Fahrenheit 451 (film)

Fahrenheit 451
Gatunek

dramat, science fiction

Data premiery

15 września 1966

Kraj produkcji

Wielka Brytania

Język

angielski

Czas trwania

112 min

Reżyseria

François Truffaut

Scenariusz

Jean-Louis Richard, François Truffaut

Główne role

Oscar Werner, Julie Christie, Cyril Cusack, Anton Diffring

Muzyka

Bernard Herrmann

Zdjęcia

Nicolas Roeg

Kostiumy

Tony Walton

Montaż

Thom Noble

Wytwórnia

Vineyard[1]

Dystrybucja

Rank Film Distributors

Fahrenheit 451 – nakręcony w 1966 roku przez François Truffauta film fantastycznonaukowy. Jest on ekranizacją powieści Raya Bradbury’ego pod tytułem 451 stopni Fahrenheita.

W filmie wystąpili Oskar Werner jako Montag, oraz Julie Christie, która została nominowana do nagrody BAFTA w kategorii Najlepsza aktorka pierwszoplanowa za podwójną rolę Lindy (Mildred) Montag i Clarisse.

Film wyróżniał się tym, że cała czołówka była czytana (podobnie jak w Hydrozagadce), co miało związek z fabułą, w której to pismo zostało zakazane. Film nakręcono w Anglii, z wyjątkiem scen z kolejką nadziemną – kolejka ta to prototypowa linia SAFEGE w Châteauneuf-sur-Loire, Francja.

Polska premiera odbyła się w styczniu 1972 roku w podwójnym pokazie z dokumentem Bracia WFO poświęconym braciom-gimnastykom Kubica[1].

Obsada

Fabuła

Akcja filmu ma miejsce w przyszłości, w której słowo pisane zostało uznane za zakazane. Czytanie książek zostało zakazane, gdyż odciąga ludzi od oglądania telewizji i brania udziału w zorganizowanych seansach. Posiadanie i czytanie książek stanowi poważne przestępstwo. Do odnajdywania ukrytych książek wyznaczona jest straż pożarna, której zadaniem nie jest już gaszenie pożarów (większość domów zbudowanych jest z materiałów niepalnych), lecz palenie książek. Tytuł nawiązuje do temperatury, w której, według fabuły filmu, zaczyna palić się papier. Główny bohater filmu, strażak Guy Montag, pod wpływem przypadkowo napotkanej dziewczyny Klarysy zaczyna zastanawiać się nad sensem tego, co robi. Gromadzi i czyta konfiskowane w swej pracy książki, co w konsekwencji prowadzi do denuncjacji przez własną żonę, której życiem kieruje telewizyjny serial Rodzina. Udaje mu się uciec. Rozbudzone wątpliwości sprawiają, że ostatecznie trafia w środowisko osób, które poświęciły życie ratowaniu resztek kultury, poprzez przechowywanie w swej pamięci dokładnej treści książek.

Przypisy

  1. a b Idziemy do kina, „Film”, 1, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 2 stycznia 1972, s. 15.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

François truffaut.jpg
Autor: Kroon, Ron / Anefo, Licencja: CC0
François Truffaut en 1967 à l'aéroport Schiphol d'Amsterdam.