Ewdoksia Papuci-Władyka

Ewdoksia Papuci-Władyka
ilustracja
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1953

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1986

Habilitacja

1995

Profesura

2013

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
Ewdoksia Papuci-Władyka, Pięć lat badań krakowskich archeologów na agorze w Pafos na Cyprze (2011-2015), wernisaż wystawy, Bielsko-Biała (2017)

Ewdoksia Papuci-Władyka (ur. 1953) – polska archeolog greckiego pochodzenia, specjalistka w dziedzinie archeologii śródziemnomorskiej i historii sztuki starożytnej, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Miłośniczka kultury antycznej Grecji.

Życiorys

Ukończyła studia z zakresu archeologii śródziemnomorskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1986 obroniła pracę doktorską napisaną pod kierunkiem prof. Marii Ludwiki Bernhard, zaś w 1995 uzyskała stopień doktora habilitowanego dzięki publikacji Nea Pafos. Studia nad ceramiką hellenistyczną z polskich wykopalisk 1965-1991. W 2003 roku otrzymała stanowisko profesora nadzwyczajnego w Instytucie Archeologii UJ. Od 1988 do 2010 roku była stałym członkiem Polskiej Misji Archeologicznej w Nea Pafos na Cyprze, prowadzonej przez Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej im. Kazimierza Michałowskiego w Warszawie. Od 1998 do 2008 kierowała pracami polsko-ukraińskiej ekspedycji archeologicznej (UJ oraz Muzeum Archeologiczne Ukraińskiej Akademii Nauk) w Koszarach na Ukrainie, gdzie obiektem badań były osady wiejskie i nekropole opodal greckiej kolonii Olbii. Od 2011 roku jest kierownikiem Paphos Agora Project. Projekt ten, realizowany przez Zakład Archeologii Klasycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego, bada główny plac publiczny – agorę, miasta Nea Pafos. Jest to przedsięwzięcie o międzynarodowym i interdyscyplinarnym charakterze, jedno z największych tego typu prowadzonych przez polskich archeologów w Basenie Morza Śródziemnego.

Współpracuje z zagranicznymi instytucjami naukowymi działającymi w Grecji, m.in. École Français w Atenach. Jest także członkiem Komisji Filologii Klasycznej Polskiej Akademii Umiejętności oraz Komitetu Nauk o Kulturze Antycznej Polskiej Akademii Nauk. Pod auspicjami PAU kieruje pracami polskiej redakcji międzynarodowej serii Corpus Vasorum Antiquorum, czyli katalogu zabytków ceramiki antycznej znajdujących się w polskich zbiorach.

W 2022 odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[1].

Wybrane publikacje

  • Nea Pafos. Studia nad ceramiką hellenistyczną z polskich wykopalisk (1965-1991), Kraków 1995.
  • Sztuka starożytnej Grecji, Warszawa-Kraków 2001.
  • Corpus Vasorum Antiquorum, Poland 11, Cracow 1 (Jagiellonian University Institute of Archaeology 1 and Museum collections), Union Académique Internationale and PAU, Kraków 2012.

Przypisy

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

02017 Ewdoksia Papuci-Wladyka, Agora von Paphos.jpg
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ewdoksia Papuci-Wladyka, Agora von Paphos
02017 Ewdoksia Papuci-Wladyka (cropped).jpg
Autor: Silar, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ewdoksia Papuci-Wladyka, Agora von Paphos