Ewaryst Wąsowski

Ewaryst Wąsowski

ppłk Ewaryst Wąsowski
podpułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia	26 października 1882 Żaliwańszczyzna, pow. winnicki
Data i miejsce śmierci	25 lipca 1932 Włocławek
Przebieg służby
Lata służby	1919–1930
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 2 Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 8 8 batalion sanitarny 14 pułk piechoty
Stanowiska	lekarz starszy lekarz pułku naczelny lekarz garnizonu Włocławek

Ćwiczenia plutonu sanitarnego 14 pp. Od prawej stoją ppłk Ewaryst Wąsowski i por. Zygmunt Pukianiec.

Kadra oficerska 14 pułku piechoty w II połowie 1928 roku. Od prawej siedzą (I rząd od dołu): kpt. Stanisław Pietrzyk, kpt. Emil Zawisza, mjr Julian Czubryt, ppłk lek. Ewaryst Wąsowski, ppłk Ignacy Misiąg, mjr Mikołaj Świderski, kpt. Stanisław Trojan, kpt. Ludwik Wlazełko i kpt. Józef Tkaczyk. Od lewej stoją (II rząd od dołu): por. NN, kpt. Marian Matera, por. Antoni Bogucki, kpt. Jan Wilczak, por. lek. Zygmunt Pukianiec, kpt. Mieczysław Sanak, por. Józef Rodzeń, kpt. Jan Kowalczuk i kpt. Ignacy Alejski.

Ewaryst Wąsowski (ur. 26 października 1882^[a] w miejscowości Żaliwańszczyzna, powiat winnicki, gubernia podolska; zm. 25 lipca 1932 we Włocławku) – doktor medycyny, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej, naczelny lekarz garnizonu Włocławek.

Życiorys

Syn Ewarysta i Teofili z d. Kozłowskiej, student medycyny na kijowskiej uczelni (absolwent wydziału lekarskiego Uniwersytetu Kijowskiego).

Na dzień 1 czerwca 1921 roku, będąc w randze kapitana, posiadał przydział do Kompanii Zapasowej Sanitarnej Nr 2^[1]. Służbę pełnił wówczas jako lekarz w PKU przy 14 pułku piechoty^[2]. Dekretem Naczelnika Państwa i Wodza Naczelnego z dnia 3 maja 1922 r. (dekret L. 19400/O.V.) został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 24. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych – grupie lekarzy. Jego oddziałem macierzystym była wówczas Kompania Zapasowa Sanitarna Nr 8^[3]. W roku 1923 piastował stanowisko starszego lekarza w 14 pułku piechoty z Włocławka, będąc przydzielonym do stanu pułku z VIII baonu sanitarnego z Torunia (pozostawał oficerem nadetatowym tegoż batalionu)^[4]. W randze majora zajmował wówczas 18. lokatę na liście starszeństwa oficerów zawodowych sanitarnych – lekarzy^[5]. W 1924 roku zajmował już 6. lokatę wśród majorów (grupa lekarzy) korpusu oficerów zawodowych sanitarnych^[6], pozostając na służbie w 14 pułku piechoty (ewidencyjnie przynależał wówczas wciąż do 8 batalionu sanitarnego)^[7].

Zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego^[b] z dnia 12 kwietnia 1927 r. został awansowany do rangi podpułkownika, ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 roku i 3. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych – grupie lekarzy^[8]. W roku 1928 podpułkownik doktor Ewaryst Wąsowski przynależał do kadry oficerów służby zdrowia^[9] i pełnił służbę w 14 pułku piechoty^[9]. Zajmował w tym czasie nadal 3. lokatę w swoim starszeństwie wśród podpułkowników korpusu oficerów sanitarnych – grupie lekarzy^[10].

Z dniem 31 października 1930 roku został przeniesiony w stan spoczynku (w grupie lekarzy korpusu oficerów sanitarnych), co zostało ogłoszone zarządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej opublikowanym w dniu 21 stycznia 1930 r.^[11].

Rodzina

W dniu 10 stycznia 1907 roku zawarł związek małżeński z Marią Joanną Walicką (córką Jana i Marii z Głowackich). Córka ppłk. Ewarysta Wąsowskiego, Maria Izabela, była żoną kapitana Artura Lameckiego, wieloletniego oficera 14 pułku piechoty, w marcu 1939 roku zajmującego stanowisko komendanta powiatowego Przysposobienia Wojskowego w Kostopolu, ofiary zbrodni katyńskiej. Bratem ppłk. Wąsowskiego był Tadeusz Wąsowski (1892 – 1937), lekarz, otolaryngolog, profesor Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie (w latach 1919 – 1922 służący jako oficer w Wojsku Polskim, na stanowisku lekarza).

Podpułkownik lekarz Ewaryst Wąsowski zmarł w 1932 r. we Włocławku i pochowany został na tamtejszym Cmentarzu Komunalnym, razem z żoną Marią (zmarłą w dniu 21 marca 1935 r.) – sektor 84D, rząd 1, grób 13.

Pomnik ppłk. lek. Ewarysta Wąsowskiego z symboliczną płytą nagrobną zięcia – kpt. Artura Lameckiego.

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Spis oficerów służących czynnie w dniu 01.06.1921: dodatek do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 37 z dnia 24 września 1921 r.. Zbiory Biblioteki Jagiellońskiej w Krakowie – spis zamieszczony na stronie Małopolskiego Towarzystwa Genealogicznego, 1921. [dostęp 2017-03-25].
• Lista starszeństwa oficerów zawodowych 1922: załącznik do Dziennika Personalnego Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 13 z 1922 r.. Zakłady Graficzne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1922. [dostęp 2017-03-24].
• Rocznik oficerski 1923. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Warszawa, 1923. [dostęp 2017-03-24].
• Rocznik oficerski 1924. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Warszawa, 1924. [dostęp 2017-03-24].
• Rocznik oficerski 1928. Ministerstwo Spraw Wojskowych. Warszawa, 1928. [dostęp 2017-03-24].
• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych z lat 1920–1937. [dostęp 2017-03-24].