|
![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/77/Arabic_letter_Feh.svg/240px-Arabic_letter_Feh.svg.png) |
Informacje podstawowe |
Postać izolowana | ف |
Postać początkowa | فـ |
Postać środkowa | ـفـ |
Postać końcowa | ـف |
Podstawowy alfabet | arabski |
Pochodzenie |
Oparty na grafemie | ![Phoenician pe.svg](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/8b/Phoenician_pe.svg/15px-Phoenician_pe.svg.png) |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Fāʾ (ف) – dwudziesta litera alfabetu arabskiego. Używana jest do oznaczenia dźwięku [f], tj. spółgłoski szczelinowej wargowo-zębowej bezdźwięcznej[1]. Pochodzi od fenickiej litery pe.
W języku polskim litera fāʾ jest transkrybowana za pomocą litery F[2].
W arabskim systemie liczbowym literze fāʾ odpowiada liczba 80.
Postacie litery
Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
---|
Wygląd:
| ف | ـف | ـفـ | فـ |
---|
Kodowanie
Zobacz też
Przypisy