Ewa Siemaszko
 Ewa Siemaszko (2010) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | technolog żywienia |
| Narodowość | polska |
| Alma Mater | |
| Rodzice | |
| Odznaczenia | |
 | |
Ewa Siemaszko (ur. 27 października 1947[1] w Bielsku-Białej[2]) – polska inżynier technolog żywienia[3][4], od 1990 roku również badaczka ludobójstwa dokonanego na wołyńskich Polakach podczas II wojny światowej[5].
Życiorys
Jest córką Władysława Siemaszki, absolwentką Wydziału Technologii Rolno-Spożywczej Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i Podyplomowego Studium Pedagogicznego[1]. W latach 1970-1973 była asystentką w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach, później pracowała w pozaszkolnej oświacie żywieniowej i jako nauczycielka[1].
Od 1990 zbiera i opracowuje dokumenty dotyczące losów ludności polskiej na Wołyniu podczas II wojny światowej. Była współautorką wystaw „Zbrodnie NKWD na Kresach Wschodnich II RP: czerwiec-lipiec 1941” w Muzeum Niepodległości w Warszawie w 1992 oraz „Wołyń naszych przodków” zorganizowanej w październiku 2002 w Domu Polonii w Warszawie. Od 2002 roku, wspólnie z Jarosławem Kosiatym, prowadzi serwis internetowy Wołyń naszych przodków[6], gdzie udostępnionych zostało ponad pół tysiąca starych fotografii, wspomnień i innych dokumentów, poświęconych życiu Polaków na kresowym Wołyniu. Współpracuje z Towarzystwem Miłośników Wołynia i Polesia, Stowarzyszeniem „Wspólnota Polska” oraz IPN.
Członkini Kapituły Nagrody „Semper Fidelis” przyznawanej przez Instytut Pamięci Narodowej[7].
Publikacje
- Program zajęć dla młodzieży szkolnej z zakresu kultury życia codziennego i gospodarstwa domowego. Warszawa 1976 (red.)
- Żywienie dzieci i młodzieży. Warszawa 1976
- Jak odżywiać się zimą? Warszawa 1978
- Jak odżywiać się latem? Warszawa 1979
- Żywienie wczasowiczów na wsi. Warszawa 1979
- Wartościowe potrawy bezmięsne. Warszawa 1986, 1989 (współautor: Anna Kołłajtis-Dołowy)
- Przyjęcia w domu. Warszawa 1986, 1989
- Urozmaicone posiłki z dostępnych produktów. Warszawa 1988
- Terror ukraiński i zbrodnie przeciwko ludzkości dokonane przez OUN-UPA na ludności polskiej na Wołyniu w latach 1939–1945. Wyd. SUOZNU, Warszawa 1998 (współautor: Władysław Siemaszko)
- Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945. T. 1 i 2. Warszawa 2000 (współautor: Władysław Siemaszko)[8]
- Wołyń naszych przodków. Śladami życia – czas zagłady. Album z okazji 60. rocznicy ludobójstwa dokonanego przez nacjonalistów ukraińskich OUN-UPA na ludności polskiej Wołynia. Warszawa 2008 (red.)
Nagrody i odznaczenia
- Za monografię „Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945” została w 2002 wraz z ojcem Władysławem uhonorowana Nagrodą Literacką im. Józefa Mackiewicza[9]
- 14 września 2010 została wraz z ojcem nagrodzona Medalem Pro Memoria[10].
- W 2011 roku wraz z ojcem Władysławem została odznaczona nagrodą Kustosza Pamięci Narodowej[11].
Przypisy
- ↑ a b c Who is Who w Polsce. Wydanie II, 2003 r., strona 3861. Wyd. Hübners blaues Who is who. ISBN 3-7290-0040-3
- ↑ Z Ewą Siemaszko rozmawia Janusz M. Paluch. Cracovia Leopolis, 5/2003. [dostęp 2013-05-27].
- ↑ Wywiad z Ewą Siemaszko, Nasz Dziennik, 29 kwietnia 2011.
- ↑ Musieliśmy pokazać tragedię na Wołyniu, Nasz Dziennik, 22–23 listopada 2008.
- ↑ Krótka biografia na stronie www-kresy.pl www-kresy.pl, 1 stycznia 2009.
- ↑ Wołyń naszych przodków
- ↑ Informacje o działalności IPN w okresie 1 stycznia 2020 r. – 31 grudnia 2020 r. (pol.). Instytut Pamięci Narodowej. s. 215. [dostęp 2021-10-08].
- ↑ ISBN 83-87689-34-3
- ↑ NAGRODA LITERACKA IM. JÓZEFA MACKIEWICZA, culture.pl z 11 listopada 2003
- ↑ Odznaczenie medalem Pro Memoria. [dostęp 2013-05-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-31)].
- ↑ Marek Zygmunt, Friszke trzaska drzwiami, naszdziennik.pl z 27 kwietnia 2011
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Baretka Medalu "Pro Memoria"