Fabio Mignanelli
| ||
| Kardynał prezbiter | ||
 (c) I, Sailko, CC BY-SA 3.0 | ||
| Data i miejsce urodzenia | 1496 Siena | |
| Data i miejsce śmierci | 10 sierpnia 1557 Rzym | |
| Biskup Lucery | ||
| Okres sprawowania | 1540–1553 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Kreacja kardynalska | 20 listopada 1551 Juliusz III | |
| Kościół tytularny | San Silvestro in Capite | |
Fabio Mignanelli (ur. w 1496 w Sienie, zm. 10 sierpnia 1557 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1496 roku w Sienie, jako syn Pietra Paola Mignanelliego i Onoraty Saraceni[1]. Studiował na Uniwersytecie Sieneńskim, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po studiach wykładał na macierzystej uczelni, a następnie wyjechał do Rzymu, gdzie poślubił Antoninę Capodiferro, z którą miał syna[1]. Po śmierci żony wstąpił do stanu duchownego i został wysłany do Wenecji, by nakłonić republikę do rezygnacji z sojuszu z Turkami i nawiązanie przymierza przeciwko nim[1]. W latach 1538–1539 był nuncjuszem apostolskim przy Ferdynandzie I[1]. 15 listopada 1540 roku został wybrany biskupem Lucery[2]. Rok później został gubernatorem i wicelegatem w Bolonii, a w 1546 – w Marchii[1]. Uczestniczył w sejmie Rzeszy w Wormacji i obradach soboru trydenckiego[1]. Pełnił funkcję nuncjusza w Wenecji (1543–1544), ponownie przy Ferdynandzie I (1545) i przy Karolu V (1546)[1]. 20 listopada 1551 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Silvestro in Capite[2]. Wkrótce potem został prefektem Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości, a w 1553 roku zrezygnował z zarządzania diecezją[1]. W latach 1553–1554 był administratorem apostolskim Grosseto[2]. Zmarł 10 sierpnia 1557 w Rzymie[2].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
(c) I, Sailko, CC BY-SA 3.0