Ewangeliarz kruszwicki

Ewangeliarz kruszwicki
Miniatury z Ewangeliarza kruszwickiego
Data powstania	około 1160–1170
Miejsce powstania	Frankonia
Zawartość	ewangeliarz
Miejsce przechowywania	Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie

Ewangeliarz kruszwicki – kodeks pergaminowy z pochodzący lat około 1160–1170.

Historia

Do Kruszwicy dotarł w drugiej połowie XII wieku. Jest to jedna z 20 najcenniejszych zabytkowych ksiąg w Polsce. Rękopis powstał w skryptorium we Frankonii, wykonany został w sasko-westfalskiej szkole miniatorskiej w Helmarshausen^[1].

W tekście posiada liczne inicjały pisane złotem oraz 33 iluminacje całostronicowe. Do pierwszej połowy XIX wieku kodeks był przechowywany w Kruszwicy, pierwotnie w bibliotece benedyktyńskiej, a potem w bazylice kolegiackiej.

Obecnie ten zabytek rękopiśmienny znajduje się w zbiorach Archiwum Archidiecezjalnego w Gnieźnie.

Przypisy

Bibliografia

• Edward Potkowski: Książka rękopiśmienna w kulturze Polski średniowiecznej. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1984, s. 28-34. ISBN 83-205-3468-2.