Fablok 2D

Ten artykuł od 2015-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do wiarygodnych źródeł. (Dodanie listy źródeł bibliograficznych lub linków zewnętrznych nie jest wystarczające). Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

SM03

Spalinowóz SM03
Producent	Fablok Chrzanów (od 1959) Zastal Zielona Góra (od 1966)
Lata budowy	1959–1969
Układ osi	B
Wymiary
Masa służbowa	24 t
Długość	6940 mm
Szerokość	2970 mm
Wysokość	3380 mm
Rozstaw osi skrajnych	2500 mm
Średnica kół	950 mm
Napęd
Trakcja	spalinowa
Typ silników	wysokoprężny (diesel) DSR 150 lub 2DSR 150
Pojemność zbiorników paliwa	250 l
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	150 KM
Maksymalna siła pociągowa	58,5 kN (5850 kG)
Rodzaj przekładni	mechaniczna
Prędkość konstrukcyjna	Ls150: 25 km/h, 2Ls150: 45 km/h
Nacisk osi na szyny	12T +/- 3%
System hamulca	ręczny i powietrzny systemu Knorra
Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne	brak
Portal Transport szynowy

SM04

SM04-002, Chabówka
Producent	Zastal Mystal ZNTK Oleśnica
Lata budowy	1972-1995
Układ osi	B
Wymiary
Masa służbowa	24 tony
Długość	6940 mm
Szerokość	2970 mm
Wysokość	3380 mm
Rozstaw osi skrajnych	2500 mm
Średnica kół	950 mm
Napęd
Trakcja	spalinowa
Typ silników	14H6
Pojemność zbiorników paliwa	250l
Parametry eksploatacyjne
Moc znamionowa	133 kW/180 KM
Maksymalna siła pociągowa	~70,2 kN (7020 kG)
Rodzaj przekładni	mechaniczna
Prędkość konstrukcyjna	30 km/h
Nacisk osi na szyny	120kN (12000kG) +/- 3%
System hamulca	powietrzny Knorr
Parametry użytkowe
Sterowanie wielokrotne	brak
Portal Transport szynowy

Fablok 2D (typy fabryczne Ls150 i 2Ls150, seria SM03) i rozwinięcie konstrukcji Zastal 409Da (typu fabryczne Ls180 i 409Da, seria SM04) – polska spalinowa lokomotywa manewrowa małej mocy produkowana w latach 1959–1969 w zakładach Fablok w Chrzanowie i Zastal w Zielonej Górze. W 1968 roku w zakładach Zastal zmieniono konstrukcję lokomotywy, stosując inny typ silnika wysokoprężnego. Była produkowana w latach 1972–1995.

Fablok 2D

Historia

W 1958 Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego zaprojektowało lokomotywę typu 2D. Jej produkcja prowadzona była w dwóch fabrykach:

• od 1959 w Fabryce Lokomotyw im. F. Dzierżyńskiego w Chrzanowie (Fablok), która dodatkowo oznaczyła pojazd typem fabrycznym Ls150, a po zmianach konstrukcji 2Ls150,
• od 1966 w Zaodrzańskich Zakładach Przemysłu Metalowego im. M. Nowotki w Zielonej Górze (Zastal)^[1].

Lokomotywy te znalazły zastosowanie nie tylko w PKP, ale także w zastosowaniach niepublicznych – w przemyśle i generalnie przy lekkiej pracy manewrowej.

Konstrukcja

Lokomotywa SM03 jest napędzana czterosuwowym 6-cylindrowym silnikiem spalinowym z zapłonem samoczynnym o znamionowej mocy 150 KM. Lokomotywa ma podwozie dwuosiowe z ostoją konstrukcji spawanej. Ostoja ma od przodu i tyłu czołownice, do których przymocowane są stosowane na PKP zderzaki tulejowe, haki cięgłowe ze sprzęgami śrubowymi i sprzęgi powietrzne. Nadwozie lokomotywy składa się z dwóch niskich przedziałów maszynowych: przedniego i tylnego oraz wyższej kabiny maszynisty, usytuowanej między tymi przedziałami. Przedziały maszynowe i kabina maszynisty stanowią konstrukcję spawaną z blach wzmocnionych kształtownikami i są przymocowane do pomostu lokomotywy. Przedziały maszynowe mają w bocznych ścianach (z obu stron) drzwiczki umożliwiające dostęp i wgląd do urządzeń umieszczonych wewnątrz. Kabina maszynisty wyposażona jest w duże czołowe i boczne okna, które zapewniają dobrą widoczność ze stanowiska maszynisty.

Lokomotywa wyposażona jest w powietrzny zespolony hamulec samoczynny systemu Knorra oraz dodatkowy hamulec niesamoczynny systemu Westinghouse'a oraz w ręczny hamulec śrubowy. Zestawy kołowe są hamowane jednostronnie za pomocą żeliwnych klocków.

Lokomotywa ma sterowanie hydrauliczno-mechaniczne. Posiada cztery biegi, które maszynista zmienia za pomocą kół zmianowych. Obroty silnika zwiększa się za pomocą nastawnika.

Zastal 409D

Adaptacja wykonana w 1968 roku przez zakłady Zastal, dotyczyła zmian konstrukcyjnych pozwalających na zamontowanie silnika wysokoprężnego o większej mocy, budowanego na licencji firmy Henschel. Pierwotnie rozważano wykorzystanie silnika typu 10H6 o mocy 160 KM, jednakże do produkcji seryjnej trafiły lokomotywy z silnikiem 14H6 o mocy 180 KM.
Lokomotywy 409Da produkowane były w 3 zakładach:

• Zastal w Zielonej Górze, w latach 1969–1978,
• Mystal w Myszkowie, w latach 1979–1989,
• ZNTK Oleśnica, w latach 1990–1995.

Podstawowym odbiorcą tego typu lokomotyw był przemysł, gdzie nosiły one oznaczenie 409Da. Na stanie PKP znalazły się jedynie dwie takie lokomotywy pochodzące z likwidowanych Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego w Sędziszowie, przejęte na początku lat 90. i skreślone z inwentarza przed rokiem 2000. Ze względu na znaczne różnice konstrukcyjne względem typu SM03, PKP nadały im odrębne oznaczenie.

Galeria

• 

  SM03-261

• 

  SM03-038 na terenie lokomotywowni Lublin

• 

  SM03-700 - widok z przodu

• 

  SM03-700 - widok z tyłu

Zobacz też

• Lista lokomotyw spalinowych eksploatowanych w Polsce

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Lista fabryczna lokomotyw typu 409Da produkcji Myszkowskich Zakładów Metalurgicznych „Mystal” w Myszkowie w serwisie Enkol.pl