Fałszywa supernowa
Fałszywa supernowa (ang. supernova impostor) – kosmiczna eksplozja pozornie wyglądająca jak supernowa, ale w odróżnieniu od prawdziwiej supernowej, niekończąca się rozerwaniem gwiazdy, w której została zainicjowana. Fałszywe supernowe są w rzeczywistości bardzo gwałtownymi nowymi lub wybuchami gwiazd zmiennych, pozornie jedynie przypominającymi supernowe.
Mechanizm powstawania fałszywych supernowych nie jest do końca poznany. Prawdopodobne jest jednak, że związany jest z przekroczeniem przez gwiazdę granicy jasności Eddingtona, co powoduje gwałtowne odrzucenie przez gwiazdę części masy.
Przykładowe fałszywe supernowe to wybuch gwiazd eta Carinae w 1843 czy P Cygni w 1800. Innymi przykładami są wybuchy oryginalnie klasyfikowane jako supernowe, które jednak nie rozerwały gwiazd, w których powstały i które w późniejszym czasie zostały ponownie wykryte (SN 1954J, SN 1961V, SN 1997bs, SN 2008S i SN 2010dn[1][2]).
Interesującym przykładem fałszywej supernowej była gwiazda zmienna typu S Doradus położona w galaktyce UGC 4904, której wybuch został odkryty jako „supernowa” 20 października 2004. Gwiazda ta eksplodowała ponownie dwa lata później, 11 października 2006 już jako prawdziwa supernowa SN 2006jc[3].
Przypisy
- ↑ Nathan Smith i inni: Luminous Blue Variable eruptions and related transients: Diversity of progenitors and outburst properties (ang.). arXiv. [dostęp 2012-03-23].
- ↑ C.S. Kochanek i inni: The Supernova Impostor Impostor SN 1961V: Spitzer Shows That Zwicky Was Right (Again) (ang.). arXiv. [dostęp 2012-03-23].
- ↑ Supernova Imposter Goes Supernova (ang.). NASA. [dostęp 2012-03-23].
Linki zewnętrzne
- 'Supernova impostor' begins to dim unexpectedly (ang.). New Scientist. [dostęp 2012-03-23].
Media użyte na tej stronie
(c) I, Kevin Heider, CC BY-SA 3.0
3 minute exposure of NGC 3184 showing optical transient (SN 2010dn) as seen with a 24" telescope. NGC 3184 is about magnitude 10.4.