Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa

(c) Lucekb at pl.wikipedia, CC-BY-SA-3.0

Zbór Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej w Sanoku

Dom modlitwy zboru w Woli Piotrowej

Dom modlitwy zboru w Puławach Górnych

Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa – chrześcijański kościół protestancki działający na terenie Polski, Prezbiterem naczelnym wspólnoty jest Tadeusz Krzok. Kościół został zarejestrowany w 1981 roku. W 2021 roku zrzeszał 581 wiernych należących do 8 zborów i placówek^[1].

Historia

Korzenie Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej sięgają początków XX wieku, kiedy to w łonie Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego na Śląsku Cieszyńskim powstało religijne przebudzenie o charakterze zielonoświątkowym. Działalność zielonoświątkowców realizowana była przez stowarzyszenie zarejestrowane przez władze Monarchii Austro-Węgierskiej pod nazwą Związek Stanowczych Chrześcijan w roku 1910.

Po roku 1920 część stanowczych chrześcijan znalazła się w Czechosłowacji.

Ze względu na ograniczenia wolności religijnej w Czechosłowacji na przełomie 1961 i 1962 roku pojawiła się myśl o przesiedleniu się do Polski. Rząd czeski odnosił się niechętnie do inicjatywy^[2]. Sprawa się odwlekała, a w ich gronie pojawili się zwolennicy ruchu Williama Branhama^[3].

W latach 1966–1972 spora grupa wyznawców z Zaolzia (teren Czechosłowacji) przesiedliła się i zamieszkała w trzech opuszczonych wioskach południowo-wschodniej Polski: Wola Piotrowa, Puławy i Wisłoczek. W grudniu 1966 roku po czterech latach poszukiwań jako pierwsi przesiedlili się wraz ze swoimi rodzinami Adam Kupka i Andrzej Pietroszek z Ustronia oraz Karol Kupka z Żukowa Dolnego. Wiosną 1967 roku dołączyli do nich kolejni osadnicy z rodzinami: Andrzej Wisełka, Jan Gabryś i Paweł Śliwka^[4]. W sumie, w Woli Piotrowej zamieszkały 34 rodziny, w Puławach 18 rodzin, w Wisłoczku 16 rodzin oraz jedna rodzina w Tokarni. W trzech pierwszych miejscowościach powstały samodzielne zbory.

W 1968 roku poczyniono pierwsze starania odnośnie do zarejestrowania wspólnoty na co nie uzyskano zgody Urzędu do Spraw Wyznań. Jednak jej działalność religijna była tolerowana przez władze powiatowe, które popierały osadnictwo na opuszczonych terenach. Kolejną nieudaną próbę podjęto w roku 1979^[4]. 9 stycznia 1981 roku wspólnota została zarejestrowana przez władze państwowe jako: Protestancka Wspólnota Regionu Bieszczadzkiego – Kościół Zielonoświątkowy^[5]. Pozwoliło to dokonać wyborów przełożonych zborów i rad zborowych w Woli Piotrowej, Puławach i Wisłoczku i rozpocząć działalność zborową^[4]. W 1984 roku rozpoczęto wydawanie pisma „Głos Prawdy”, nawiązującego do wydawanego przed II wojną światową miesięcznika Stanowczych Chrześcijan. W roku 1988 Kościół przyjął nowy statut i obecną nazwę^[6].

9 września 1984 roku w Woli Piotrowej oddano do użytku pierwszy dom modlitwy wspólnoty, który był repliką budynku Kościoła Braterskiego w Suchej Górnej na Zaolziu. W uroczystości wziął udział J. Chlebuś – dyrektor ds. Wyznań z Krosna, A. Pastuszek – naczelnik gminy Bukowsko oraz K. Schock, współwyznawca z RFN. Kolejną świątynię wybudowano w Puławach, a w roku 1994 roku oddano dom modlitwy w Wisłoczku^[4].

W 1993 roku powstał zbór EWZ w Sanoku, który wcześniej był placówką zboru w Woli Piotrowej^[7]. EWZ posiada swoje zbory również w Gorlicach od roku 1994, Walimiu od roku 1996 i placówkę w Czarnej^[4].

Podział

Członkowie wspólnoty z dystansem odnosili się do zmian jakie zachodziły w ruchu zielonoświątkowym w latach 50. i 60. w tym „amerykanizacji” religijnych obyczajów. Odmawiali również przystąpienia do Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego z powodu obaw o utratę swojej tożsamości religijnej. Odrzucili również popularne w latach 60. na Śląsku Cieszyńskim idee braci norweskich^[4].

Jednocześnie część członków Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej przyjęła poglądy Williama Branhama i utworzyła odrębne zbory w Woli Piotrowej i Wisłoczku. Pomimo wielu rozmów, modlitw odeszli z EWZ w latach 70. Wspólnota ta jest określana jako ruch Williama Branhama^[8].

Nauczanie

Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa jest wyznaniem o charakterze ewangelicznym. Swoje wyznanie wiary opiera wyłącznie na treściach z Pisma Świętego. Ze względu na swoją genezę, Kościół ten przywiązuje dużą wagę do duchowej spuścizny szesnastowiecznej Reformacji, jako ruchu, który zapoczątkował odnowę chrześcijaństwa i powrót do apostolskich korzeni wiary.

Kościół przyjmuje^[9]:

• Biblię, jako jedyne, nieomylne i natchnione źródło wiary.
• Boga Trójjedynego: Ojca, Syna i Ducha Świętego.
• Jezusa Chrystusa, poczętego z Ducha Świętego, jego służbę, śmierć, zmartwychwstanie w ciele, wniebowstąpienie i powtórne przyjście przy końcu świata.
• Zbawienie, jako dar łaski Bożej dla grzeszników, udzielane niezależnie od uczynków na podstawie wiary poprzez akt odrodzenia z Ducha Świętego.
• Chrzest osób w wieku dorosłym, na wyznanie wiary, dokonywany poprzez całkowite zanurzenie w wodzie.
• Wieczerzę Pańską jako pamiątkę niepowtarzalnej ofiary Chrystusa pod symbolami chleba i wina.
• Chrzest Duchem Świętym, aktualność wszystkich darów duchowych udzielonych Kościołowi w dniu pięćdziesiątnicy oraz ich przeżywanie.
• Kościół, jako powszechną wspólnotę zbawionych osób, niezależnie od przynależności konfesyjnej.
• Uzdrawianie chorych, mówienie językami, proroctwa etc.
• Zmartwychwstanie wierzących i życie wieczne.

Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa wyróżnia się promowaniem moralnego stylu życia, charakterystycznego dla Stanowczych Chrześcijan. Przeciwstawiają się społecznej liberalizacji, kładąc mocny akcent na prowadzenie codziennego życia zgodnie z wyznawanymi wartościami. Budynki sakralne są określane mianem „Domów Modlitwy”. Odrzucono święte obrazy i figury, uznając je za przejaw bałwochwalstwa.

Działalność

Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa jest Kościołem działającym legalnie na terenie całej Polski, wpisanym do rejestru kościołów i związków wyznaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji pod numerem 10^[10].

Zbory Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej posiadają własne domy modlitwy, w których odbywają się nabożeństwa. Raz do roku organizowana jest Konferencja w Woli Piotrowej (wrzesień), Zjazd Młodzieży w Puławach (lipiec), Rocznica w Wisłoczku (maj) oraz Rocznica w Sanoku (czerwiec). Kościół angażuje się w pracę misyjną oraz działalność charytatywną. Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa posiada 7 zborów i 1 placówkę, łącznie zrzeszając ok. 600 wiernych.

Struktura

W skład struktury Ewangelicznej Wspólnoty Zielonoświątkowej wchodzą zbory i placówki:

Zbory

• zbór Walim (pastor: Wojciech Maciak)
• zbór Gorlice (pastor: Daniel Janik)
• zbór Puławy (pastor: Karol Rusnok, Sebastian Bobola)
• zbór Sanok (pastor: Tadeusz Krzok, Paweł Byrtek)
• zbór Wisłoczek (pastor: Bogusław Rusnok, Henryk Twardowski)
• zbór Wola Piotrowa (pastor: Czesław Wigłasz, Jan Czyż)
• zbór Strzelce Opolskie (pastor: Marcin Tyburczy)

Placówki

• Dom Rekolekcyjny w Czarnej

Dane teleadresowe

• Ewangeliczna Wspólnota Zielonoświątkowa
• Wola Piotrowa 16
• 38-505 Bukowsko

Przypisy

Bibliografia

• M. Kamiński: Zielonoświątkowcy w PRL po 1956 roku. W: Polski protestantyzm w czasach nazizmu i komunizmu. pod red. J. Kłaczkowa. Toruń: Adam Marszałek, 2009, s. 542-559. ISBN 978-83-7611-361-6.
• Andrzej Stachowiak, Chrzczeni Duchem Świętym. O zielonoświątkowcach w Beskidzie Niskim Beskid Niski