Fabio Borini

Fabio Borini
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 marca 1991
Bentivoglio

Wzrost

178 cm[1]

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Fatih Karagümrük

Numer w klubie

16

Kariera juniorska
LataKlub
2001–2007Bologna FC
2007–2009Chelsea
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2009–2011Chelsea3(0)
2011→ Swansea City (wyp.)9(6)
2011–2012Parma0(0)
2011–2012→ AS Roma (wyp.)24(9)
2012AS Roma0(0)
2012–2015Liverpool25(2)
2013–2014→ Sunderland (wyp.)32(7)
2015–2018Sunderland50(7)
2017–2018→ A.C. Milan (wyp.)29(2)
2018–2020A.C. Milan22(2)
2020Hellas Verona14(3)
2020–Fatih Karagümrük27(9)
W sumie:235(47)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
2006 Włochy U-164(0)
2007–2008 Włochy U-176(1)
2009 Włochy U-192(1)
2009–2013 Włochy U-2117(4)
2012 Włochy1(0)
W sumie:30(6)
  1. ↑ Aktualne na: 26 grudnia 2021.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy U-21
srebroIzrael 2013
Mistrzostwa Europy
II miejscePolska/Ukraina 2012

Fabio Borini (ur. 29 marca 1991 w Bentivoglio) – włoski piłkarz występujący na pozycji napastnika w tureckim klubie Fatih Karagümrük.

Kariera klubowa

Bologna

Borini zaczął grać w piłkę mając dziewięć lat. On i jego ojciec byli kibicami Bolognii. W 2001 roku dołączył do zespołu juniorów włoskiej drużyny[2].

Chelsea

Latem 2007 roku Borini dołączył do Chelsea. W sezonie 2008/2009 był podstawowym napastnikiem rezerw. Strzelił dziesięć goli w jedenastu spotkaniach i został ich najskuteczniejszym zawodnikiem[3]. Do siatki rywali trafiał między innymi w meczu FA Youth Cup z Manchesterem United[3]. 1 września 2009 roku został włączony przez Carla Ancelottiego do kadry na rozgrywki Ligi Mistrzów i w spotkaniu z FC Porto, zasiadł po raz pierwszy na ławce rezerwowych londyńskiej ekipy[4]. Kilka dni później Borini zadebiutował w barwach Chelsea, zmieniając w 89 minucie derbowego pojedynku z Tottenhamem Nicolasa Anelkę[5]. Po raz pierwszy w podstawowym składzie wyszedł 23 września 2009 roku w spotkaniu Pucharu Ligi z Queens Park Rangers, które zostało rozegrane na stadionie Stamford Bridge[6].

19 października 2009 roku zdobył dwa gole dla rezerw w wygranym 4:1 derbowym spotkaniu z West Ham United[7]. Swój drugi występ w Premier League zanotował w listopadzie, kiedy to zmienił w 77 minucie Salomona Kalou w pojedynku z Wolverhampton Wanderers[8]. 8 grudnia 2009 roku Borini zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów w zremisowanym 2:2 meczu przeciwko APOELowi Nikozja[9]. W drugiej połowie zmienił wówczas innego debiutanta w Champions League – Gaëla Kakutę[9]. Następnie dostał szansę pokazania swoich umiejętności w ligowych meczach z Evertonem[10] oraz Portsmouth[11]. W styczniu 2010 roku zagrał w spotkaniu z Watford, a w lutym wystąpił przeciwko Cardiff City. W sezonie 2009/2010 wraz z Chelsea wywalczył tytuł mistrza Anglii[12] oraz zdobył Puchar Anglii[13]. Wraz z juniorami londyńskiego klubu sięgnął natomiast po FA Youth Cup[14].

Swansea City

17 marca 2011 roku Borini został wypożyczony do Swansea City do końca sezonu 2010/2011[15], gdzie pracował jego były trener w młodzieżówkach Chelsea – Brendan Rodgers. Borini rozpoczął swoje wypożyczenie strzelając dwie bramki z Nottingham Forest[16]. 9 kwietnia 2011 roku trafił pierwszego gola w spotkaniu z Norwich City, z rzutu wolnego. Swansea wygrała 3:0. Kolejną bramkę trafił na Turf Moor przeciwko Burnley, ale jego drużyna przegrała 1:2. Dwa kolejne gole zdobył w wygranym 4:1 meczu z Ipswich Town.

18 maja 2011 roku Borini potwierdził, że nie powróci do Chelsea po zakończeniu wypożyczenia[17]. Stwierdził, że podejmie decyzję o przyszłości po meczu finałowym play-offów o awans do Premier League[18]. W finale wywalczył rzut karny, który dał zwycięstwo 4:2 i przypieczętował awans do Premier League.

Parma

2 lipca 2011 roku podpisał pięcioletni kontrakt z Parmą[19][20]. Parma zapłaciła Chelsea rekompensatę w wysokości 360 tysięcy euro.

Roma

31 sierpnia 2011 roku Borini został wypożyczony do Romy za kwotę w wysokości 1,25 miliona euro. Roma miała opcję wykupu za 7 milionów euro. W Romie zadebiutował w przegranym 1:2 spotkaniu z Cagliari Calcio, gdy wszedł w 80 minucie za Pabla Osvalda. Tydzień później zagrał od pierwszych minut z Interem na San Siro. Pierwszego gola dla nowego zespołu trafił w meczu wyjazdowym z Genoą. W meczu Pucharu Włoch trafił bramkę przeciwko Fiorentinie, a rzymski zespół wygrał 3:0. Drugiego gola w lidze trafił w wygranym 5:1 meczu z Ceseną. 5 lutego 2012 roku trafił dwie bramki w spotkaniu z Interem, które Roma wygrała 4:0.

23 stycznia 2012 Roma zapłaciła 2,3 miliona euro za 50% karty zawodniczej Boriniego[21]. 23 czerwca 2012 Roma wykupiła drugą połowę za 5,3 miliona euro.

Liverpool

13 lipca 2012 roku podpisał pięcioletni[22] kontrakt z Liverpoolem[23]. Kwota transferu wynosiła 13,3 miliona euro[24].

9 sierpnia podczas swojego pierwszego meczu na Anfield w barwach The Reds, trafił swoją pierwszą bramkę w rewanżowym spotkaniu Ligi Europy z FK Homel[25]. W październiku 2012 roku w meczu z Manchesterem United doznał kontuzji stopy, która wyeliminowała go z gry do stycznia[26]. Na boisko powrócił 13 stycznia 2013 roku w meczu z Manchesterem United, gdy w drugiej połowie zmienił Raheema Sterlinga[27]. 17 lutego 2013 roku po kolizji z piłkarzem Swansea City Kyle'em Bartleyem zwichnął ramię. Początkowo sądzono, iż z tego powodu będzie musiał pauzować do końca sezonu[28]. Do gry powrócił jednak 27 kwietnia 2013 roku – wszedł na boisko w 72. minucie meczu z Newcastle United, a po chwili strzelił swoją pierwszą ligową bramkę dla Liverpoolu[29].

Sunderland

31 sierpnia 2015 roku został graczem Sunderland, z którym związał się czteroletnią umową[30].

Kariera reprezentacyjna

Fabio w reprezentacji narodowej debiutował we wrześniu 2006 roku w zespole do lat 16. Następnie występował w drużynach U-17, U-19 i U-21[31]. W tej ostatniej debiutował 13 listopada 2009 roku w meczu z Węgrami[32]. Cztery dni później zagrał w spotkaniu z rówieśnikami z Luksemburga[33].

Debiut w dorosłej reprezentacji zaliczył w lutym 2012 roku w pojedynku ze Stanami Zjednoczonymi[31]. Wraz z seniorską reprezentacją Włoch na Euro 2012 zajął drugie miejsce, choć nie wystąpił w żadnym meczu[34].

Rok później uczestniczył w Euro U-21, gdzie także dotarł z ekipą Azzurini do finału, jednak i tym razem lepsi okazali się reprezentanci Hiszpanii (Borini strzelił jedną z bramek)[35].

Statystyki

Stan na 17 maja 2017 r.
LigaPucharPuchar ligiR. kont.Łącznie
SezonKlubLigaMGMGMGMGMG
2009/10ChelseaPremier League4020101080
2010/110000000000
Swansea City (wyp.)Championship960000—12[a]6
2011/12AS Roma (wyp.)Serie A24921—002610
2012/13LiverpoolPremier League131100061202
2013/14Sunderland (wyp.)3273053—4010
2014/15Liverpool121202020181
2015/16Sunderland2650010—275
2016/172422000—262
Łącznie w karierze14430121939117635

Sukcesy

Chelsea

Reprezentacja

Uwagi

  1. ↑ W tym trzy mecze w fazie play-off.

Przypisy

  1. ↑ Fabio Borini (ang.). premierleague.com. [dostęp 2016-08-24].
  2. ↑ Chelsea's Carlo Ancelotti puts faith in Fabio Borini (ang.). Telegraph. [dostęp 2009-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 września 2009)].
  3. ↑ a b Fabio Borini (ang.). Chelsea FC. [dostęp 2009-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-05)].
  4. ↑ Chelsea 1 - 0 FC Porto (pol.). BBC. [dostęp 2009-12-26].
  5. ↑ Chelsea 3 - 0 Tottenham (pol.). BBC. [dostęp 2009-12-26].
  6. ↑ Chelsea 1 - 0 QPR (ang.). BBC. [dostęp 2009-12-26].
  7. ↑ Chelsea FC Reserves - West Ham United U21, 19 paź 2009 - Premier Reserve League South, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [online] [dostęp 2017-06-08].
  8. ↑ Chelsea 4 - 0 Wolverhampton (ang.). BBC. [dostęp 2009-12-26].
  9. ↑ a b Chelsea 2 - 2 Apoel Nicosia (ang.). BBC. [dostęp 2009-12-09].
  10. ↑ Chelsea 3 - 3 Everton (ang.). BBC. [dostęp 2009-12-26].
  11. ↑ Chelsea 2 - 1 Portsmouth (pol.). BBC. [dostęp 2009-12-26].
  12. ↑ Match Report: Chelsea 8 Wigan Athletic 0 (ang.). Chelsea FC. [dostęp 2010-05-14].
  13. ↑ FA Cup final Match report: Chelsea 1 Portsmouth 0 (ang.). chelseafc.com. [dostęp 2010-05-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)].
  14. ↑ Youth Cup: A dream come true (ang.). Chelsea FC, 5 maja 2010. [dostęp 2010-05-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (8 maja 2010)].
  15. ↑ Swansea sign Fabio Borini from Premier League Chelsea (ang.). W: 2011-03-17 [on-line]. BBC Sport. [dostęp 2012-07-13].
  16. ↑ David Dulin: Swansea 3 - 2 Nott'm Forest (ang.). BBC Sport, 2011-03-19. [dostęp 2012-07-13].
  17. ↑ Fabio Borini confirms he will leave Chelsea in the summer (ang.). BBC Sport, 2011-05-18. [dostęp 2012-07-13].
  18. ↑ Swansea's Fabio Borini puts future talk on hold (ang.). BBC Sport, 2011-05-27. [dostęp 2012-07-13].
  19. ↑ Swansea City resigned to losing Fabio Borini to Parma (ang.). BBC Sport, 2011-06-01. [dostęp 2012-07-13].
  20. ↑ UFFICIALE: Parma, presi Pellè, Borini e Sansone (wł.). sportsbook24.net, 2 lipca 2011. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-12)].
  21. ↑ INTERIM REPORT ON OPERATIONS AS AT 31 MARCH 2012 (ang.). [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-10)].
  22. ↑ Jason Darby: Fabio Borini completes Liverpool transfer (ang.). anfield-online.co.uk, 2012-07-13. [dostęp 2012-07-14].
  23. ↑ Borini completes LFC transfer (ang.). Liverpool FC, 2012-07-13. [dostęp 2012-07-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-03)].
  24. ↑ FABIO BORINI Cessione a titolo definitivo (wł.). AS Roma, 2012-07-13. [dostęp 2012-08-09].
  25. ↑ Ben Smith: Liverpool beat Gomel in Europa tie (ang.). BBC Sport, 2012-08-09. [dostęp 2012-08-09].
  26. ↑ Liverpool forward Fabio Borini expected to miss three months through injury (ang.). The Telegraph, 2012-10-17. [dostęp 2013-04-27].
  27. ↑ Man Utd 2-1 Liverpool (ang.). BBC Sport, 2013-01-13. [dostęp 2013-04-27].
  28. ↑ Liverpool FC forward Fabio Borini to miss rest of season with dislocated shoulder (ang.). Liverpool Echo, 2013-02-17. [dostęp 2013-04-27].
  29. ↑ Newcastle United 0 Liverpool 6: match report (ang.). The Telegraph, 2013-04-27. [dostęp 2013-04-27].
  30. ↑ Borini returns to Sunderland (ang.). Sunderland, 2015-08-31. [dostęp 2015-08-31].
  31. ↑ a b Fabio Borini. Convocazioni e presenze in campo (wł.). Federazione Italiana Giuoco Calcio. [dostęp 2013-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)].
  32. ↑ Reprezentacje: Urodzinowa wygrana Brumy, debiut Boriniego. chelsea.pl. [dostęp 2009-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-16)].
  33. ↑ Występy niebieskiej młodzieży (pol.). Chelsea PL. [dostęp 26 grudnia].zły zapis daty dostępu
  34. ↑ Italy. Squad (ang.). UEFA, 2012-07. [dostęp 2013-09-19].
  35. ↑ Tom Kell: Thiago treble helps Spain retain Under-21 crown (ang.). UEFA, 2013-06-18. [dostęp 2013-09-19].

Linki zewnętrzne

A.C. Milan – obecny skład
  • Aktualny na dzień 2 sierpnia 2022
Skład reprezentacji Włoch na Euro 2012

Flag of Italy.svg

Skład reprezentacji Włoch na Mistrzostwa Europy do lat 21 2013

Włochy

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
FabioBoriniMilan (cropped).jpg
Autor: Kiri1696, Licencja: CC BY-SA 4.0
fabio borini con la maglia del milan