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego rozpoczęła w 1951, a ukończyła w 1956. Już w 1955 została na nim zatrudniona na stanowisku zastępcy asystenta[3][5]. Pracę magisterską pod kierownictwem Kazimierza Tarwida wykonała w Zakładzie Ekologii Zwierząt, później przekształconym w Zakład Ewolucjonizmu i Ekologii Zwierząt. Tam także obroniła pracę doktorską promowaną przez Kazimierza Petrusewicza[6]. Od lat 60. kierowała Katedrą Hydrobiologii[3][7]. Wtedy też uzyskała habilitację[8]. Z WBNZ w 1969 wyodrębnił się Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego[9], a Katedra Hydrobiologii stała się Zakładem Hydrobiologii w ramach Instytutu Zoologii. Zakładem tym kierowała do 1983[10]. Pracowała w Instytucie Zoologii na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, ostatecznie na stanowisku profesora zwyczajnego, oraz była członkiem Komitetu Ekologii na II Wydziale – Nauk Biologicznych Polskiej Akademii Nauk[2]. Była dziekanem Wydziału Biologii UW w latach 1979–1981[9].

Była członkinią założycielką Polskiego Towarzystwa Hydrobiologicznego, w którym następnie pełniła funkcje skarbnika Zarządu Głównego, sekretarza Komisji Nagród i przewodniczącej Głównej Komisji Rewizyjnej[3]. W 2009 została jego członkinią honorową[11] i otrzymała medal imienia Alfreda Lityńskiego[12].

Jej zainteresowania badawcze dotyczyły ekologii litoralu jezior[3]. W czasie studiów na Uniwersytecie Warszawskim brała udział w badaniach organizowanych przez Instytut Rybactwa Śródlądowego[13] i Zakładzie Ekologii PAN[14]. W latach 70. brała udział w badaniach Międzynarodowego Programu Biologicznego (IBP) i programu Człowiek i Biosfera (UNESCO – MAB)[15].

Córka Alfreda i Józefy[4]. Zamężna z Eligiuszem Pieczyńskim[16], również ekologiem. Zmarła 11 grudnia 2020. Pochowana na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 38F-3-26)[1].

Przypisy

  1. ↑ a b Ewa Pieczyńska. wyborcza.pl. [dostęp 2021-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-09)].
  2. ↑ a b Prof. zw. dr hab. Ewa Pieczyńska (nie żyje), [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-02-09].
  3. ↑ a b c d e Andrzej Prejs, Prof. dr hab. Ewa Pieczyńska, Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne.
  4. ↑ a b REJESTR SPADKOWY PL: wynik wyszukiwania, rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-03-02].
  5. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 142.
  6. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 125.
  7. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 145.
  8. ↑ Z. Maciej Gliwicz, Andrzej Kowalczewski (22 VIII 1938–31 V 2007), „Wiadomości Ekologiczne”, 53 (4), 2007.
  9. ↑ a b Historia Wydziału, Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego.
  10. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 396.
  11. ↑ Członkowie Honorowi, Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne.
  12. ↑ Laureaci Medalu im. Lityńskiego, Polskie Towarzystwo Hydrobiologiczne.
  13. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 54.
  14. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 57.
  15. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 183.
  16. ↑ Jagielski & Wyszomirska 2019 ↓, s. 184.

Bibliografia

Tomasz Jagielski, Izabela Wyszomirska (red.), 50 lat Wydziału Biologii Uniwersytetu Warszawskiego we wspomnieniach [pdf], Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2019 (pol.).

Media użyte na tej stronie

Eligiusz Pieczyński grób.jpg
Autor: Brunong87, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób profesora Eligiusza Pieczyńskiego na Cmentarzu Bródnowskim.