Fadroma

Walce drogowe T1 produkowane na eksport w FADROMA.

Fadroma, Fabryka Maszyn Budowlanych Bumar-Fadroma S.A. – przedsiębiorstwo we Wrocławiu działające w branży maszynowej. Siedziba przedsiębiorstwa mieściła się przy ul. Grabiszyńskiej 163 na osiedlu Gajowice[1][2]. Po przemianach ustrojowych i przekształceniach na bazie dawnej fabryki powstało wiele podmiotów gospodarczych[1].

Historia

Wrocławskie krasnale: Bumarek i Fadromka

Fadroma powstała na terenie, na którym przed II wojną światową i w jej trakcie działała Odlewnia Żeliwa i Fabryka Maszyn Rolniczych Juliusa Kemny (Eisengiesserei und Maschinenfabrik)[1][2][3]. Zakład ten działał w latach 1869–1945, a przy obecnej ul. Grabiszyńskiej od roku 1905 zajmując obszar około 52 tys. m². Wytwarzano tu między innymi pługi parowe, których do 1945 r. powstało około 1200 sztuk[3].

Po zakończeniu wojny, w 1947 r. na terenie dawnych zakładów powołano Spółdzielnię Pracy „Blok”. Realizowano tu w tym czasie przede wszystkim remonty takich urządzeń jak kotły i maszyny rolnicze. W 1949 r. spółdzielnię rozwiązano, a w jej miejsce utworzono Przedsiębiorstwo Montażowe Maszyn i Urządzeń Ceramicznych „Permur”, natomiast w 1954 r. powołano Wrocławską Fabrykę Maszyn Budowlanych. Po połączeniu w 1961 r. zakładu z Wrocławską Fabryką Pomp utworzono nowy podmiot o nazwie Fabryka Maszyn Budowlanych Fadroma. W latach 1973–1974 nastąpiła istotna rozbudowa zakładu, między innymi na terenie przejętym od Centrostalu. Fabryka przejęła także odlewnię żeliwa w Kątach Wrocławskich. Fabryka została przyjęta do Centrali Handlu Zagranicznego. Zmieniono także w 1978 r. nazwę na Fabryka Maszyn Budowlanych Bumar-Fadroma[1].

W 1992 roku nastąpiła komercjalizacja zakładu. Państwowy podmiot przekształcono w Fabrykę Maszyn Fadroma S.A., a akcje nowo utworzonej spółki trafiły do Narodowego Funduszu Inwestycyjnego. Od 1997 r. powstawały tzw. spółki-córki zakładu[1]. Za kontynuatora działalności dawnych zakładów podaje się Fadroma Development Sp. z o.o., która działa tak jak poprzednik w zakresie budowy maszyn dla przemysłu wydobywczego i budowlanego[4].

Produkty

(c) Bundesarchiv, Bild 183-H0302-0001-039 / CC-BY-SA 3.0
Ładowarka Ł2
Ładowarka Ł200

Do roku 1957 w zakładach produkowano między innymi[1]:

W latach 1957–1970 produkowano także[1]:

  • walce drogowe dwu- i trzykołowe.

Od 1961 r. do produkcji weszły[1]:

  • ładowarki Ł1 zwykłe
  • ładowarki Ł2 przegubowe
  • wozy wiertnicze
  • wozy kotwiące.

W 1970 r. wprowadzono do oferty[1]:

  • ładowarki ŁK specjalistyczne na potrzeby górnictwa miedzi.

W latach 1975–1977 powstawały tu[1]:

W 1978 r. uruchomiono produkcję[1]:

Po komercjalizacji w latach 90. XX wieku produkowano między innymi[1]:

W latach 70. i 80. XX wieku około 70% produkcji Fadromy przeznaczone było na eksport[1].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Harasimowicz 2006 ↓, s. 188-189 (Fadroma).
  2. ↑ a b Harasimowicz 2006 ↓, s. 725-728 (Przemysł + mapy).
  3. ↑ a b Harasimowicz 2006 ↓, s. 364 (Kemna Julius).
  4. ↑ Fadroma b.d. ↓.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-H0302-0001-039, Leipzig, Frühjahrsmesse, Freigelände, Baumaschinen.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-H0302-0001-039 / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
Leipzig, Frühjahrsmesse, Freigelände, Baumaschinen ZB-Gahlbeck-2-3-69-Sche-Leipzig: Frühjahrsmesse 1969 - Auf dem Messegelände stellt die Volksrepublik Polen innerhalb des Freigeländes A III Baumaschinen aus.
Bumar Fadroma Ł 200.jpg
Autor: Gabinho, Licencja: CC BY 3.0
Polish Bumar Fadroma Ł 200 loader.
FADROMA walce drogowe T1.jpg
Walce drogowe T1 produkowane na eksport w fabryce FADROMA.