Fabiana Murer

Fabiana Murer
	; Fabiana Murer podczas mistrzostw świata w Taegu (2011)
Pełne imię i nazwisko	Fabiana de Almeida Murer
Data i miejsce urodzenia	16 marca 1981 ; Campinas
Wzrost	172 cm
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Brazylia
	Mistrzostwa świata
	Halowe mistrzostwa świata

Fabiana de Almeida Murer (ur. 16 marca 1981 w Campinas) – brazylijska lekkoatletka specjalizująca się w skoku o tyczce.

Uczestniczka igrzysk olimpijskich – w 2008 zajęła piąte miejsce. Medalistka mistrzostw świata (złoto w 2011) oraz dwukrotna medalistka halowych mistrzostw świata. Stawała na podium mistrzostw Ameryki Południowej i igrzysk panamerykańskich. Wielokrotna medalistka mistrzostw Brazylii oraz rekordzistka kraju. Jej mężem oraz trenerem jest Élson Miranda de Souz – były mistrz Brazylii w skoku o tyczce^[1]. W 2004 ukończyła studia na kierunku fizjoterapii^[1].

Kariera

Karierę sportową – podobnie jak rekordzistka świata w skoku o tyczce Jelena Isinbajewa – zaczynała od gimnastyki^[1]. Do uprawiania skoku o tyczce namówił ją Élson Miranda de Souz – na treningi zawodniczka dojeżdżała z rodzinnego Campinas do São Paulo^[1]. Pierwsze sukcesy odniosła w 1998 roku kiedy zdobyła mistrzostwo Ameryki Południowej juniorów^[2] oraz zakwalifikowała się do reprezentacji na mistrzostwa świata juniorów we Francji, podczas których odpadła w eliminacjach^[3]. W kolejnym sezonie – jeszcze jako juniorka – zdobyła brązowy medal mistrzostw Ameryki Południowej – w Bogocie przegrała wówczas z Argentynką Alejandrą Garcíą oraz Urugwajką Déborah Gyurcsek^[4]. Jeszcze w 1999 startowała w trzech imprezach międzynarodowych – była dziewiąta na igrzyskach panamerykańskich^[1], druga na panamerykańskich mistrzostwach juniorów^[5] oraz została mistrzynią kontynentu południowoamerykańskiego w gronie juniorek^[6]. W 2000 odniosła kolejne sukcesy w gronie juniorek wygrywając czempionat Ameryki Południowej w tej kategorii wiekowej^[7] oraz zajmując dziesiątą lokatę w mistrzostwach świata juniorów w Santiago^[8]. Po zajęciu w 2001 szóstej pozycji na mistrzostwach Ameryki Południowej nastąpił kryzys formy^[1]. Brazylijka przyznała, że jej słabsza dyspozycja w kolejnych sezonach wynikała z rozpoczęcia w 2000 studiów oraz radą Witalija Pietrowa – trenera Jeleny Isinbajewy – dotyczącą zmiany techniki^[1]. Po czterech słabszych sezonach w 2005 sięgnęła w Cali po wicemistrzostwo Ameryki Południowej, a jeszcze przed mistrzostwami 28 maja i 8 czerwca wynikiem 4,30 ustanawiała rekord Brazylii^[9]. 23 lipca w Porto Alegre wynikiem 4,40 ponownie poprawiła rekord kraju, który wyrównała na mistrzostwach świata w Helsinkach (odpadła w eliminacjach)^[9]. Sezon halowy 2006 rozpoczęła od ustanowienia 27 stycznia w Wuppertal halowego rekord Ameryki Południowej pokonując poprzeczkę zawieszoną na wysokości 4,41^[9]. Na halowych mistrzostwach świata w Moskwie odpadła w eliminacjach^[10]. W sezonie letnim najpierw 21 maja (4,55), a później 26 maja (4,56) poprawiała własny rekord Ameryki Południowej drugim z tych wyników zapewniając sobie zwycięstwo w mistrzostwach ibero-amerykańskich^[9]. 20 i 25 sierpnia ponownie uzyskała wynik lepszy od poprzedniego rekordu swojego kontynentu uzyskując w Monako i Brukseli wynik 4,66. We wrześniu zajęła drugie miejsce w pucharze świata oraz zdobyła pierwszy w karierze złoty medal mistrzostw Ameryki Południowej^[9]. Zimą 2007 trzykrotnie poprawiała halowy rekord Ameryki Południowej uzyskując 2 lutego w Nowym Jorku 4,53, 14 lutego w Birmingham 4,55 i 23 lutego w Paryżu 4,66^[9]. Latem 2007 najpierw zwyciężyła w igrzyskach panamerykańskich^[11] oraz była szósta na mistrzostwach świata w Osace^[12]. Razem z Moniką Pyrek zdobyła brązowy medal halowych mistrzostw świata w Walencji zimą w 2008^[13], a wynikiem 4,70 poprawiła halowy rekord Ameryki Południowej^[9]. 29 czerwca 2008 na mistrzostwach Brazylii wynikiem 4,80 poprawiła ponownie rekord kraju i kontynentu, a na igrzyskach olimpijskich w Pekinie zajęła 10. miejsce. W 2009 w Limie ponownie zdobyła złoto mistrzostw Ameryki Południowej, na mistrzostwach świata w Berlinie była piąta. W marcu 2010 zdobyła w Dosze złoty medal halowych mistrzostw świata^[14]. 4 czerwca tego roku w San Fernando wygrała mistrzostwa ibero-amerykańskie ustanawiając wynikiem 4,85 rekord życiowy oraz rekord Brazylii i Ameryki Południowej^[15]. Na koniec sezonu 2010 była trzecia w pucharze interkontynentalnym^[16]. Zwyciężczyni łącznej punktacji Diamentowej Ligi 2010 w skoku o tyczce^[17]. 30 sierpnia 2011 wyrównując swój rekord życiowy (bez powodzenia atakowała 4,90 i 4,92) została w Taegu mistrzynią świata^[18]^[19]. Na koniec sezonu zdobyła srebrny medal igrzysk panamerykańskich, przegrywając z Kubanką Yarisley Silvą^[20]. Zimą 2012 nie broniła w Stambule złotego medalu halowych mistrzostw świata^[21]. Podczas igrzysk olimpijskich w Londynie, latem 2012, niespodziewanie nie awansowała do finału^[22]. W 2016 roku, po igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro, zakończyła karierę sportową^[23].

Rekordy życiowe: stadion – 4,87 (3 lipca 2016, São Bernardo do Campo). Rezultat Murer uzyskany na stadionie jest aktualnym rekordem Ameryki Południowej. Brazylijka jest także rekordzistką Ameryki Południowej w hali (4,83 w 2015).

Osiągnięcia

Brazylijka podczas halowych mistrzostw świata w Dosze (2010)

Fabiana Murer na igrzyskach panamerykańskich w 2007

Rok	Impreza	Miejsce	Lokata	Wynik
1998	Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów	Córdoba	1. miejsce	3,52
1998	Mistrzostwa świata juniorów	Annecy	el. – 12. miejsce	3,65
1999	Mistrzostwa Ameryki Południowej	Bogotá	3. miejsce	3,70
1999	Mistrzostwa panamerykańskie juniorów	Tampa	2. miejsce	3,70
1999	Igrzyska panamerykańskie	Winnipeg	9. miejsce	3,50
1999	Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów	Concepción	1. miejsce	3,70
2000	Mistrzostwa ibero-amerykańskie	Rio de Janeiro	5. miejsce	3,70
2000	Mistrzostwa Ameryki Południowej juniorów	São Leopoldo	1. miejsce	3,75
2000	Mistrzostwa świata juniorów	Santiago	10. miejsce	3,70
2001	Mistrzostwa Ameryki Południowej	Manaus	6. miejsce	3,70
2005	Mistrzostwa Ameryki Południowej	Cali	2. miejsce	4,00
2005	Mistrzostwa świata	Helsinki	el. – 7. miejsce	4,40
2006	Halowe mistrzostwa świata	Moskwa	el. – 15. miejsce	4,35
2006	Mistrzostwa ibero-amerykańskie	Ponce	1. miejsce	4,56
2006	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Stuttgart	5. miejsce	4,50
2006	Puchar świata	Ateny	2. miejsce	4,55
2006	Mistrzostwa Ameryki Południowej	Tunja	1. miejsce	4,47
2007	Igrzyska panamerykańskie	Rio de Janeiro	1. miejsce	4,60
2007	Mistrzostwa świata	Osaka	6. miejsce	4,65
2008	Halowe mistrzostwa świata	Walencja	3. miejsce	4,70
2008	Igrzyska olimpijskie	Pekin	10. miejsce	4,45
2008	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Stuttgart	6. miejsce	4,50
2009	Mistrzostwa Ameryki Południowej	Lima	1. miejsce	4,60
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	5. miejsce	4,55
2009	Światowy finał lekkoatletyczny IAAF	Saloniki	2. miejsce	4,60
2010	Halowe mistrzostwa świata	Doha	1. miejsce	4,80
2010	Mistrzostwa ibero-amerykańskie	San Fernando	1. miejsce	4,85
2010	Puchar interkontynentalny	Split	3. miejsce	4,50
2011	Mistrzostwa Ameryki Południowej	Buenos Aires	1. miejsce	4,70
2011	Mistrzostwa świata	Daegu	1. miejsce	4,85
2011	Igrzyska panamerykańskie	Guadalajara	2. miejsce	4,70
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn	el. – 14. miejsce	4,50
2013	Mistrzostwa świata	Moskwa	5. miejsce	4,65
2014	Igrzyska Ameryki Południowej	Santiago	1. miejsce	4,40
2015	Igrzyska panamerykańskie	Toronto	2. miejsce	4,80
2015	Mistrzostwa świata	Pekin	2. miejsce	4,85
2016	Halowe mistrzostwa świata	Portland	6. miejsce	4,60
2016	Mistrzostwa ibero-amerykańskie	Rio de Janeiro	1. miejsce	4,60
2016	Igrzyska olimpijskie	Rio de Janeiro	el. –	NM