Ewaryst Estkowski

Ewaryst Estkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 października 1820
Drzązgowo

Data i miejsce śmierci

15 sierpnia 1856
Soden

Zawód, zajęcie

pedagog, działacz oświatowy

Ewaryst Estkowski (ur. 26 października 1820 w Drzązgowie koło Kostrzyna, zm. 15 sierpnia 1856 w Soden, Niemcy[1]) – pedagog, działacz oświatowy.

Życiorys

Był synem właścicieli gospodarstwa rolnego. Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Poznaniu, po czym w latach 1839–1842 podjął pracę nauczyciela w Wojciechowie k. Jarocina[2]. Stąd karnie przeniesiono go do Mikstatu. W 1844 przeniósł się do Poznania, gdzie początkowo pracował jako prywatny nauczyciel. Brał udział w wydarzeniach Wiosny Ludów w 1848, został współzałożycielem oraz członkiem komitetu redakcyjnego Towarzystwa Pedagogicznego Polskiego[3]. Był także członkiem Towarzystwa Literacko-Słowiańskiego[4]. Redagował i wydawał pisma pedagogiczne, m.in. „Elementarzyk”, „Szkoła Polska”, „Szkółka dla dzieci”, „Szkółka dla młodzieży”.

W 1853 udał się w podróż do Niemiec i Francji, gdzie poznał Teofila Lenartowicza, Joachima Lelewela, Adama Mickiewicza i wielu innych. W 1854 przeniósł się z Poznania do Ostrowa, gdzie pracował jako nauczyciel języka polskiego w szkole prywatnej. W 1855 w celach zdrowotnych wyjechał do Ischl, a rok później do Soden, gdzie 15 sierpnia zmarł i został pochowany[5].

Szczególną uwagę poświęcał nauczaniu elementarnemu, poruszał zagadnienia kształcenia nauczycieli, szkół niedzielnych, szkół realnych, a także oświaty pozaszkolnej. Nauczanie elementarne miało uszlachetniać uczucia, kształcić władze umysłowe, przyswajać uczniowi początki najważniejszych wiadomości.

Upamiętnienie

Imię Ewarysta Estkowskiego noszą:

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Ewaryst Estkowski.jpg
Ewaryst Estkowski 1820-1856