Explorer 18

Explorer 18

Inne nazwy	Interplanetary Monitoring Platform IMP-A, IMP 1, S-74, S00693
Indeks COSPAR	1963-046A
Zaangażowani	NASA
Rakieta nośna	Thor Delta C
Miejsce startu	Cape Canaveral Air Force Station, USA
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	4395 km
Apogeum	192 003 km
Okres obiegu	5606 min
Nachylenie	35,2°
Mimośród	0,896942
Czas trwania
Początek misji	27 listopada 1963 02:30:01 UTC
Koniec misji	10 maja 1965
Powrót do atmosfery	grudzień 1965[1]
Wymiary
Masa całkowita	62 kg

Explorer 18 – amerykański satelita programu Explorer, pierwszy z serii Interplanetary Monitoring Platform, IMP. Wykonywał badania przestrzeni międzyplanetarnej, plazmy, promieni kosmicznych, pół magnetycznych i cząstek energetycznych w polach magnetycznych.

Naukowiec sprawdza satelitę Explorer 18

Początkowe parametry lotu statku: apogeum – 4395 km, o godzinie 10:20 czasu lokalnego, prędkość obrotowa 22 obr./min, kierunek osi obrotu na sferze niebieskiej: 115° rektascensji, -25° deklinacji.

Wystrzelenie satelity Explorer 18

Normalna sekwencja telemetrii trwała 81,9 s i składała się z 796 bitów danych. Co trzecią sekwencję nadawana była sekwencja danych analogowych z magnetometru, trwająca również 81,9 s.

Statek pracował normalnie do 30 maja 1964. Następnie z przerwami do 10 maja 1965, po czym zaprzestano jego użytkowania. Najbardziej użyteczne dane zostały odebrane do 30 maja 1964.

Zbudowany przez Centrum Lotów Kosmicznych imienia Roberta H. Goddarda. Zasilany akumulatorami chemicznymi i bateriami słonecznymi.

Ładunek

• Próbnik elektrostatyczny
• Magnetometr transduktorowy (typu fluxgate)
• Eksperyment badania energii i zasięgu promieni kosmicznych
• Detektor promieni kosmicznych
• Komora jonizacyjna i liczniki GM
• Detektor protonów wiatru słonecznego
• Klatka Faradaya

Przypisy

Bibliografia

• Jonathan's Space Home Page (ang.)
• NSSDC Master Catalog (ang.)
• Space 40 (cz.)
• Encyclopedia Astronautica (ang.)