Félix del Blanco Prieto
| Arcybiskup tytularny Vannidy | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 czerwca 1937 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 10 kwietnia 2021 |
| Jałmużnik papieski | |
| Okres sprawowania | 2007–2012 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat | 27 maja 1961 |
| Nominacja biskupia | 31 maja 1991 |
| Sakra biskupia | 6 lipca 1991 |
| Data konsekracji | 6 lipca 1991 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Ángel Suquía Goicoechea | ||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Félix del Blanco Prieto (ur. 15 czerwca 1937 w Morgovejo, zm. 10 kwietnia 2021 w Rzymie[1]) – hiszpański biskup rzymskokatolicki, arcybiskup, jałmużnik papieski w latach 2007–2012.
Życiorys
27 maja 1961 otrzymał święcenia kapłańskie.
31 maja 1991 został mianowany przez Jana Pawła II nuncjuszem apostolskim w Angoli i w Republice Zielonego Przylądka ze stolicą tytularną Vannida. Sakry biskupiej 6 lipca 1991 udzielił mu ówczesny sekretarz Stanu Agostino Casaroli. 4 maja 1996 został przeniesiony do nuncjatury w Kamerunie, będąc akredytowanym w Gwinei Równikowej. W latach 2003–2007 pełnił funkcję nuncjusza apostolskiego na Malcie i w Libii.
28 lipca 2007 wrócił do Watykanu, gdzie objął urząd jałmużnika papieskiego, kierując Urzędem Dobroczynności Apostolskiej. 3 listopada 2012 papież przyjął jego rezygnację z urzędu złożoną ze względu na wiek. 22 grudnia 2012 mianowany przez Benedykta XVI członkiem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.
Przypisy
- ↑ Fallece Monseñor Félix del Blanco Prieto. vaticannews.va. [dostęp 2021-04-12]. (hiszp.).
Linki zewnętrzne
|
Media użyte na tej stronie
Emblem of the Papacy: Triple Tiara and Keys