Fadil Hoxha
 Fadil Hoxha (1943 lub 1944) | |
| Data i miejsce urodzenia | 15 maja 1916 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23 kwietnia 2001 |
| Przewodniczący Zgromadzenia Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo | |
| Okres | od 11 lipca 1945 |
| Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Kosowa (do 1952), Związek Komunistów Kosowa (od 1952) |
| Poprzednik | Mehmed Hoxha (jako przewodniczący Ludowego Komitetu Wyzwolenia Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo) |
| Następca | Ismet Saqiri |
| Okres | od 24 czerwca 1967 |
| Przynależność polityczna | Związek Komunistów Kosowa |
| Poprzednik | Stanoje Akšić |
| Następca | Ilaz Kurteshi |
| Przewodniczący Rady Wykonawczej Ludowego Komitetu Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo | |
| Okres | od 1945 |
| Przynależność polityczna | Komunistyczna Partia Kosowa (do 1952), Związek Komunistów Kosowa (od 1952) |
| Poprzednik | urząd utworzony |
| Następca | on sam jako przewodniczący Rady Wykonawczej Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo |
| Przewodniczący Rady Wykonawczej Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo | |
| Okres | od lutego 1953 |
| Przynależność polityczna | Związek Komunistów Kosowa |
| Poprzednik | on sam jako przewodniczący Rady Wykonawczej Ludowego Komitetu Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo |
| Następca | Ali Shukriu |
| Odznaczenia | |
        | |
Fadil Hoxha (serb. Фадиљ Хоџа, Fadilj Hodža; ur. 15 maja 1916 w Djakowicy, zm. 23 kwietnia 2001 w Prisztinie) – jugosłowiański polityk, żołnierz NOVJ, bohater narodowy Jugosławii.
Był uważany przez indyjskiego dziennikarza Krishnę Moorthy’ego za dalekiego krewnego Envera Hodży[1].
Życiorys
W 1932 roku wyjechał do Albanii, gdzie uczył się w szkołach w Szkodrze i Elbasanie; naukę ukończył w 1940 roku[2].
We wrześniu 1942 pełnił funkcję komisarza politycznego w pierwszym oddziale partyzanckim złożonym z Albańczyków, który powstał na terytorium Kosowa i przyjął imię Zenela Ajdiniego[3]. Od listopada był dowódcą oddziału, który podporządkował się lokalnym strukturom Komunistycznej Partii Jugosławii. W kwietniu 1943 został mianowany szefem sztabu Narodowej Armii Wyzwolenia Jugosławii na terytorium Kosowa i Metochii[4].
Po II wojnie światowej nadal angażował się w politykę; od 11 lipca 1945 do 20 lutego 1953 i od 24 czerwca 1967 do 7 maja 1969 był głową Socjalistycznej Prowincji Autonomicznej Kosowo, jednocześnie od lutego 1945 do czerwca 1963 był szefem kosowskiego rządu[a][5][6].
Sprzeciwiał się protestom w Kosowie z 1981 roku[5].
W 1985 roku wycofał się z działalności politycznej[5].
Uwagi
- ↑ Od 1945 do lutego 1953 jako przewodniczący Rady Wykonawczej Ludowego Komitetu; od lutego 1953 do czerwca 1963 jako przewodniczący Rady Wykonawczej.
Przypisy
- ↑ Moorthy 1980 ↓, s. 29.
- ↑ Dervishi 2016 ↓, s. 185.
- ↑ Б. Бошковић. Преглед специфичности народноослободилачког покрета на Косову и Метохији (1941 – 1945. године). „Космет”, s. 233, 1991.
- ↑ Hakif Bajrami. Përpjekjet e Komitetit Krahinor të PK-së për përfshirjen e masave në LNÇ në Kosovë (1941-1945). „Godišnjak Arhiva Kosova”, s. 129, 1980-1981.
- ↑ a b c Index Ho-Hy. rulers.org. (ang.).
- ↑ Kosovo. worldstatesmen.org. (ang.).
Bibliografia
- Krishna Moorthy, After Tito What?, 1980.
- Kastriot Dervishi, Lëvizja komuniste në vitet 1924-1944 dhe formimi i PKSH-së, 2016, ISBN 978-9928-106-38-4.
Media użyte na tej stronie
Baretka: Krzyż Partyzancki
Fadil Hodža, komandant Glavnog štaba NOB-a Kosova.
Ribbon of Order of the brotherhood and unity with golden wreath
Ribbon of Order of the National libaration
Autor: DIREKTOR, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ribbon of the Order of the National Hero, a Yugoslav decoration.
Ribbon of Order of merit for the people with golden star
Ribbon of Order of the Hero of socialist labour
Ribbon of the Commemorative Medal of the Partisans - 1941 (a Yugoslav decoration)
Ribbon of Order for courageousness