Fablok 9D
| ||
 SM25-002 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie | ||
| Producent |  Fablok Chrzanów | |
| Lata budowy | 1961-1963 | |
| Układ osi | C | |
| Wymiary | ||
| Masa służbowa | 37 ton | |
| Długość | 8644 mm | |
| Szerokość | 3150 mm | |
| Wysokość | 4139 mm | |
| Rozstaw osi skrajnych | 4200 mm | |
| Średnica kół | 1100 mm | |
| Napęd | ||
| Trakcja | spalinowa | |
| Typ silników | Wola 1DVSa/31-350 | |
| Pojemność zbiorników paliwa | 920 kg | |
| Parametry eksploatacyjne | ||
| Moc znamionowa | 257 kW | |
| Rodzaj przekładni | hydrauliczna | |
| Prędkość konstrukcyjna | 60 km/h | |
| System hamulca | Oerlikon i ręczny | |
| Parametry użytkowe | ||
| Sterowanie wielokrotne | jest | |
| System ogrzewania | brak | |
Portal  Transport szynowy | ||
SM25 (typ Ls350 oraz 9D) - lokomotywa spalinowa produkcji polskiej, wytwarzana w zakładach Fablok w Chrzanowie w latach 1961–1963.
Projekt pierwszej polskiej lokomotywy z przekładnią hydrauliczną systemu Voith L26 opracowany został w latach 1959–1960 wraz z projektem wagonu spalinowego SN80. Nowe lokomotywy miały zastąpić spalinowozy SM30 o przestarzałej konstrukcji. Zastosowano w nich wiele innowacji: nowe technologie produkcji, umieszczenie kabiny i pomostów zapewniające optymalne warunki pracy manewrowej, zastosowano izolację akustyczną. Wyprodukowano tylko 3 egzemplarze, a następnie produkcję przerwano z powodu problemów z dostawą przekładni hydraulicznych niemieckiej firmy Voith importowanych za waluty wymienialne. Spalinowozy serii SM25 stacjonowały w lokomotywowni w Krakowie, a z eksploatacji zostały wycofane w latach 70. XX wieku.
Do celów muzealnych zachowano egzemplarz SM25-002 wyprodukowany w roku 1962 (nr fabryczny 5427), znajdujący się obecnie w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie.
Zobacz też
Media użyte na tej stronie
