F-dur

Znaki chromatyczne w gamie F-dur

Diagram akordu F-dur dla gitary

F-dur – tonacja muzyczna, oparta na skali durowej, której toniką jest dźwięk f. Zawiera dźwięki: f, g, a, b, c, d, e. Tonacja F-dur zawiera jeden bemol. Gama F dur ma przy kluczu wiolinowym bemol b

Pokrewną jej molową tonacją równoległą jest d-moll^[1], jednoimienną molową – f-moll.

F-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (f), trzeciego (a) i piątego (c) stopnia gamy F-dur.

Znane dzieła w tonacji F-dur:

• Ludwig van Beethoven - VI Symfonia Pastoralna, VIII Symfonia
• Johannes Brahms - III Symfonia
• Franz Schubert - Oktet

Zobacz też

• Pokrewieństwo tonacji
• Skala durowa
• Znaki przykluczowe

Przypisy

Linki zewnętrzne

• F major scale (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].
• F major chord (ang.). W: WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07].

Koło kwintowe

(c) I, Bostaf, CC-BY-SA-3.0 Deses=C C His=C gisis=a a heses=a Asas G e fes Eses D h ces Heses A fis ges Fes E cis des Ces H gis as Ges Fis dis es Des Cis ais b As Gis eis f Es Dis his c B Ais fisis g F Eis cisis d

W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym – molowych. Teoretycznie istniejące, ale niestosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.