Fajermon

Fajermon, fajerman, fajermón (niem.: ognisty człowiek) – demon z wierzeń ludowych Śląska Cieszyńskiego z kategorii błędnych świetlików bagiennych.

Fajermon miał mieć postać wysokiego mężczyzny, pozbawionego głowy, z miejsca której buchał jasny płomień. Można było go przywołać trzema gwizdnięciami. Była to dusza pokutująca – w legendzie z okolic Stonawy za to, że w ziemskim życiu nikomu za nic nie podziękował, albo dusza człowieka, która krzywdziła zwierzęta, a zwłaszcza konie, Za co długo pokutuje, a często przybiera postać konia i czeka na wybawienie. Biega po polach i łąkach, tam gdzie chłopi orali ziemię. Kiedy jeden z gospodarzy podziękował mu za pomoc przy żniwach, fajermon zmienił się w postać ubraną w białą szatę, którą uwolniono od dalszej kary.

Bibliografia

• Józef Ondrusz Cudowny chleb Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, Warszawa 1984, ss. 238
• Robert Danel Słownik bohaterów podań i legend Śląska Cieszyńskiego Cieszyn 2006. s. 14, www.biblioteka.cieszyn.pl dostęp [2012-05-22]
• Barbara i Adam Podgórscy: Wielka Księga Demonów Polskich. Leksykon i antologia demonologii ludowej. Katowice: Wydawnictwo KOS, 2005, s. 189. ISBN 83-89375-40-0.