Ezechiasz (król Judy)

Ezechiasz

‏יְחִזְקִיָּ֫הוּ‎

Portret Ezechiasza
król Judy
Okres	od 716 p.n.e. do 687 p.n.e.
Poprzednik	Achaz
Następca	Manasses
Dane biograficzne
Dynastia	Dawidyci
Data i miejsce urodzenia	741 p.n.e. Jerozolima
Data i miejsce śmierci	687 p.n.e. Jerozolima
Ojciec	Achaz
Matka	Abijja
Żona	Chefsiba
Dzieci	Manasses

Ezechiasz (hebr. ‏יְחִזְקִיָּ֫הוּ‎, Jechizekiahu; stgr. Ἐζεκίας) − król Judy w latach 716–687 p.n.e.^[1], syn Achaza i Abbijji. Jego panowanie opisują biblijne 2 Księga Królewska (rozdz. 18−20) i 2 Księga Kronik (29−32).

Panowanie

Prowadził roztropną politykę, polegającą na unikaniu niepewnych sojuszy przeciwko Asyrii. Wewnątrz kraju wprowadził reformy mające na celu zlikwidowanie wpływów asyryjskich. W czasie oblężenia Jerozolimy przez Sennacheryba (701 p.n.e.) nie zgodził się na poddanie miasta, lecz modlił się do Boga Jahwe^[2]. Wszystkie te działania nie zapobiegły jednak późniejszemu uzależnieniu Judy od Asyrii – późniejsi królowie byli wasalami Asyryjczyków.

Po jego śmierci rządy objął jego syn Manasses.

Zobacz też

• graniastosłup Sennacheryba

Przypisy

Bibliografia

• Praca zbiorowa, Historia powszechna Tom 2 Od prehistorii do cywilizacji na kontynentach pozaeuropejskich, Mediaset Group SA, 2007, ss. 483-484, ISBN 978-84-9819-809-6.