Ewa Podleś

Ewa Maria Podleś
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1952
Warszawa

Typ głosu

kontralt

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka operowa

Współpracownicy
Jerzy Marchwiński
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Ewa Maria Podleś (ur. 26 kwietnia 1952 w Warszawie[1]) – polska śpiewaczka operowa, kontralt.

Życiorys

Ukończyła studia muzyczne w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie pod kierunkiem Aliny Bolechowskiej. Debiutowała w 1976 rolą Rozyny w Cyruliku sewilskim Gioacchino Rossiniego na deskach Opery Warszawskiej[2]. Zdobycie nagród na konkursach śpiewaczych w Moskwie, Tuluzie i Barcelonie otworzyło jej wrota do międzynarodowej kariery.

W 1984 debiutowała w Metropolitan Opera (w Rinaldo Haendla, śpiewając partię tytułową na zmianę z Marilyn Horne), zaś w 1993 w mediolańskiej La Scali (partia tytułowa w Tankredzie Rossiniego).

Występuje na największych teatrach operowych świata, m.in. Seattle Opera, San Diego Opera, San Francisco Opera, Houston Grand Opera, Dallas Opera, Milwaukee’s Florentine Opera, Michigan Opera Theatre, Minnesota Opera, Atlanta Opera, Vancouver Opera, Canadian Opera Company, Deutsche Staatsoper Berlin, Deutsche Oper Berlin, Alte Oper we Frankfurcie nad Menem, Gran Teatre del Liceu, Teatro Bellini, Teatro La Fenice, Teatro San Carlo, Théâtre du Châtelet i Opéra Bastille w Paryżu, Teatro Real w Madrycie oraz w warszawskim Teatrze Wielkim – Operze Narodowej.

Jest ceniona szczególnie za interpretacje ról w operach Georga Haendla i Gioacchino Rossiniego. W jej dorobku są ponadto nagrania pieśni (m.in. pieśni rosyjskie: Czajkowskiego, Rachmaninowa, Musorgskiego, polskie: Chopina, Karłowicza), jak i dzieł oratoryjnych i symfonicznych. Na estradzie często partnerował jej mąż, pianista Jerzy Marchwiński.

W 2007 w filmie Aria Diva wykonała dwa utwory stanowiące część podkładu muzycznego[3].

W sezonie 2008–2009, po 25 latach, artystka powróciła do Metropolitan Opera w roli La Cieca (Niewidoma) w operze Amilcare Ponchiellego Gioconda.

Książki

  • W roku 2001 ukazał się obszerny wywiad-rzeka przeprowadzony przez Dorotę Szwarcman, zatytułowany: Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim[4].
  • W 2013 roku ukazała się biografia artystki, napisana przez Brigitte Cormier, pt. Ewa Podleś. Contralto assoluto[5].
Ewa Podleś

Wybrany repertuar Ewy Podleś

Odznaczenia i nagrody

Upamiętnienie

Międzynarodowe Stowarzyszenie Hodowców Irysów z siedzibą w Nowym Jorku nadało w roku 2002 nazwę „Ewa Podleś” specjalnie na jej cześć wyhodowanej odmianie irysa[11].

Przypisy

  1. Kultura polska: Ewa Podleś.
  2. Rok wcześniej, w 1975, w przedstawieniu studenckim, śpiewała Dorabellę w Così fan tutte W.A. Mozarta.
  3. Aria Diva. filmpolski.pl. [dostęp 2011-08-17]. (pol.).
  4. Ewa Podleś, Jerzy Marchwiński, Dorota Szwarcman, Razem w życiu i muzyce. Rozmowy z Ewą Podleś i Jerzym Marchwińskim’, PWM, 2001,, Kraków: Polskie Wydaw. Muzyczne, 2001, ISBN 83-224-0737-8, OCLC 749719226.
  5. Brigitte Cormier, Ewa Podleś. Contralto assoluto, Ewa Adamusińska-Vouland (tłum.), Kraków: PWM, 2013, ISBN 978-83-224-0944-2, OCLC 840301549.
  6. Gloria Artis dla muzyki. Wiadomości, Wirtualna Polska, 6 stycznia 2007. [dostęp 2017-04-15].
  7. M.P. z 2004 r. nr 12, poz. 188
  8. Złote Berło 2003 dla Ewy Podleś, „Onet Muzyka”, 6 maja 2003 [dostęp 2017-04-15] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-17] (pol.).
  9. Nagroda im. A. Hiolskiego – II edycja, ogłoszenie wyników, www.trubadur.pl.
  10. Конкурс имени Чайковского: лауреаты и члены жюри за все годы, ClassicalMusicNews.Ru, 4 kwietnia 2019 [dostęp 2020-05-26] (ros.).
  11. Irys „Ewa Podleś”, „Trubadur”, trubadur.pl [dostęp 2017-04-15] (pol.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Ewa Podleś.jpg
Autor: Andrzej Świetlik, Licencja: CC BY 3.0
Ewa Podleś - polska śpiewaczka operowa