Ezechiel Zivier

Ezechiel Zivier, portret autorstwa Maxa Treitela (1910)

Ezechiel Zivier (ur. 22 września 1868 w Wieluniu, zm. 22 sierpnia 1925 we Wrocławiu) – archiwista, historyk niemieckiego rodu Hochbergów, działacz polityczny Górnego Śląska.

Studiował na Uniwersytecie we Wrocławiu prawo, historię i języki słowiańskie. Posiadał tytuł doktora filozofii. Był znawcą kultur wschodnioeuropejskich, w tym polskiej. Od 15 sierpnia 1892. był zatrudniony jako archiwista rodu Hochberg. Ściągnął odpisy dokumentów dotyczących ziemi pszczyńskiej z archiwów zagranicznych, a od 1919 roku był naczelnym dyrektorem archiwów księcia pszczyńskiego w Pszczynie i w Wałbrzychu.

Założył regionalne czasopismo Oberschlesien (1902) i w latach 1902–1918 był jego redaktorem. Był inicjatorem działającego w latach 1905–1939 Gesamtarchiv der deutschen Juden. Od 1914 roku przewodniczył gminie żydowskiej w Pszczynie, a po przyłączeniu Górnego Śląska do Polski uczestniczył w rozmowach na temat nowego prawa górniczego w Polsce, był też członkiem delegacji polskiej w czasie pertraktacji z Niemcami w Dreźnie w 1923 roku w sprawach finansowo-gospodarczych. Po 1922 roku wydawał Zeitschrift für polnische Recht.

Jego żoną była Joanna Goldschmidt z Wrocławia.

Opublikował:

• Geschichte des Fürstenturns Pless (1906)
• Fürstenstein (1909)
• Historia Polski (XVI wiek) (1915)

12 lipca 2005 roku na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach Barbara Paulina Kalinowska-Wójcik obroniła pracę doktorską Ezechiel Zivier (1868-1925). Archiwista i historyk.

Bibliografia

• J. Polak, Zivier Ezechiel, w: Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, red. A. Lysko, Pszczyna brw, s.331 - 332.

Linki zewnętrzne

• Publikacje Ezechiela Ziviera w bibliotece Polona