Fabiano Caruana

Fabiano Caruana
Ilustracja
Fabiano Caruana, Turniej Kandydatów 2018
Państwo

 Włochy
 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1992
Miami

Tytuł szachowy

arcymistrz (2007)

Ranking FIDE

2776 (01.08.2022)[1]

Miejsce w kraju

1[2]

FIDE Top 100

5

Gnome-go-next.svg Amerykańscy arcymistrzowie szachowi
Gnome-go-next.svg Włoscy arcymistrzowie szachowi

Fabiano Caruana (ur. 30 lipca 1992 w Miami) – włoski szachista, od 2006 roku reprezentujący Stany Zjednoczone, arcymistrz od 2007 roku.

Kariera szachowa

Jest jednym z najzdolniejszych szachistów w historii szachów. W roku 2002, w wieku 10 lat i 61 dni, został najmłodszym zawodnikiem, który w turniejach organizowanych przez amerykańską federacją szachową pokonał zawodnika z tytułem arcymistrza (wydarzenie to miało miejsce 28 września w Nowym Jorku, a pokonanym był wówczas Aleksander Wojtkiewicz)[3]. W tym samym roku zdobył w Villa Giardino tytuł mistrza państw panamerykańskich w kategorii juniorów do lat 10[4], a rok później w Bogocie powtórzył to osiągnięcie w grupie do lat 12[5]. W 2005 odniósł pierwszy znaczący sukces na arenie międzynarodowej, triumfując w cyklicznym turnieju First Saturday w Budapeszcie. W 2006 podzielił I miejsca w Madrycie (wspólnie z Herminio Herráizem Hidalgo) oraz w rozegranych w Cremonie mistrzostwach Włoch, ostatecznie zdobywając srebrny medal po porażce w barażu z Michele Godeną. W marcu, kwietniu i lipcu 2007 wygrał trzy turnieje First Saturday w Budapeszcie, w każdym wypełniając normę na tytuł arcymistrza i w roku tym został najmłodszym w historii amerykańskich i włoskich szachów (Caruana posiada podwójne obywatelstwo) zawodnikiem, który otrzymał ten tytuł. Pod koniec roku zdobył w Martina Franca pierwszy w swojej karierze tytuł mistrza Włoch z wynikiem rankingowym 2740, wyprzedzając następnego zawodnika w tabeli o 3 punkty. W 2008 roku zwyciężył w turnieju Corus–C w Wijk aan Zee oraz ponownie zdobył tytuł mistrza Włoch. W styczniu 2009 roku ponownie zwyciężył w Wijk aan Zee, tym razem w turnieju Corus–B. W 2010 roku zwyciężył w 42. edycji cyklicznego turnieju w Biel. W 2011 roku po raz trzeci w karierze zdobył tytuł mistrza Włoch, z wynikiem 10 pkt w 11 partiach[6]. W 2012 roku podzielił II m. (za Lewonem Aronjanem, wspólnie z Magnusem Carlsenem i Tejmurem Radżabowem) w turnieju Corus–A w Wijk aan Zee, zwyciężył w turniejach Reykjavík Open w Reykjavíku, Sigeman & Co w Malmö, Dortmunder Schachtage w Dortmundzie (wspólnie z Siergiejem Kariakinem), podzielił II m. (za Magnusem Carlsenem, wspólnie z Tejmurem Radżabowem) w memoriale Michaiła Tala w Moskwie oraz zwyciężył (wspólnie z Magnusem Carlsenem) w São Paulo/Bilbao[7]. W 2013 roku zwyciężył w Zurychu (przed Viswanathanem Anandem, Władimirem Kramnikiem i Borisem Gelfandem)[8] oraz w Bukareszcie (turniej 7th Kings Tournament Romgaz)[9]. W 2014 roku zajął II m. (za Magnusem Carlsenem) w memoriale Wugara Gaszimowa w Şəmkirze[10], zdobył tytuł wicemistrza świata w szachach szybkich w Dubaju[11] oraz zwyciężył w turnieju Dortmunder Schachtage w Dortmundzie[12]. W tym samym roku odniósł największy sukces w dotychczasowej karierze, samodzielnie zwyciężając w turnieju Sinquefield Cup w Saint Louis. W turnieju tym, najsilniejszym w historii pod względem średniego rankingu uczestników, wygrał 7 pierwszych partii i ostatecznie zwyciężył z wynikiem 8½ w 10 partiach, wyprzedzając drugiego w tabeli, mistrza świata Magnusa Carlsena, o 3 punkty[13]. W 2018 roku zdobył prawo do rozegrania meczu o mistrzostwo świata z Magnusem Carlsenem i w listopadzie przegrał ten mecz (po dogrywce) 6:9. W listopadzie 2021 zajął II m. nad pierwszym Alireza Firuzdżą w turnieju FIDE Grand Swiss 2021 z wynikiem 7,5/11, co zapewniło mu miejsce w turnieju pretendentów rozgrywanym w 2022[14].

Wielokrotnie reprezentował Włochy w turniejach drużynowych, m.in.:

We wrześniu 2010 roku został pierwszym w historii włoskim szachistą, który osiągnął poziom 2700 punktów rankingowych, natomiast w sierpniu 2014 roku jako pierwszy przekroczył granicę 2800 punktów. Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 października 2014 roku z wynikiem 2844 punktów zajmował wówczas 2. miejsce (za Magnusem Carlsenem) na światowej liście FIDE, jednocześnie zajmując 1. miejsce wśród amerykańskich szachistów[18].

Przypisy

  1. ↑ Top 100 Players August 2022 - Archive. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-05].
  2. ↑ Period: August 2022. Rank United States of America. Międzynarodowa Federacja Szachowa, 1 sierpnia 2022. [dostęp 2022-08-05].
  3. ↑ Fabulous Fabiano
  4. ↑ 14° Campeonato Panamericano u10 (boys) 2002
  5. ↑ 15° Campeonato Panamericano u12 (boys) 2003
  6. ↑ 71 Campionato Italiano Assoluto 2011
  7. ↑ 5th Final Masters Sao Paulo Bilbao 2012
  8. ↑ Zurich Chess Challenge 2013
  9. ↑ Bucharest Final: Caruana secures victory
  10. ↑ Magnus Carlsen win the Vugar Gashimov Memorial 2014
  11. ↑ Magnus Carlsen is World Rapid Chess Champion!
  12. ↑ Dortmund: Fabiano Caruana is now 2801
  13. ↑ Sinquefield 10: Draws end magnificent event
  14. ↑ FIDE Chess.com Grand Swiss 2021, chess24.com [dostęp 2022-06-17] (ang.).
  15. ↑ OlimpBase
  16. ↑ OlimpBase
  17. ↑ OlimpBase
  18. ↑ Top lists records: Caruana, Fabiano

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Fabiano Caruana 4, Candidates Tournament 2018.jpg
Autor: Vladimir Barskij, Licencja: CC BY-SA 3.0
Фабиано Каруана, Турнир Претендентов 2018