Ewelina Kamczyk

Ewelina Kamczyk

Data i miejsce urodzenia	22 lutego 1996 Wodzisław Śląski, Polska
Wzrost	165 cm
Pozycja	pomocnik, boczny obrońca
Informacje klubowe
Klub	FC Fleury 91
Kariera juniorska
Lata Klub LKS Krzyżanowice
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2011–2013 Czarni Gorzyce 2[1] (2) 2013–2014 RTP Unia Racibórz 17 (0) 2014–2015 Medyk Konin 26 (22) 2015–2021 Górnik Łęczna 138 (162) 2021– FC Fleury 91 5 (0) W sumie: 188 (186)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole –2013 Polska U-17 (1) 2013–2014 Polska U-19 (2) 2014– Polska 68 (14)
↑ Aktualne na: 27 czerwca 2021. ↑ Aktualne na: 25 października 2021.

Ewelina Kamczyk (ur. 22 lutego 1996) – polska piłkarka, występująca na pozycji bocznego pomocnika we francuskim klubie FC Fleury 91 oraz bocznego pomocnika, bądź bocznego obrońcy w reprezentacji Polski.

Kariera klubowa

Trenowanie piłki nożnej rozpoczynała w klubie LKS Krzyżanowice, następnie grała w zespole Czarni Gorzyce, z którym w 2012 roku^[2] wywalczyła awans do I ligi.

Na początku 2013 roku przeszła do RTP Unii Racibórz^[3], z którą w sezonie 2012/2013 zdobyła tytuł mistrzyni Polski^[4].

W styczniu 2014 roku na skutek upadku RTP Unii Racibórz spowodowanego problemami finansowymi wraz z Gabrielą Grzywińską przeszła do Medyka Konin^[5], z którym w 2014 i 2015 zdobyła mistrzostwo i Puchar Polski.

Wraz z zakończeniem sezonu 2014/2015 Ewelina przeniosła się do Górnika Łęczna^[6] w barwach którego w sezonach 2015/16 i 2016/17 zdobyła dwa Wicemistrzostwa oraz dwa razy dotarła do finału Pucharu Polski. Ponadto w sezonie 2016/17 została Królową Strzelczyń Ekstraligi z dorobkiem 29 goli w 25 meczach, stając się tym samym najmłodszą królową strzelczyń w dziejach kobiecej Ekstraligi.

2 września 2017 roku w wygranym 0:1 meczu przeciwko Czarnym Sosnowiec rozegrała 100 spotkanie w historii swoich występów w Ekstralidze kobiet. Ten wyczyn udał się jej jako pierwszej zawodniczce ze złotej drużyny Mistrzostw Europy U17 z 2013 roku^[7].

W sezonie 2017/18 wraz z Górnikiem zdobyła pierwsze w historii tego klubu Mistrzostwo oraz Puchar Polski, w finale którego górniczki pokonały drużynę Czarnych Sosnowiec 3:1^[8][9]. Przełomowym momentem na drodze do Mistrzostwa Polski było wyjazdowe spotkanie z Medykiem Konin, które dla samej Eweliny okazało się być jednym z najlepszych spotkań w jej dotychczasowej karierze. Górnik w wyjazdowym meczu 1 kolejki zremisował z UKS SMS Łódź 1:1, natomiast w 10 kolejce grając przeciwko AZS PWSZ Wałbrzych przegrał u siebie 0:1. Mając na uwadze fakt, że aktualny Mistrz i główny rywal Medyk Konin na tamten moment wygrał wszystkie swoje spotkania, a także to iż w ostatnich latach 1-2 słabsze występy potrafiły zadecydować o Mistrzostwie Polski, to tytuł dla Górnika stanął pod wielkim znakiem zapytania. W 11 kolejce łęcznianki pojechały do Konina wiedząc, że porażka może im odebrać szanse na Mistrzostwo w tym sezonie. Górniczki przez całe spotkanie prezentowały się lepiej od koninianek, niemniej sam mecz okazał się być bardzo przewrotny. Co prawda Ewelina Kamczyk w 20 minucie strzeliła bramkę na 0:1, ale w 39 minucie po rzucie karny podyktowanym za faul na Lilianie Kostova, Patrycji Balcerzak udało się wyrównać na 1:1. II połowa szybko przybrała dla Górnika Łęczna jeszcze gorszy obraz. W 60 minucie po faulu w polu karnym na Nikol Kaletce została podyktowana kolejna jedenastka, którą ponownie wykorzystała Balcerzak, a 4 minuty później do bramki łęcznianek trafiła Anna Gawrońska. Górnik jeszcze na 11 minut przed końcowym gwizdkiem przegrywał 3:1 i tylko dzięki ogromnej determinacji całego zespołu, i znakomitej postawie Eweliny Kamczyk zdołał odwrócić losy spotkania na swoją korzyść. Kamczyk w tak krótkim czasie udało się trafić do siatki jeszcze trzy razy w 79 i 90 minucie (po rzucie karnym podyktowanym za faul na Dominice Grabowskiej) oraz w doliczonym czasie. Tym samym końcowy rezultat 3:4 przedłużył nadzieje Górnika na tytuł, który łęcznianki ostatecznie wywalczyły na trzy kolejki przed końcem rozgrywek, kiedy to w 24 kolejce pokonały u siebie ASZ PWSZ Wałbrzych 2:1^[10][11].

Ponadto sezon 2017/18, podobnie jak poprzedni, był dla niej bardzo udany pod kątem strzeleckim, ponownie została królową strzelczyń Ekstraligi z dorobkiem 35 goli w 26 meczach^[12], natomiast w Pucharze Polski w 4 meczach udało jej się trafić do siatki aż 6 razy ^[13].

Po zakończeniu sezonu 2020/21 jako wolna zawodniczka związała się nowym kontraktem z francuskim klubem FC Fleury 91^[14].

Kariera reprezentacyjna

Na rozegranych w czerwcu 2013 roku Mistrzostwach Europy do lat 17 Ewelina zdobyła wraz z reprezentacją Polski U-17 złote medale. W meczu finałowym zdobyła jedyną bramkę, dającą Polsce zwycięstwo ze Szwecją 1:0^[15].

W Reprezentacji A zadebiutowała 9 marca 2014 roku w meczu przeciwko Chorwacji w ramach turnieju Istria Women's Cup, wygranym przez Polskę 3:1.^[16] Swoją pierwszą bramkę dla Kadry A strzeliła w spotkaniu przeciwko Estonii 16 lipca 2014 roku, w wygranym przez Polki meczu 5:1.^[17] W lutym 2017 r. otrzymała powołanie na turniej Gold City Women's Cup, który odbył się między 1 a 7 marca w Turcji. Reprezentacja Polski wygrała turniej pokonując Kosowo 5:0, remisując z Rumunią 2:2 i pokonując Turcję 2:1. Ewelina wystąpiła we wszystkich trzech spotkaniach^{[18][19][20][21]}.

Między 27 lutego a 6 marca 2019 roku wraz z reprezentacją wzięła udział w prestiżowym portugalskim turnieju towarzyskim Algarve Cup. Polki przystąpiły do zawodów jako najniżej notowana drużyna w rankingu FIFA, jednak dzięki dobrej postawie udało im się ostatecznie wywalczyć srebro^[22].

Sukcesy klubowe

Mistrzostwo Polski (2012/13, 2013/14, 2014/15, 2017/18, 2018/19, 2019/20)

Wicemistrzostwo Polski (2015/16, 2016/17)

Brązowy medal Mistrzostw Polski (2020/21)

Puchar Polski (2013/14, 2014/15, 2017/18, 2019/20)

Finał Pucharu Polski (2012/13, 2015/16, 2016/17)

Półfinał Pucharu Polski (2018/19)

Sukcesy reprezentacyjne

Mistrzyni Europy do lat 17 (2013)

Sukcesy indywidualne

Królowa strzelczyń Ekstraligi (2016/17, 2017/18, 2018/19, 2019/20, 2020/21)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalne konto na Facebook
• Oficjalne konto na Instagram