Facimiech (skały)
Facimiech (783 m n.p.m.) – grupa skalnych ścian w masywie Łysiny w Pieninach Właściwych[1]. Jest to dzikie urwisko skalne w górnej części południowo-zachodniego stoku Łysiny opadającego wprost do Dunajca[1]. Wraz z Łysiną i Klejową Górą tworzy grupę Łysiny[2]. Do Dunajca opada bardzo stromymi i niemal nagimi ścianami o łącznej wysokości ok. 330 m. Zbudowane są z odpornych na erozję skał wapiennych. Wcinający się w nie Dunajec tworzy tutaj Przełom Pieniński[1]. Facimiech wraz ze szczytem Klejowej Góry tworzą wysunięty cypel, który Dunajec opływa z trzech stron tworząc kilka przełomów. Ściany Facimiecha są jedną z głównych atrakcji widokowych podczas spływu tratwami. Flisacy na ścianach Facimiecha pokazują turystom zarys sylwetki orła i zakonnicy. Związane z nimi są legendy[1]. U podnóża Facimiecha znajduje się Ostra Skała i Grabczychy (Wyżnia i Niżnia)[1].
Facimiech jest jednym z nielicznych w Polsce miejsc, gdzie występują rzadkie owady: Exoprosopa cleomene i Raphidia ulrike (oba znajdują się w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt)[2]. W ścianach Facimiecha, dzięki ich niedostępności, uchowała się największa w Pieninach kolonia bardzo rzadkiego gatunku jałowca sawiny, unikatowe zbiorowiska mchów i stanowisko pluskwicy europejskiej. Stwierdzono też występowanie takich rzadkich w Polsce gatunków roślin, jak: kokorycz żółtawa, wiechlina styryjska, przetacznik pokrzywolistny, pajęcznica gałęzista, szczwoligorz tatarski[3].
Nazwa skał pochodzi od znajdującej się w pobliżu, na wysokości 480–540 m n.p.m. polany. Czasami nazwą Facimiech określany jest cały półwysep lub masyw Łysiny[1]. W stromych ścianach Facimiecha znajduje się kilka płytkich jaskiń i grot, m.in. Jaskinia w Facimiechu[4]. Tuż nad wodami Dunajca jest spora nyża, w której dawniej kryli się przed burzą i deszczem flisacy[1]. Wyżej, w trudno dostępnym miejscu, znajduje się płytkie Schronisko Zakonnicy (Grota Zakonnicy)[4].
Nie prowadzi przez niego żaden szlak turystyczny. Jest dobrze widoczny od strony Sromowiec Niżnych (wznosi się na prawo od Trzech Koron)[1].
Trzy Korony, Łysina i Facimiech
Łysina i Facimiech
Facimiech, Grabczycha, Ostra Skała
Ostra Skała, Facimiech, Grabczycha Wyżnia
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ a b Kazimierz Zarzycki, Roman Marcinek, Sławomir Wróbel, Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, ISBN 83-7073-288-7.
- ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirek, Czerwona księga Karpat Polskich, Warszawa: Instytut Botaniki PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-71-6.
- ↑ a b Artur Amirowicz, Jaskinie Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – przyroda i człowiek”, 3, 1995.
Linki zewnętrzne
- Archiwalne widoki góry w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY 2.5
Trzy Korony, Facimiech (Pieniny)
Autor: Jerzy Opioła, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ostra Skała, Grabczyny, Facimiech